84
Сүлеймен қарақшы
Қайта жылдамдық қылып, ананың бөксесiнiң сыртынан қапсыра
құшақтап, оны тырп еткiзбедi. Ойлаған тәсiлi болмаған Некелай
Сүлейменнiң екi аяғының сан тұсынан құшақтаған күйi, екi жаққа
қарай итергiлеп, босанбаққа әрекеттендi. Бұл қимылынан да түк
шықпады. Содан соң артқа қарай шегiне бастады. Екi балуан
ұстасқан күйлерi кiлем шетiне жеттi. Осы сәтте Сүлеймен сәл
босаңсып қалды ма, Некелай қарсыласын оңға қарай лақтырып
жiберуге талпынды. Бұл одан ажырамады. Ал Некелай жаңағы
тәсiлiн тағы қайталады. Қанша дегенмен мығым да күштi
денесiнiң серпiнi қатты емес пе. Ұстасып тұрған балуанын
лақтырып жiбермегенiмен, өз екпiнiне өзi де, Сүлеймен де аяқ
тiреп
тұра алмай, қосарлана оңға қарай жылжыды. Жылжып
келiп, екеуi шошақ төбенiң тура шетiне келгенде тұра қалысты.
Мұны көрген қазы:
— Тоқтаңдар! Тоқтатыңдар күрестi! Кiлем шетiне шығып
кеттiңдер, — деп айқай салды.
Сүлеймен қолдарын орыстан босата бергенде, қазының
қазақша сөзiн түсiнбеген Некелай мұны шетке қарай лақтырып
жiбердi. Мұндай оқыс қимылды күтпеген Сүлеймен
шошақ
төбенiң жиегiнен төмен қарай құлап бара жатып, оның белiне
жармаса кеттi. Сөйтiп екеуi бiрдей төбе үстiнен төменге қарай
сүйретiле құлады.
— Орыстыкi жөн емес!
— Осы қылығы үшiн оны жеңiлдiге санау керек!
— Қазы, орысты күрестен қуып жiбер!
— Мұндай кезде лақтыруға болмайды, — деп топырлап тұрған
жұрт шу-шу етiстi.
Ал бiреулер балуандардың төбе басынан қосақтала домалап
түскенiне ха-ха-лап күлiп жатты. Қазы төбе шетiне келiп, пәсте
жатқан балуандарды тұрғызды. Содан соң:
— Тiлмәш қайда? Тiлмәштi шақырыңдар, —
деп ұлықтар
отырған жаққа қарады.
Жүгiрiп келген тiлмәш Некелайға әлгiндегi қылығының дұрыс
еместiгiн түсiндiрiп жатыр. Ол “түсiндiм” дегендей, екi қолын
кеудесiне қойып, басын изеп-изеп қойып, төбе басына шықты.