Ислам тарихи вә он дөрд мәсумларын (Ә) ҺӘЈаты тәҺгигат групу бисмиллаһир-рәһманир-рәһим

ҺӘЗРӘТ ФАТИМӘНИН ИЗДИВАҸЫ

Әли әлејһиссаламын һәзрәт Фатимә илә евләндикдә, әлиндә дүнја малындан бир шеј олмасына бахмајараг, бүтүн мадди дәјәрләрдән даһа үстүн вә дәјәрли бир хәзинәси вар иди: Инсалыг шәрәфи вә тәгва.

Пејғәмбәр (с) һәзрәт Әлинин истәдијини гәбул етдикдән сонра гызынын фикрини сорушмаг үчүн онун јанына ҝәлиб бујурду:

«Сән дә Әлини јахшы таныјырсан, о халгын арасында мәнә ән јахын оланы, ислама сајсыз-һесабсыз хидмәтләр ҝөстәрмиш фәзиләтли бир адамдыр. Бах, Аллаһ да сәнин үчүн Әлини сечиб. Сәнин бу һагда фикрин нәдир?»

Фатимә сусду. Пејғәмбәр онун сүкутундан ханым Зәһранын бу мәсәләјә разы олмасыны баша дүшүб чох севинди.

ТОЈ МӘРАСИМИ

Әсһабдан бириси дејир: Һәзрәт Фатимәнин кәбининдә Пејғәмбәр (с) гојун кәсиб садә бир јемәк верәндән сонра, һамыдан бу барәдә шаһидлик алды.

Зәһранын кәбининин кәсилмәсиндән бир ај сонра, һиҹрәтин икинҹи илиндә тој мәрасими кечирилди. О ахшам Пејғәмбәр (с) Фатимәнин әлини Әли әлејһиссаламын әлинин үстүнә гојуб бујурду:

«Еј Әли! Фатимә сәнин үчүн сечилмиш ән јахшы ханымдыр.» Сонра исә Фатимәјә сары дөнүб бујурду: «Еј Фатимә! Әли дә сәнин үчүн сечилән ән хејирли әрдир». Сонра «артыг өз евинизә ҝедә биләрсиниз» - дејәрәк онлары евләринә јола салды.

Мүһаҹир, әнсар вә Бәни Һашим гадынлары, әсһаб вә достлар шамдан сонра Һәзрәт Фатимәни Пејғәмбәрин дәвәсинә миндириб севинҹ вә шадлыгла ону һәзрәт Әлинин евинә апардылар.

Әли әлејһиссалам вә Фатимә (с) Мәдинәдән сәккиз километр узаглыгда, Губа мәсҹидинин јанында јени һәјатларына башладылар. Һәмин мәсҹид Һиҹрәт әснасында Пејғәмбәрин һәзрәт Әлини бир һәфтә ҝөзләдији јердә тикилмишди.

Чох чәкмәди ки, онлар јенидән Мәдинәјә көчүб өзләринә Пејғәмбәрин гоншулуғунда бир ев тикдиләр. Чүнки Пејғәмбәр үчүн Әли вә Фатимәни јанында ҝөрмәмәк, онлардан узаг галмаг чох чәтин иди. Әли өз евини палчыг, хурма ағаҹынын јарпаг вә будагларындан тикди. Онларын евләринин кичик гапысы илә Пејғәмбәрин евинин гапысы һәр ҝүн сәһәр чағы, ики үрәјин бир-биринә говушдуғу кими, бир-биринин үзүнә ачылырды.

Гур`ан вә һәдисләрдә бу гәдәр тә`рифләнән, бүтүн писликләрдән узаг олдуғу гејд олунан Әһли-бејт, итрәт еви вә аиләси, мәһз елә бу ев вә бу аиләдә иди.

Елә бир ев ки, Әли орада ата, Фатимә ана, Һәсән вә Һүсејн оғлу, Зејнәб илә Үмми Ҝүлсүм исә гызы идиләр.

Бу ев бүтүн заман вә илләрдә нәсилләр үчүн нүмунәви бир өрнәкдир.

БӘРӘКТЛИ АИЛӘ

Артыг бу ики инсанын гәлби хүсуси бир шәкилдә бир-бири илә говушмушду. Белә ки, һеч биринин ҹаһилијјәтлә әлагәси јох иди. Икиси дә һәјатларынын илк илләриндән башлајараг рисаләт дәнизи илә вәһј нурунун көлҝәсиндә бөјүмүшдүләр. Икиси дә Ше`би Әби Талибдә мүшрикләрин мүһасирәсиндә үч ил бирликдә дәрд вә зәһмәт чәкмишләр.

