Күктә йондоҙҙар яралтҡан, улар уртаһында бер яҡтылыҡ сығанағы (Ҡояшты) һәм нурлы бер Ай булдырған­дың даны ғәйәт бөйөктер. (62)

— Йә, Раббым, беҙҙе йәһәннәм ғазабынан ҡотҡар. Уның ғазабы ҡот осҡос һәләкәттер, — тип доға ҡыла.

— Йә, Раббыбыҙ, күңелдәребеҙҙең ҡыуанысы, күҙҙәребеҙҙең ҡараһы кеүек (затлы, паҡ) ҡатындар һәм балалар бир. Беҙҙе саф мосолман халыҡтарына юлбашсы ит, —ти.

— Аллаһҡа мөрәжәғәт итмәгән булһағыҙ, Аллаһ һеҙгә иғтибар итмәгән булыр ине. Һеҙ дөрөҫтән дә (аяттарҙы) ялғанға сығарҙығыҙ. Тик, һеҙ хәҙер яуап ғазабы тотасакҡһығыҙ, — тип.

Бисмилләһир-рахмәәнир-рахиим.

— Бар һин залим халыҡ янына, (11) Фирғәүен тоҡомо янына кит. Әле бынан һуң да улар Аллаһтан ҡурҡмаҫтар­мы? — тине.

- Раббым, улар мине ялғансыға сығарыр, тип ҡурҡам, (13) күкрәгем ҡыҫылыр, телем әйләнмәҫ. Шуға күрә, ярҙамсы итеп, зинһар, Һарунды күндер (уға ла пәйғәмбәрлек бир).

— Юҡ-юҡ, (үлтермәҫтәр) икегеҙ ҙә аяттарымды алып бары­ғыҙ. Шик юҡ, Мин һеҙҙең менән йәнәшә булырмын. Барыһын да ишетеп торормын, — тине. (16) — Барығыҙ, Фирғәүен янына китегеҙ. Һәм әйтегеҙ: беҙ — ғәләмдәрҙең Раббыһы тарафынан күндерелгән пәйғәмбәрҙәр булабыҙ. (17) Һин Исраил улдарын беҙгә биреп ебәр, тип хәбәр итегеҙ.

— Беҙ һине сабый сағыңдан алып, бөгөнгә саҡлы үҙ ара­быҙҙа тәрбиәләп үҫтермәнекме? Һин ғүмереңдең йылдарын беҙҙең арала уҙғарманыңмы? (19) Ҡылаһы яуыз эшеңде лә ҡылдың (бер кешене үлтерҙең), шунан һуң да һин беҙгә рәхмәтле түгелһең (оятһыҙ).

— Мин уны яңғылыш үлтерҙем. (21) Һеҙҙән ҡурҡып, ҡасып киттем. Ниһайәт, Раббым миңә хөкөм (ғилем, хикмәт) бирҙе һәм мине (һеҙгә) пәйғәмбәр итеп ебәрҙе. (22) Һин мине шелтәләй торған ул ваҡиға (минең кеше үлтереүем)дең сәбәбе лә һинең Исраил улдарын ҡол итеп,йәберләп тотоуың ине.

— Кем инде ул һинең «ғәләмдәрҙең Раббыһы» ?

— Ишеттегеҙме? — тине.

— Әгәр ҙә башығыҙ(ҙа мейегеҙ) булһа, һеҙ Уның Көнсы­ғыш менән Көнбайыш араһында булған бар нәмәнең дә хужаһы икәнен (әллә ҡасан) аңлаған булыр инегеҙ инде.

— Һиңә ап-асыҡ аңлайышлы, дөрөҫ дәлил килтергән булһамдамы? — тине. (31) — Тура һөйләгәнлегеңә (пәйғәмбәрлегеңә) дәлил килтер, — тине Фирғәүен. (32) Шунда Муса таяғын ергә ташланы, ул йыланға әүерелде. (33) Шунан һуң ул ҡу­лын сығарҙы, уның ҡулы тамашасыларға ап-аҡ (нур) булып балҡый ине.

— Шик юҡтыр, был, мотлаҡ, бик оҫта сихырсы, (35) ул һеҙҙе сихыры менән йортоғоҙҙан ҡыуып сығарырға тип кил­гән. Хәҙер нимә эшләтәбеҙ инде быны? — тине. (36)

— Уның үҙен һәм дә туғанын тотҡарлап тор ҙа, (сихырсыларҙы) йыйырға кешеләреңде юлла, — тинеләр кәңәшселәре. (37)

— Улар иң оҫта сихырсыларҙы һинең янға алып килһен.

— Уларҙы (Муса менән Һарунды) еңгәс, беҙгә әжере бу­лырмы һуң? — тинеләр.

— Башта һеҙ ташлайһы нәмәләрегеҙҙе уртаға ташлағыҙ,— тине. (44) Тегеләр бауҙарын, таяҡтарын ергә ташлап:

— Фирғәүендең ҡөҙрәте менән, һис шикһеҙ, беҙ еңәсәк­беҙ, — тинеләр.

45. Муса ла шунда уҡ таяғын ергә ташланы. Ни күҙҙәре менән күрһендәр, ҡарышҡы таяҡ күҙ асып йомған­сы, тегеләрҙең яһалма йыландарын йотоп бөтөрҙө. (46) Сихырсылар (быны күргәс) шунда уҡ сәждәгә йығылды. (47) Һәм әйттеләр:

— Беҙ ғәләмдәрҙең, Муса менән Һарундың хужаһы булған (48) бер Аллаһҡа иман килтерҙек, —тинеләр.

— Минең рөхсәтемдән башҡа һеҙ уға иман килтерҙегеҙ. Әлбиттә, ул һеҙҙән оҫтараҡ булып сыҡты, һеҙ ҙә унан өйрән­дегеҙ. Ләкин һеҙ оҙаҡламай белерһегеҙ: мин һеҙҙең ҡул-аяҡта­рығыҙҙы арҡылы-торҡоло саптырасаҡмын, һис шикһеҙ, һеҙҙең барығыҙҙы ла арҡылы ағасҡа (хасҡа) ҡаҙаҡлатасаҡ­мын, — тине.

— Зарар юҡ, беҙ инде Аллаһты таптыҡ. (51) (Фирғәүендекеләр араһында) иң беренсе иман килтергән кешеләр булараҡ: Раббыбыҙ беҙҙең (элеккеге) гөнаһтарыбыҙҙы ярлыҡар, тип өмөт итәбеҙ, — тинеләр.

- Бәндәләрем менән бергәләп төнөн юлға сыҡ. Артығызҙҙан ҡыуа сығасаҡтар, — тинек.

— Бына, ниһайәт, беҙ тотолдоҡ,— тинеләр.

— Ҡарышҡы таяғыңды диңгеҙгә ташла, — тип уахи иттек. Диңгеҙ шунда уҡ урталай ярылды, ғәләмәт бейек ике һыу тауы хасил булды.

— Һеҙ нәмәгә табынаһығыҙ? — тине. (71) (Тегеләре) әйтте:

— Боттарға табынабыҙ, — тинеләр, — беҙ уларға көнө-төнө ғибәҙәт ҡыласаҡбыҙ.

72. — Һеҙ ялбарғанда улар һеҙҙе ишетәме? — тине Ибра­һим. (73) —Йәки улар һеҙгә ярҙам итәме, әллә зыян эшләйме?

74. — Юҡ, — тинеләр. — Беҙҙең бабаларыбыҙ шулай табы­на ине, (шуға күрә, беҙ ҙә боттарға табынабыҙ).

75. — Бына хәҙер аңланығыҙмы инде, (76) аталарығыҙ һәм үҙегеҙҙең (булдыҡһыҙ) нәмәләргә табынғанығыҙҙы? (77) Улар (боттар, һындар, таштар) минең ысын дошман­дарым булыр. Ләкин ғәләмдәрҙең Раббыһынан башҡа. (78) Раббым мине яралтты һәм тура юлды күрһәтеүсе лә — Ул. (79) Мине ашатыусы, һыуһынымды баҫтырыусы ла — Ул. (80) Ауырыған сағымда миңә шифа биргән дә — Ул. (81) Ул мине йәнһеҙ ҡалдырасаҡ, һуңынан мине терелтәсәк. (82) Яза көнөндә хаталарымды ярлыҡаясаҡ, тип өмөт иткә­нем дә — Ул. (83) Раббым, миңә хикмәттәр ғилеме бир, мине саф мосолмандарҙан ҡыл. (84) (Минән һуң) килгән быу­ындар мине яҡшылыҡ менән телгә алһындар ине. (85) Мине ниғмәт йәннәтенең вәриҫтәреңдән әйләһәң ине. (86) Атайым­ды ла ярлыҡа, зинһар. Ҡыҙғаныс , ул дөреөҫ юлда түгел ине. (87) Бәндәләреңдең ҡәберҙән ҡубарыласаҡ Көнөндә мине рисуай итмә. (88) Ул Көндө мал да, улдар ҙа файҙа килтермәҫ. (89) Әммә ләкин Аллаһҡа саф күңел менән инан­ғандар (ул Көндө) бәхетле булыр. (90) (Ул Көндө) саф мосолмандар ғына йәннәткә яҡынлаштырылыр. (91) Йәһәннәм иһә аҙғындарға асылыр.

92. Һәм уларға әйтерҙәр:

— Ҡайҙа һеҙҙең табынғандарығыҙ? (93) Аллаһтан башҡа улар һеҙгә ярҙам итәме? Улар үҙҙәренә үҙҙәре ярҙам итә аламы? (94) Һәм улар ҙа (боттар, һындар ҙа), һәм аҙғындар ҙа (95) һәм Иблис өйөрө лә йәһәннәмгә ташланыр. (96) Шунда улар бер-берһе менән ыҙғышып әйтер: (97)

— Валлаһи, беҙ, ысындан да, аҙашҡан булғанбыҙ икән,— тип әйтерҙәр. (98) — Сөнки һеҙҙе (боттарҙы) ғәләмдәрҙең хужаһы Аллаһҡа тиңләштерҙек. (99) Беҙҙе аҙғындар ғына аҙаш­тырҙы. (100) Хәҙер беҙҙе яҡлаусы юҡ. (101) Ысын дуҫыбыҙ ҙа юҡ. (102) Их, доньяға кире ҡайтарылһаҡ ине лә, беҙ мөьмин булып йәшәр инек.

103. Шик юҡтыр, бында ғибрәттәр бар. Ләкин уларҙың күбеһе иман килтермәне. (104) Һинең Раббың, хаҡтыр, һәр уаҡыт еңеүсе һәм сикһеҙ мәрхәмәтле.

105. Нух ҡәүеме лә (Беҙҙең тарафтан) күндерелгән пәйғәмбәрҙе ялғансыға сығарҙы. (106) Нух үҙенең ҡәрҙәш­тәренә әйтте:

— Аллаһтан ҡурҡмайһығыҙмы? — тине. — (107) Шик юҡ, мин һеҙгә күндерелгән пәйғәмбәр булам. (108) Инде Аллаһтан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ. (109) Был эштәрем өсөн мин һеҙҙән түләү һорамайым. Миңә тигән бүләк бары тик Аллаһ хозурында ғына. (110) Шулай булғас, Аллаһтың язаһынан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ.

— Һиңә эйәргәндәр нәҫелһеҙ, малһыҙ бәндәләр, беҙ ҙә шу­лар кеүек һиңә эйәрәйекме? (Был була торған эш түгел!) — тинеләр.

— Мин уларҙың әүүәл нимә менән шөғөлләнгәндәрен белмәйем, — тине. (113) — Яҡшылап уйлаһағыҙ: уларҙың хиса­бы бары тик Аллаһ хозурында ғына. (114) Һәм мин ул мөьминдәрҙе (ни ҡәҙәр генә фәҡир булһалар ҙа, һеҙҙең күңелегеҙ булһын тип) үҙ янымдан ҡыуасаҡ түгелмен. (115) (Һеҙҙе гөнаһ ҡылыуҙан) киҫәтеүсе булыуҙан башҡа минең вазифам юҡ.

— Әй, Нух, әгәр ҙә был эшеңдән ҡайтмаһаң, беҙ һине таш бәреп үлтерәсәкбеҙ.

— (Аллаһ алдында гөнаһ ҡылыуҙан) ҡурҡмайһығыҙмы? — тине. (125) — Хаҡтыр, мин һеҙгә күндерелгән тоғро пәйғмбәр булам. (126) Инде Аллаһтан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ. (127) Был эшем өсөн мин һеҙҙән һис бер ниндәй түләү һорамайым. Миңә тигән бүләк бары тик ғәләмдәрҙең хужаһы булған Аллаһ хозурында ғына. (128) Һеҙ ҡалҡыу урындарҙа ғәләмәт ҙур биналар (пирамидалар, төрбәләр) ҡороп (килеп-киткәндәр менән) күңел асаһығыҙмы? (129) Мәңге йәшәргә уй­лап, һеҙ шундай ышаныслы биналар ҡораһығыҙмы? (130) (Меҫкендәрҙе) хөкөм иткән саҡта һеҙ рәхимһеҙ ҡыланаһығыҙ. (131) Инде Аллаһтан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ. (132) Һеҙгә мәғлүм ниғмәттәрҙе биргән; (133) һеҙгә мал-тыуар, улдар биргән; (134) баҡсалар, шишмәләр биргән Аллаһтың ғазабынан ҡурҡығыҙ. (135) Мин һеҙҙең өҫтөгөҙгә хәтәр яза көнө килер тип ҡурҡам, — тине.

— Беҙгә барыбер, өгөтләнең ни, өгөтләмәнең ни. (137) Был әүүәлгеләрҙең уйҙырмаһынан башҡа нәмә түгел. (138) Беҙгә яза бирелмәйәсәк.

— Аллаһтан ҡурҡмайһығыҙмы ни? — тине. (143) — Белеп тороғоҙ, мин һеҙгә ебәрелгән ышаныслы Пәйғәмбәр бу­лам. (144) — Инде Аллаһтың язаһынан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ. (145) Был эшем өсөн мин һеҙҙән һис бер түләү һорамайым. Миңә тигән бүләк бары тик ғәләмдәрҙең хужаһы булған Аллаһ хозурындаҙыр. (146) Һеҙ бында ҡурҡы­нысһыҙ именлек эсендә йәшәйәсәкбеҙ, тип өмөт итәһегеҙме? (147) Баҡсаларығыҙ, шишмә-ҡойоларығыҙ янында. (148) Иген­дәрегеҙ һәм емештәре йомшаҡ, татлы хөрмә ағастары хозу­рында. (149) Тау биттәрендә соҡоп-соҡоп үҙегеҙгә ҡулай өйҙәр яһайһығыҙ. (150) Инде хәҙер Аллаһтан ҡурҡыр уаҡыт етте һәм миңә эйәрегеҙ. (151) Хаттин ашҡан (сиктәрҙе уҙған) мөшриктәрҙең әмеренә буйһонмағыҙ. (152) Сөнки улар Ер йөҙөндә фетнә сығарыусы һәм изгелек ҡылмаусыларҙыр, — тине.

— Һин сихырҙан тилергәнһең, — тинеләр. (154) — Һин үҙең дә әллә кем түгел, беҙҙең кеүек үк ғәҙәти бәндәһең. (Мин — Аллаһтың илсеһе, тигән) һүҙҙәреңде раҫлар өсөн һин бер мөғжизә эшләп күрһәт (шунан һуң беҙ һиңә ышанырбыҙ).

— Бына, һеҙгә әсә дөйә. (Шишмәнән) бер көндө ул һыу эсер, икенсе көндө — һеҙ. (156) Уға бер ҙә яманлыҡ эшләмәгеҙ. (Юҡһа) һуңынан, бөйөк Көн килгәс, һеҙҙе хәтәр яза тотар.

— Аллаһтан ҡурҡмайһығыҙмы ни? — тине. (162) — Хаҡтыр, мин һеҙгә тоғро пәйғәмбәр булараҡ күндерелгән ке­шемен. (163) Инде Аллаһтан ҡурҡығыҙ һәм миңә эйәрегеҙ. (164) Был эшем өсөн мин һеҙҙән һис бер түләү һорамайым. Миңә тигән бүләк бары тик Аллаһ хозурында ғына. (165, 166) Раббығыҙ һеҙҙең өсөн яралтҡан ҡатындарығыҙҙы яңғыҙ (нәүмиз) ҡалдырып, донъяла булмағанды, һеҙ генә (енси ихтыяжығыҙҙы ҡәнәғәтләндерер өсөн) ирҙәр менән яҡынлыҡ ҡылаһығыҙ түгелме? Хаҡтыр, һеҙ (хәләлде ташлап, харамға күсеүсе) аҙғын халыҡ икән.

— Әй, Лут, һин был эшеңдән ваз кисмәһәң, һис шикһеҙ, һине ҡыуасаҡбыҙ, — тинеләр.

— Ошо ҡыланмыштарығыҙ өсөн һеҙгә нәфрәтләнәм, — тине. (169) — Йә, Раббым, мине һәм минең халҡымды был ҡылмыштарынан ҡотҡар, — тине Лут.

— Аллаһтан ҡурҡмайһығыҙмы ни? — тине. (178) — Хаҡтыр, мин (һеҙгә күндерелгән) тоғро пәйғәмбәр булам.

— Һин (сихырҙарҙан) тилергән кеше икәнһең, — тинеләр. (186) - Һин үҙең дә (әллә кем түгел), беҙҙең кеүек үк ғәҙәти бәндә икәнһең. Беҙ һине, ысындан да, ялғансы, тип уйлайбыҙ. (187) Әгәр һүҙең дөрөҫ булһа (пәйғәмбәрлегеңә ышандыра­һың килһә), өҫтөбөҙгә бер киҫәк Күкте индер. (188) Шөғәйеп әйтте:

— Һеҙҙең ҡылмыштарығыҙҙы Аллаһ яҡшы белеп тора, — тине.

189. Шулай ҙа улар уны ялғансы тинеләр һәм уларға яза иреште. (Ҡояшты ҡаплаған) күләгәле, болотло көндө уларға ғазап килде. Хаҡтыр, ул хәтәр яза ине.

190. Шик юҡтыр, бында ғибрәт бар. Ләкин улар­ҙың күбеһе иман килтермәне. (191) Хаҡтыр, һинең Раб­бың һәр саҡ еңеүсеҙер һәм сикһеҙ мәрхәмәтлеҙер.

192. Ул (Ҡөръән), һис ялғанһыҙ, ғәләмдәрҙең хужаһы Раббынан индерелде. (193) Уның менән бергә имен рух (Жәбраил фәрештә) иңде. (194) (Аллаһтың ҡолдарын) киҫәтеү­се (өгөтсө) булһын тип, һинең күңелеңә (Ҡөръән) индерелде. (195) Ғәрәпсә асыҡ итеп индерелде. (196) Ысынлап та, (Ҡөръән тураһында хәбәрҙәр) бынан элек килгән китаптарҙа ла бар.

197. Исраил тоҡомо араһындағы ғалимдарҙың (Мөхәммәд һәм Ҡөръән тураһында) белгәндәре уларға дәлил була алмаймы ни? (198) Беҙ уны башҡа ҡәүемдән булған кешегә индергән булһа инек, (199) шунан ул уны халыҡҡа (әсә те­лендә) уҡыһа ине, барыбер улар иман килтермәгән булыр ине. (200) Шулай итеп, Беҙ гөнаһлыларҙың күңеленә кәферлек керттек. (201) Хәтәр язаны үҙ күҙҙәре менән күрмәйенсә улар иман килтермәҫ. (202) Ғазап уларға абайламаҫтан (көтмәгәндә) килер. (203) Шул саҡ улар:

— (Ғазапты) кисектереп булмаҫмы? — тип ялбарыр. (204) Улар тиҙерәк язабыҙҙың (был донъяла уҡ) килеүен теләйме ни?

— Мин һеҙҙең был эштәрегеҙҙән йыраҡ торам, — тип.