3.Педагогтар мен мамандардың пәнаралық өзара әрекеттестігі.
Жоғарыда айтылғандай, инклюзивті білім беру жағдайында педагогикалық қызметті жүзеге асыруда мұғалімнің жеке басының бағыты (мотивациялық құзіреттілік) үлкен мәнге ие. Мен осы бағытқа назар аударғым келеді, өйткені жалпы білім беру мекемесінде қалыпты дамып келе жатқан адамдармен жұмыс істейтін әр мұғалім денсаулығы шектеулі баламен жұмыс істей алмайды.
Инклюзивті білім беруді жүзеге асыруға Мұғалімді кәсіби даярлау процесінде оның мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істеуге кәсіби және жеке дайындығын ескеру қажет.
Мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істеуге мұғалімнің кәсіби және жеке дайындығы жеке тұлғаның кәсіби-гуманистік бағытын, оның ішінде оның кәсіби және құндылық бағдарларын, кәсіби және жеке қасиеттері мен дағдыларын қамтиды.
Тұлғаның кәсіби-гуманистік бағыты мұғалімнің кәсіби іс-әрекеттің гуманистік құндылықтарын, оның қанағаттанушылығын, кәсіби шеберлікті игерудегі мақсаттылығын, адамдарды тәрбиелеу мен оқытудың гуманистік мақсаттары мен міндеттеріне қол жеткізудегі адамның белсенділігі мен белсенділігін білуінде көрінеді. [5]
Мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істеуге дайындалып жатқан мұғалім кәсіби және құндылық бағдарларының келесі жүйесін қабылдауы керек:
* бұзылудың ауырлығына қарамастан адамның жеке басының құндылығын тану;
* білім беру нәтижесін алуға ғана емес, жалпы дамуында кемістігі бар адамның жеке басын дамытуға бағытталу;
* даму қабілеті бұзылған адамдар үшін мәдениеттің тасымалдаушысы және оның аудармашысы ретінде жауапкершілікті сезіну;
* үлкен рухани және энергетикалық шығындарды қажет ететін мүмкіндігі шектеулі адамдармен педагогикалық іс-әрекеттің шығармашылық мәнін түсіну және т.б.
Мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істейтін мұғалімнің кәсіби және жеке дайындығының маңызды құрамдас бөлігі-көмек көрсетуге дайын болу. Психологтар әртүрлі адамдарға көмектесуге дайын болу гетерогенді деп санайды. Эмпатия, жауапкершілік, қамқорлық деңгейі неғұрлым жоғары болса, көмекке дайындық деңгейі соғұрлым жоғары болады.Адамның көмекке дайындығы тиісті жағдайларда дамиды. [6]
Көмек көрсетуге дайындық-мейірімділік, эмпатия, толеранттылық, педагогикалық оптимизм, өзін-өзі бақылау мен өзін-өзі реттеудің жоғары деңгейі, ізгілік, байқау қабілеті, бақылауларды қорытындылау және педагогикалық жұмысты оңтайландыру үшін бала (ересек) туралы ақпараттың ұлғайған көлемін пайдалану қабілеті; перцептивті дағдылар (адамдың ішкі әлеміне ену қабілеті, білім алушының жеке басын және оның уақытша психикалық жағдайын нәзік түсінумен байланысты психологиялық байқау); шығармашылық, проблемаларды шешуге шығармашылық көзқарас, педагогикалық жұмыстың міндеттері және т.б. мұғалім осы қасиеттердің маңыздылығын түсініп, оларды дамытуға тырысуы керек. [7]
Мейірімділік-адамгершіліктің маңызды көріністерінің бірі. Мейірімділік тұжырымдамасында рухани-эмоционалдық (өзгелердің қайғы-қасіретін сезіну) және нақты-практикалық (нақты көмекке серпін) аспектілер біріктірілді. Барлық тірі адамдарға, көмекке мұқтаж және өзін-өзі қамтамасыз ететін адамдарға қатысты қарастырылатын адамгершіліктен айырмашылығы, мейірімділік көмекке мұқтаж адамдарға (мүгедектерге, науқастарға, қарттарға және т.б.) қатысты қолданылады және мұқтаж адамдарға және көмекке көмектесуге дайын екендігін көрсетеді. [8]
Эмпатия-мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс жасайтын мұғалімнің маңызды кәсіби сапасы, ол адамды түсінуді, оған деген жанашырлықты, жағдайды оның көзімен көре білуді, оның көзқарасын білуді қамтиды. Эмпатия қабылдау құбылысымен тығыз байланысты, бұл басқалардың мүгедек балаға деген жылы эмоционалды қатынасын білдіреді.
Толеранттылық төзімділік, стресске, белгісіздікке, қақтығыстарға, мінез-құлық ауытқуларына, агрессивті мінез-құлыққа, нормалар мен шекараларды бұзуға төзімділікті қамтиды. Кәсіби қызметтегі мұғалім көбінесе білім алушылардың ерекше көрінісіне, олардың мінез-құлқына, түсініксіз сөйлеуіне, кейде оның болмауына толерантты, сабырлы және мейірімді қарым-қатынасты көрсетуі керек. Сондықтан, мұндай мұғалім үшін толеранттылықтың жоғары деңгейі оның қызметінің тиімділігін қамтамасыз ететін факторлардың бірі болып табылады. [9]
Мүмкіндігі шектеулі адамдарға қатысты педагогикалық оптимизм мұндай адамдың дамуына, оның әлеуетіне деген сенімге деген сенімділікті білдіреді. Сонымен қатар, сіз балаға шамадан тыс талаптар қоюдан, одан қабілетті нәтижелерге қарағанда жоғары нәтиже күтуден қорқуыңыз керек.
Мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істейтін мұғалім өз қызметін реттеудің жоғары деңгейіне ие болуы керек, стресстік жағдайларда өзін бақылап, жағдайлардың өзгеруіне тез және сенімді жауап беріп, шешім қабылдауы керек. Оған қажет арсеналында іскерліктер мүмкіндік беретін күресу теріс эмоциялар, дағдылары босаңсу (релаксация) білу болып табылады қабілеті бейімделуге қиын, күтпеген жағдайларда. Мұғалімнің өзін-өзі бақылауы, оның тепе-теңдігі, эмоционалды тұрақтылығы адамдар арасындағы, адамдар мен мұғалім арасындағы қарым-қатынастағы жанжалды жағдайлардың алдын алуға мүмкіндік береді, бұл оқу процесін дұрыс ұйымдастыру үшін ерекше маңызды, онда мүгедек адамдың жүйке жүйесін сақтап, оны шамадан тыс шамадан тыс қозу мен шаршаудан қорғайтын қорғаныс режимін құру маңызды орын алады.
Мүмкіндігі шектеулі адамдармен педагогикалық қызметті жүзеге асыратын педагогке қойылатын маңызды талап-олардың нәзіктігі мен әдептілігін көрсету, оның ішінде қызметтік ақпараттың және тәрбиеленушінің жеке құпияларының құпиялылығын сақтау (яғни деонтологиялық менталитет).
Мұғалім мүгедек адамды оқыту мен тәрбиелеудің таңдалған мақсаттары, міндеттері, мазмұны, әдістері үшін жауап береді, өйткені бастапқыда мұндай бала қалыпты дамып келе жатқан құрдастарына қарағанда педагогикалық көмекке тәуелді.
Осылайша, мұғалімнің мүмкіндігі шектеулі адамдармен жұмыс істеуге кәсіби және жеке дайындығы жеке ресурстарға негізделген бірқатар қасиеттердің қалыптасуын қамтиды.
Кәсіби маңызды қасиеттердің деңгейін анықтау үшін диагностикалық әдістердің жиынтығын қолдану қажет, сондықтан диагноздың нәтижелерін мүгедек адамдармен жұмыс істейтін мұғалімге қойылатын талаптарға сәйкес, ол өз қызметін құзыретті мұғалім үшін қажетті компоненттерді түзетуге, дамытуға және жетілдіруге бағыттайды.
К.Д.Ушинскийдің мұғалім оқыған кезде өмір сүреді деген тұжырымы қазіргі жағдайда ерекше мәнге ие болады. Өмірдің өзі күн тәртібіне үздіксіз педагогикалық білім беру мәселесін, мұғалімді үнемі жетілдіріп отыру қажеттілігін қойды. [10]
Достарыңызбен бөлісу: |