Һәзрәт Фатимә (с) билирди ки, һәзрәт Әли әлејһиссаламын мадди дөвләти олмајыб, онун ән бөјүк сәрмајәси јалныз атасынын һәдәфләри уғрунда фәдакарлыг етмәсидир.

О билирди ки, әри бүтүн ҹаванлығыны инам вә ҹиһад илә кечирәрәк өмрү боју ислам вә мүсәлманлара хидмәт етмиш, ҹиһаддан башга бир шеј дүшүнмәмишдир.

Һәзрәт Фатимә (с) ислам дүнјасынын рәһбәри Пејғәмбәрин гызы иди; онун бир хидмәтчиси олмасы зәрури дејилдими? Хејр, о, белә бир шеј истәмирди.

Ханым Зәһра өзү ун үјүдәр, чөрәк јапар вә бүтүн ев ишләрини ҝөрәрди. Һалбуки, баҹылары Зејнәб, Ругәјјә вә Үммү Ҝүлсүм әрләринин евиндә боллуг вә не`мәт ичиндә јашајырдылар. Амма Фатимә (с) һәр шејдән чох Аллаһы дүшүнүр вә һәмишә һәгигәти ахтарырды. Елә бир һәгигәт ки, нур, су вә һава кими ҝөзәллик вә һәјатын тәмәлидир.

Фатимә (с) ҹаван ағаҹ кими вәһј ишығынын көлҝәсиндә бөјүјүб, азадлыг вә әдаләт мејвәси јетишдирәрәк Гур`анын бујурдуғу кими «Шәҹәреје Тәјјибә» (јахшылар ағаҹынын) башланғыҹы олмалы иди.

НҮМУНӘВИ АИЛӘ

Онларын арасындакы әмәкдашлыг диггәтә лајигдир. Белә ки, Әли (ә) чөл ишләриндән әлавә ев ишләриндә дә Фатимәјә көмәк едәрди. Фатимә дә һәмишә Әлинин разылығыны ҹәлб етмәјә, еләҹә дә онун нараһатлыг вә јорғунлуғуну азалтмаға чалышарды.

Бир-бирләринә гаршы олан рәфтарлары санки тәрбијә вә әдәбдән јоғрулмушду. Белә ки, бу ики һәјат јолдашы һеч вахт бир-бирләрини адлары илә чағырмаздылар.

Әли (ә) ханымыны чағыранда «ја бинтә рәсуиуллаһ» (еј Пејғәмбәрин гызы) – дејә онун сәсләјәр. Фатимә (с) исә әрини «ја Әмирәл-мө`минин» - дејә чағырарды.

Бир белә чәтинликләрлә јанашы ушагларынын тә`лим-тәрбијәсини дә унутмурдулар. Онларын сөзләринә гулаг асыр, мүхтәлиф суалларына ҹаваб верәрәк бу балаҹа ушаглар илә чох меһрибан рәфтар едирдиләр. Һеч вахт онларын үстүнә гышгырмаз вә ја нараһтедиҹи бир сөз сөјләмәздиләр.

ИЗДИВАҸЫН МЕЈВӘЛӘРИ

Бу өвладын тәвәллүдү илә Мәһәммәдин кинләрдән, дүшмәнчиликләрдән вә достларынын ишкәнҹәјә мә`руз галмасындан јоғрулмуш руһу севинди вә һәјатын ширинлијини дадды.

Пејғәмбәр (с) дәрһал севинҹ вә шадлыг ичиндә Фатимәнин евинә ҝәлиб Фатимә илә Әлинин илк мејвәси олан ушағы гуҹағына алараг гулағына азан охуду вә онун сачынын ағырлығы гәдәр Мәдинәнин јохсулларына ҝүмүш пајлады.

Бир ил сонра исә икинҹи өвладлары Һүсејн (ә) дүнјаја ҝәлди.

Артыг Пејғәмбәрин Аллаһын тәгдири илә әлиндән ҝедән ики оғлу, Гасим вә Таһирин јеринә ики өвлады дүнјаја ҝәлмишди.

Санки, Аллаһ, Пејғәмбәрин нәслинин тәкҹә Фатимәнин ушаглары илә давам етмәсини истәмишди. Бу улдузларын дүнјаја ҝәлмәси илә јени бир үфүг јаранды. Чүнки, һәзрәт Мәһәммәд (с) өзүнү, Әлини вә Фатимәни бу ики ушағын симасында ҝөрүрдү.

Пејғәмбәр (с) Һәсән илә Һүсејни ики ушағынын әвәзиндә бағышладығы үчүн өз Аллаһына шүкр едирди. О һәзрәтин Һәсән вә Һүсејнә олан дәрин мәһәббәти һамыны һејрәтдә гојмушду.

