Курс: 4 Топ: Орман шаруашылығы. Орындаған
Қоқыс пен ластануға тыйым салу
жүктеу/скачать 37.3 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Жолдарды сақтау және отты пайдалануды шектеу
- 10. Қорытынды
| Қоқыс пен ластануға тыйым салу:Ормандар осал орта болып табылады, тіпті аз мөлшерде қоқыс экожүйеге қатты әсер етуі мүмкін. Орманда қалған қоқыс пен пластик жабайы табиғатқа әсер етуі мүмкін, топырақ пен судың ластануына әкеліп соғады және табиғи ортадағы табиғи тепе-теңдікті бұзады.Ормандағы этикалық мінез-құлық аңшылар мен басқа келушілер қоқысты жою ережелерін қатаң сақтауы керек деп болжайды. Барлық жасалған қалдықтар, соның ішінде азық-түлік қаптамалары, пластикалық бөтелкелер және басқа заттар өздерімен бірге алып кетуі және ережелерге сәйкес жойылуы керек.
Жолдарды сақтау және отты пайдалануды шектеу:Орманда жолдарды сақтау мінез-құлық этикасының маңызды аспектісі болып табылады. Жолдар мен соқпақтар орман экожүйелеріне әсер етіп, топырақ эрозиясына, табиғи мекендеу орындарының бұзылуына және жабайы табиғаттың көші-қон жолдарының өзгеруіне әкелуі мүмкін. Аңшылар мен басқа келушілер қоршаған ортаға әсерін азайту үшін арнайы соқпақтар мен жолдарды ұстануы керек.Орманда отты пайдалануды шектеу де мінез-құлық этикасының ажырамас бөлігі болып табылады. Өртті абайсызда пайдалану үлкен аумақтарды, соның ішінде жабайы түрлердің мекендейтін жерлерін Қирататын дала өрттеріне әкелуі мүмкін. Аңшылар мен басқа да орманға келушілер өртті пайдалану кезінде қауіпсіздік ережелерін қатаң сақтауы керек және өрттің орман экожүйесіне қауіп төндірмейтініне көз жеткізуі керек.Ормандағы және аңшылықтағы этика нормалары мен мінез-құлық ережелері адамның табиғатпен тұрақты қарым-қатынасының ажырамас бөлігі болып табылады. Бұл принциптер табиғатты, оның биоәртүрлілігін сақтауға және экожүйелердің денсаулығын сақтауға бағытталған. Орманда аң аулаудың этикалық стандарттары мен мінез-құлық ережелерін сақтау болашақ ұрпақ үшін табиғатты қорғауға ықпал ете отырып, адамның қоршаған ортамен теңдестірілген өзара әрекеттесуіне негіз болады. 10. Қорытынды: Орман және аңшылық шаруашылықтары арасындағы қарым-қатынас экожүйелердің, жабайы табиғаттың, аңшылардың және жалпы қоғамның мүдделерін ескеру қажет күрделі тепе-теңдікті білдіреді. Орман шаруашылығының аңшылыққа оң және теріс әсері табиғи ресурстарды басқарудың теңдестірілген тәсілдерін талап ете отырып, маңызды назарға айналады.Оң жағында, тұрақты орман шаруашылығы баспана, азық-түлік және тіршілік ету ортасын қамтамасыз ету арқылы жабайы табиғатқа қолайлы жағдай жасауға ықпал етеді. Орман және аңшылық шаруашылықтарының бірлескен күш-жігері арқылы экожүйені дамыту Биоәртүрлілікті арттыруға және сау аң популяциясын сақтауға ықпал етеді. Сондай-ақ, осы салалар арасындағы ынтымақтастық аң аулау және жабайы табиғатты бақылау мүмкіндіктерін жасай отырып, туризмнің дамуына ықпал ете алады, бұл өз кезегінде экономикалық өсуді ынталандырады.Екінші жағынан, орман шаруашылығының теріс әсерлері, мысалы, биотоптардың жойылуы, көші-қон маршруттарының өзгеруі және аң аулау шектеулеріне байланысты ықтимал қақтығыстар тепе-теңдікті сақтауға қиындықтар тудыруы мүмкін. Алайда, ормандар мен жабайы табиғатты тиімді басқару және тұрақты әдістерді қолдану арқылы жағымсыз әсерлерді азайтуға болады. Орман және аңшылық шаруашылықтары арасындағы табысты қарым-қатынасты қамтамасыз етудегі басты мәселе ынтымақтастық пен мүдделерді үйлестірудің маңыздылығын түсіну болып табылады. Ресурстар мен экожүйеге зиян келтіру үшін бәсекелестіктен туындауы мүмкін қақтығыстарды диалог, тәжірибе алмасу және бірлескен басқару стратегияларын әзірлеу арқылы шешуге болады. Орман және аңшылық шаруашылықтары арасындағы өнімді ынтымақтастық Биоәртүрлілікті басқаруға, экожүйенің тұрақтылығын сақтауға және жергілікті аумақтардың дамуына әкелуі мүмкін. Бұл табиғи ресурстарды сақтауға және жабайы табиғатты тұрақты пайдалануды қамтамасыз етуге бағытталған ғылыми негізделген орман шаруашылығы әдістерін енгізуді талап етеді. Мұндай стратегиялардың негізгі элементтері: жүктеу/скачать 37.3 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|