الْهَادِى — әл-Һәәди.
Теләгән колына һидаять биреп, туры юлга күндерүче мәгънәсендәдер. Аллаһ, яхшы һәм начарны ярату белән бергә, кешенең начар юлдан китүен теләмәс. Мөселман намазының һәр рәкәгатендә: "Аллаһым! Безне туры юлга күндер",— дип дога кылар.
الْبَدِيعُ — әл-Бәдиигъ.
Галәмне иң гүзәл вә охшашы булмаган рәвештә яраткандыр. Аллаһының яратучы мәгънәсендәге исемнәреннән берседер. Бу исемнәр арасында бер төркем мәгънә аермалары бардыр.
الْبَاقِى — әл-Бәәкый.
Соңы, ахыры булмаган барлык димәктер. Аллаһының башлангычы да, соңы да юк. Һәр нәрсә юк булачак. Ләкин Ул бар, бар булуын дәвам итәчәктер.
الْوَارِثُ — әл-Вәәрис.
Мал-мөлкәт һәм байлыкның чын хуҗасы Аллаһ димәктер. Кешеләрнең дә байлыклары бар, ләкин алар байлыкларына чын мәгънәдә хуҗа була алмаслар. Әҗәл килгән вакытта байлыкның бер файдасы да булмас. Аларның хакыйкый иясе — Аллаһыдыр. Аның исә аларга һич ихтыяҗы юк.
الرَّشِيدُ — әр-Рашиид.
Галәмне бер мизан, тәртип буенча йөртүче димәктер. Һәр эшне идарә иткән, юнәлткән, күзәткән — Улдыр. Аллаһы Тәгалә кешеләрне бу эштә чара буларак кына куллана.
الصَّبُورُ — әс-Сабуур.
Аллаһ бик сабырдыр. Гөнаһлыларга, залимнәргә, баш тартучыларга җәза бирергә ашыкмас, аларга вакыт бирер. Бу заман эчеңдә тәүбә итсәләр — аларны гафу итәр, гафу итүне яратыр. Тәүбә итмәсәләр — бер көнне җәза кылыр. Без кешеләр Аның хикмәтләрен аңламаганга күрә, Аллаһ боларга нигә җәза бирсен, дип уйлыйбыз. Хәлбуки, Ул һәр нәрсәне белә һәм күрә.
ӨЧЕНЧЕ БҮЛЕК
ГЫЙБАДӘТ ДОГАЛАРЫ
А. Тәһарәт һәм тәһарәт догалары.
Намаз уку, Коръәни Кәримне тоту һәм башка кайбер гыйбадәтләрне үтәү өчен тәһарәт алу шарт. Тәһарәт үзенә күрә бертөрле пакьлектер. Тәһарәт түбәндәгечә алыныр:
Кулларны, терсәкләргә кадәр сызганып: "Ният иттем тәһарәт алырга", — диелер.
Достарыңызбен бөлісу: |