Бир ҝүн Фатимәнин евинә ҝәлдији вахт Әли (ә) илә Фатимә (с) јатмыш, Һәсәни исә ағлајан ҝөрүб јавашҹа тез бир гојуну сағыб сүдүнү Һәсәнә ичирдәрәк ону овутду.

Башга бир ҝүн исә Фатимәнин евинин јанындан кечәндә Һүсејнин ағладығыны ешитди. Тез евә ҝириб Фатимәјә бујурду: «Билирсәнми ки, онун ағламасы мәни дә ағладыр?»

Һүсејндән бир ил сонра бир гызлары олду ки, адыны Зејнәб гојдулар. Бир ил сонра јенидән бир гызлары олду вә онун да адыны Үммү Ҝүлсүм гојдулар.

Зејнәб вә Үммү Ҝүлсүм Пејғәмбәрин вәфат едән ики гызынын адлары иди. Һиҹрәтин 8-ҹи илиндә Аллаһ-таала Пејғәмбәринә даһа бир өвлад еһсан етди ки, адыны Ибраһим гојдулар. Амма бир ил сонра о да өлдү.

Артыг Пејғәмбәр (с) гызынын ушагларына елә бағланмышды ки, онлардан һеч ҹүр ајрыла билмирди. Евдән чыхыб Мәдинәнин күчәләриндә ҝәздији вахт, һәмишә бу ики ушагдан бирисини өзү илә ҝәздирәрди.

ФАТИМӘ (С) ҺАҸӘРДӘН ҮСТҮНДҮР

Ислам дининдә мејјиди мәсҹиддә басдырмаг гәти гадағандыр.

Ән үстүн вә дәјәрли мәсҹид Мәсҹидүл-һәрамдыр. Кә`бәнин Аллаһ һәрәми вә бүтүн мәсҹидләрин гибләси олмасына бахмајараг, һәзрәт Ибраһим (ә)-ын ханымы Һаҹәр Кә`бәнин јанында торпаға тапшырылыб вә Аллаһ-таала да мүсәлманлара әмр едиб ки, Һаҹәрин гәбринин әтрафында доланараг башына фырлансынлар.

Амма Һәзрәт Фатимәнин мәгам вә дәрәҹәси һәтта шәрәф евиндә јатан Һаҹәрдән белә үстүндүр.

О, дөрд беһишт гадынларындан биридир. Һәмин дөрд гадын бунлардан ибарәтдир: Мәрјәм, Асијә, Хәдиҹә вә Фатимә. Аиләдәки бүтүн ифтихарларын вариси, Адәм әлејһиссаламдан башлајараг, Ибраһим әлејһиссалама чатан, Иса вә Мусаны да еһтива едиб, Мәһәммәддә тамамланан бир нәслин давамчысыдыр Фатимә (с).

АТАСЫНЫН ӨЛҮМ ЈАТАҒЫНЫН ЈАНЫНДА

Пејғәмбәр (с) хәстәләнмишди, башы һәзрәт Әли әлејһиссаламын синәси үстүндә, әли илә онун әлиндән тутмушду. Фатимә дә Пејғәмбәрин јатағынын јанында отуруб ағлајырды. Атасы ҝөзләрини ачыб Һәзрәт Фатимәни ағлајан ҝөрдүкдә она белә бујурду: «Гызым, мәнә Гур`ан оху». Фатимә дә Гур`андан бир нечә ајә охуду.

Әслиндә, Пејғәмбәр (с) һәјатынын сон анларында, өлүмүнүн раһат өтмәси үчүн гызынын сәсини ешитмәк истәјирди.

Пејғәмбәр (с) дүнјадан көчәркән евини гәм вә матәмә бүрүмүшдү.

Атасынын вәфатындан кәдәрләнән Фатимәнин бәдәнинә санки ағыр бир зәрбә ендирилмишди. Һәлә бир нечә саат кечмәмишди ки, даһа јени бир зәрбә ендирилди: о да әринә гаршы төрәдилән ҹинајәт иди.

Һәзрәт Фатимеји-Зәһра (с) әввәлки кими јенә дә фәдакарлыгла әринин гәсб олунмуш һаггыны мүдафиә едирди.

Белә ки, һәтта бир ҝүн Бәни Һашим вә әнсардан олан гадынларла бирҝә атасынын мәсҹидинә ҝәлиб, хәлифәнин һүзурунда фөвгәладә тә`сиредиҹи бир хүтбә охујараг сөзләрини ачыг-ашкар бәјан етмәси орадакыларын һамысыны ағлатмышды. Амма онларын гајғысыны ҝөрмәмишди. Санки, онларын үстүнә сојуг су әләниб зилләт тозу гонмушду.

Һәзрәт Фатимә (с) әсәби вә нараһат бир шәкилдә евә ҝәлиб, Әли әлејһиссалама бујурду: «Нәјә ҝөрә һаггыны мүдафиә етмирсән?»

һәзрәт Әли әлејһиссалам Фатимәнин ҹавабында белә бујурду: «Атанын адынын мәсҹидләрдә уҹалмасыны истәјирсәнми? Атанын һәдәфләринин мәһв олмамасыны истәјирсәнми?»

Фатимә «бәли» - деди.

Әли (ә) белә бујурду: «Әҝәр онларын истәдији кими мән дә гылынҹа әл апарсам, атанын вә әринин зәһмәтләри пуча чыхар вә һамымыз мәғлуб оларыг.»

Фатимә (с) һеч бир сөз данышмады вә өз сүкуту илә мүбаризәсинә давам етди. Ејнилә ијирми беш ил сусараг мәзлумлуғуну аләмәрә әмәли илә ҹар чәкиб нүмајиш етдирән әри һәзрәт Әли әлејһиссалам кими.

ҺӘЗРӘТ ФАТИМӘНИН ШӘҺАДӘТИ

Һәзрәт Фатимә (с) артыг һәр бир шеји әлдән вердијини вә Әли (ә) үчүн бир иш ҝөрә билмәдијини дәрк етмишди.

О, вар гүввәси илә чалышырды ки, хилафәт бинасынын тәмәли чүрүмүш ағаҹларын васитәсилә гојулмасын, амма үмидини артыг өз сон ҹәһдләриндән дә кәсмишди.

Артыг јашаја билмирди Зәһра. Ҝүн кечдикҹә јараданына говушмаг үчүн сәбирсизләширди. Нәһајәт Һиҹри 11-ҹи илин Ҹәмадиүс-сани ајынын үчүнҹү базар ертәси ҝүнү, атасынын өлдүјү илдә, ушагларыны өпүб онларла видалашды:

Даһа доғрусу видалашдырдылар. Гој бүтүн нәсилләр билсин ки, пејғәмбәримизин гызы ханым Зәһра өз әҹәли илә өлмәмишдир. Онун вә нәинки онун һәтта гојнундакы һәлә дүнјаја ҝәлмәмиш Мөһсүнүнү белә хәјанәткар залымлар шәһид етмишләр. Чүнки, ханым Зәһра өз атасы вә әринин гәсб олунмуш һаггыны мүдафиә етдији үчүн о хәјанәткарлар тәрәфиндән амансызҹасына гәтлә јетирилмишди. Бәли, о ҝеҹә Зәһра бүтүн аиләси илә видалашды.

Једди јашында олан Һәсән (ә) илә;

Алты јашында олан Һүсејн (ә) илә;

Беш јашындакы Зејнәб (ә) илә;

Үч јашында олан Үммү Ҝүлсүм илә;

Ахырда исә Әли (ә) илә видалашды. Нә чәтин иди о вида анлары! Фатимә (с) гүсл етмәк үчүн су истәди. Аллаһы илә ҝөрүшә ҝетдији үчүн тәзә палтар ҝејди. Сонра исә үзү гибләјә тәрәф узанды вә ҝөзләмәјә башлады. Бир аз сонра ҝөзләрини јумуб дүнјадан көчмәси илә Әлинин евиндә јанан бир шам артыг сөнмүшдү.

Әли (ә) Фатимәнин вәсијјәтинә әмәл едәрәк она өзү гүсл верди, кәфәнләјиб дәфн етди.

Амма гәбринин јери ҝизли галмалы вә һеч кимин хәбәри олмамалы иди.

О ҝүндән индијә гәдәр вә ҝәләҹәкдә дә давам едәҹәк бир мүбаризәдир бу һадисә.

Сијасәтчиләр ораја ҝәлиб намаз гылмалы идиләр. Һәзрәт Фатимә (с) ҝәләҹәк нәсилләрә буну демәк истәјирди ки, мәнә зүлм олунду, үрәјим гәмлә долудур вә мән интигам ҝүнүнү ҝөзләјирәм.

Артыг Әли (ә) јалгыздыр. Тәнһа өзү галыб, бир дә ушаглары...

Һәзрәт Зәһранын гәбринин јанында отуруб Пејғәмбәрин гәбринә хитабән деди: «Еј Аллаһын Пејғәмбәри! Мәнә тапшырдығын әманәти сәнә гајтарырам. Башыма ҝәлән бүтүн әһвалатлары гызын сәнин үчүн олдуғу кими данышаҹагдыр. Бүтүн суалларыны ондан соруш. О, һамысыны сәнә дејәҹәк.

жүктеу/скачать 0.78 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: