23
Жер қыртысының эволюциялық даму кезеңдерi платформалар қимасында
көрiнiс табады. Мұнда жаралу тегi мен дислокациялану сипаты бойынша
өзгешеленетiн
таужыныстардың
екi комплексi бөлiнедi. Тиiсiнше
платформалардың қимасында екi құрылымдық этаж жіктеледi. Төменгi этаж
геосинклиндiк кезеңде қалыптасатындықтан, ол
метаморфтық және магмалық
таужыныстардан тұрады, қатпарларға мыжылады және көптеген жарылымдармен
қираған. Осы төменгi құрылымдық этаж
қатпарлы негiз немесе
iргетас деп
аталады.
Платформаның жоғарғы құрылымдық этажы қалыңдығы көбiнесе шамалы
болатын, жайпақ жатысты шөгiндi таужыныс қабаттарынан тұрады. Бұл
таужыныстар
дамудың
платформалық
сатысында
қалыптасатындықтан
платформалық тыс немесе
шөгiндi тыс деп аталады.
Платформалар мен қатпарлы белдеулердiң ерекшелiктерi осы құрылымдық
алқаптарға тән құрылымдық формалардың әркелкiлiгiн туындатады. Қатпарлы
белдеулер ауқымында ең iрi құрылымдық элементтер
мыңдаған километрмен
өлшенетiн ұзындықтарға жетедi. Олар бiрдей немесе жақын созылымды,
өлшемдерi әртүрлi көптеген дербес антиклиндер мен синклиндерден тұрады.
Мұндай iрi оң құрылымдар
антиклинорийлер, ал терiс құрылымдар
синклинорийлер деп аталады.
Платформалар
мен шөгiндi тыста антеклиза мен
синеклизалар түрiндегi
(ойпаңдар, ойыстар) платформалық баяу құрылымдар жаралады. Олар көбiнесе
әртүрлi гипсометриялық жағдайларда орналасқан iргетас блоктарында
орналасады және олармен генетикалық байланыста болады. Жалпы,
платформаның екi этажды құрылымды бөлiкшелерi
тақталар деп аталады. Жер
бетiнде ашылған iргетас блоктары платформаның бiр этажды құрылымын жасап,
қалқандар деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: