ТАҚЫРЫБЫ: ҚАН, ЗӘР БИОХИМИЯСЫ. СУ ЖӘНЕ МИНЕРАЛДЫ

1. 
   20% эритроциттерден, 80% плазмадан
   
2. 
   40% плазмадан, 60% эритроциттерден
   
3. 
   20% құрғақ заттан, 80% судан
   

5. 70% эритроциттерден, 30% белоктан

375. Гемоглобин қандай буферлік жүйелерді түзеді:

1. 
   бикарбонатты
   
2. 
   фосфатты
   
3. 
   белокты
   
4. 
   ННВ/КНв, ННВО₂ /КНвО₂
   
5. 
   белокты және фосфатты
   

1. 
   гемоглобиндік
   
2. 
   фосфатты
   
3. 
   биокарбонатты
   
4. 
   белокты
   
5. 
   ацетатты
   

1. 
   церулоплазмин
   
2. 
   транскортин
   
3. 
   трансферрин
   
4. 
   инерферрин
   
5. 
   гаптоглобин
   

1. 
   СО₂ альбумин мен байланысу арқылы
   
2. 
   СО₂ фосфаттық буфермен байланысу арқылы
   
3. 
   СО₂ плазма белогының NH₂ тобымен байланысу арқылы
   
4. 
   СО₂ гемоглобин глобиннің NH₂ тобымен байланысу арқылы
   
5. 
   СО₂ Нв гемімен байланысу арқылы
   

1. 
   ол, тканде қантты диабет кезінде түзіледі
   
2. 
   ол, гипоксия кезінде түзіледі
   
3. 
   ол, СО және гемоглобиннен түзіледі
   
4. 
   ол, қан аз кезінде түзіледі
   
5. 
   ол, СО₂ және Нв-нен түзіледі
   

1. 
   метгемоглобинредуктаза
   
2. 
   каталаза
   
3. 
   цитохромдар
   
4. 
   пепсин
   
5. 
   пероксидаза
   

1. 
   фосфаттар, хлоридтер, бикарбонаттар
   
2. 
   альбумин, фибриноген, глюкоза
   
3. 
   белоктар, майлар, көмірсулар және олардың алмасу өнімдері
   
4. 
   глюкоза, холестерин, ПЖҚ, фибриноген, липопротеидтер
   
5. 
   БМҚ, кетон денелері, белоктар, антиденелер
   

1. 
   жалпы белок 8-10 г/л, альбуминдер 3-5г/л, глобулиндер 5-6 г/л, фибриноген 1-2 г/л
   
2. 
   жалпы белок 65-80 г/л, альбуминдер 35-45г/л, глобулиндер 20-30г/л, фибриноген 3-5 г/л
   
3. 
   жалпы белок 1-2г/л, альбуминдер мен глобулиндер 0,5-1,0г/л
   

5. жалпы белок 2-3 г/л, альбуминдер 1,5-2,0 г/л, глобулиндер 0,5-1,0 г/л, белок-ферменттер

383. СО₂ тікелей емес жолмен тасымалдану кезінде қандай зат түрінде тасымалданады:

1.НвСО₂

2. НвNН-COOH

3.КHCO₃

4.NaHCO₃

5.CaCO₃

384. Қандай факторлар өкпеде оксигемоглобиннің түзілуін қамтамасыз етеді:

1-жоғарғы Ро₂, жоғарғы Рсо₂, жоғарғы температура

2-төмен Ро₂, төмен Рсо₂, төменгі температура, қышқылдық орта

3-жоғарғы Ро₂, төмен Рсо₂, әлсіз қышқылдық орта, төмен температура

4-жоғарғы Ро₂, қышқыл орта, төмен Рсо₂

5-төмен Ро₂, жоғарғы Рсо₂, төмен температура, сілтілі орта

385. Тіндерде НвО₂-нің Нв мен О₂-не ыдырауына қандай факторлар әсер етеді:

1-жоғарғы Ро₂, төмен Рсо₂, төмен температура, сілтілі орта

2-жоғарғы Ро₂, төмен Рсо₂, жоғарғы температура, қышқылдық орта

3-жоғарғы Ро₂, төмен Рсо₂, сілтілі орта, жоғарғы температура

4-төмен Ро₂, сілті орта, жоғарғы Рсо₂, жоғарғы температура

5-төмен Ро₂, төмен Рсо₂, төмен температура, қышқыл орта

386. Қан плазмасының белоктары қандай функциялар атқарады:

1-құрылымдық, қорғаныштық, тасымалдау, тыныс алу

2-қанның онкотикалық қысымын қамтамасыз етеді, қанның ұюына қатысады, тасымалдау,

қоректік, қорғаныс

3-тасымалдау, қорғаныс, гомеостатикалық, тіректік

4-құрылымдық, электротрансформаттық, тасымалдау, катализдік

5-гомеостатикалық, липолиттік, қанның онкотикалық қысымын қамтамасыз етеді,

серпімділік.

387. Қан сарысуының қандай ферменттері экскреторлыға жатады:

1. сілтілі фосфатаза

2. лейцинаминопептидаза

3. АЛТ

5. қышқылды фосфатаза

388. Қан сарысуының қандай ферменттері индикаторлыға жатады:

1. АЛТ

3. сілтілі фосфатаза

4. лейцинаминопептидаза

5. плазмин

389. 3-фосфоглицераттың май қышқылдарына айналуы төмендегі зат арқылы іске асады:

1. 
   ацетил-КоА
   
2. 
   ацетоацетат
   
3. 
   -оксибутират
   
4. 
   аспартат
   
5. 
   глицерофосфат
   

1.артериялық қысымды төмендетеді, бронхыны кеңітеді, мембрана өткізгіштігін төмендетеді

2.тамырларды кеңейтеді, артериялық қысымды төмендетеді, бронхыны тарылтады, мембрана өткізгіштігін жоғарылатады

3.тамырларды тарылтады, артериялық қысымды жоғарылатады, бронхыны кеңеейтеді, мембрана өткізгіштігіне әсер етпейді.

4.мембрана өткізгіштігін төмендетеді, бронхыны тарылтады.

5.мембрана өткізгіштігін арттырады, артериялық қысымды арттырады, бронхыны кеңейтеді

391. Қан плазмасы белоктарының мөлшерінің өзгеруі аталады:

1.диспротеинемия

2.гипопротеинемия

3.гиперпроеинемия

4.полипроеинемия

5.парапротеинемия

392. Абсолютті гипопротеинемия пайда болуы мүмкін:

1.қанның сұйық бөлімінің артуынан

2.гамма глобулиндердің мөлшерінің төмендеуінен

3.ауыр түрдегі жұқпалы аурулардан

4.бауыр және бүйрек ауруларынан

5.асқазан және ішек жолдарының ауруларынан, ұзақ аштықтан

393. Салыстырмалы гипопротеинемия пайда болуы мүмкін:

1.қанның сұйық бөлімінің артуынан

2.гамма-глобулиндердің мөлшерінің төмендеуінен

3.ауыр түрдегі жұқпалы аурулардан

4.бауыр және бүйрек ауруларынан

5.асқазан және ішек жолдарының ауруларынан, ұзақ аштықтан

394. Салыстырмалы гиперпротеинемия пайда болуы мүмкін:

1. С-реактивті белок мөлшерінің жоғарылауынан

2.гамма-глобулиндердің мөлшерінің жоғарылауынан

3.альбуминдердің мөлшерінің жоғарылауынан

4.қанның қоюлануынан

5.- және β-глобулиндердің деңгейінің көбеюінен

395. Абсолютті гиперпротеинемия пайда болуы мүмкін:

1.С-реактивті белок мөлшерінің жоғарылауынан

2.гамма глобулиндердің мөлшерінің жоғарылауынан

3.альбуминдердің мөлшерінің жоғарылауынан

4.қанның қоюлануынан

5. - және β-глобулиндердің деңгейінің көбеюінен

396. Гаптоглобин қай компонентті тасымалдайды:

1. гемоглобин

2. темір

3. мыс

5. гормондар

397. Созылмалы қабыну аурулары кезінде қанда мөлшері артады:

1. ₁-глобулиндердің

2. ₂-глобулиндердің

3. альбуминдердің

4. -глобулиндердің

5. -глобулиндердің

398. «Қауіпті фаза» белогын табыңыз, оның қанда пайда болуы созылмалы үрдістердің асқынғаны туралы белгі береді:

1. «С» реактивті белок

2. трансферин

3. хондропротеид

4. транскортин

5. гаптоглобин

399. Қан плазмасының қалдық азоты бұл:

1. белоктар азоты

2. белок-ферменттердің азоты

3. креатин және креатининнің азоты

4. белоктар алмасуының аралық және соңғы өнімдерінің азоты

5. аспарагин және глутаминнің азоты

400. Ретенционды-ренальды гиперазотемия байқалуы мүмкін:

1. бауыр ауруы кезінде

2. қантты диабет кезінде

3. бүйрек ауруы кезінде

4. бүйректе қан айналу жылодамдығының бұзылуынан

5. ұзақ уақыт құсқанда

401. Ретенционды-экстраренальды гиперазотемия байқалуы мүмкін:

1. зәр жолдарының функцияларының бұзылуы кезінде

2. бүйректе қан айналу жылдамдығының бұзылуынан

3. бүйрек ауруы кезінде

4. В₁ авитаминозы кезінде

5. ұзақ уақыт құсқанда

402. Продукционды гиперазотемия байқалуы мүмкін:

1. зәр жолдарының ауруы кезінде

2. қантты диабет кезінде

3. бүйрек ауруы кезінде

4. күйген кезде

5. жарақат алған кезде

403. Қан плазмасының азотсыз органикалық заттарына жатады:

1. глюкоза, кетон денелері және креатинин

2. ХМ мен ЛП

3. көмірсулар, липидтер және олардың алмасу өнімдері

4. ПЖҚ, БМҚ, кининдер

5. тығыздығы өте төмен липопротеидтер (ТӨТЛП)

6. ТӨТЛП, ТТЛП, БМҚ, гиппур қышқылы

404. Қандағы глюкоза келесі мөлшерден артқанда гипергликемия байқалады:

1. 5 мМ/л

2. 3,3 мМ/л

3. 6,1 мМ/л

4. 11,2 мМ/л

5. 7,8 мМ/л

405. Гипогликемия пайда болады:

1. асқазан ауруында

2. майлы тағамды көп қолданғанда

3. сұйықтықты көп ішкенде

4. инсулин көп болғанда

5. А және В гипервитаминоздары кезінде

406. Глюкозаның бүйрек шегі неге тең?

1. 1,8 г/л

2. 10 мМоль/л

3. 1,5 г/л

4. 8,8 мМоль/л

5. 10 г/л

407. Гипергликемия жиі кездеседі:

1. бауыр ауруы кезінде

2. бүйрек ауруы кезінде

3. белок жетіспегенде

4. инсулин жетіспегенде немесе глюкагон көп болғанда

5. В₆ витамині жетіспегенде

408. Қан плазмасының бейорганикалық заттарына жатады:

1. кетон денелері, қалдық азот, кальций тұздары

2. ПЖҚ, лактат, NaCl, фосфаттар

3. бикарбонаттық буфер

4. АТФ, АДФ, АМФ, фосфор қышқылы

5. кальций,натрий, калий, магний катиондары, хлор, фосфор, көмірқышқылы аниондары

409. Қандағы кальций катионының ролі:

1. БМҚ және майда еритін витаминдерді тасымалдау

2. қанда рН көрсеткішін және осмостық қысымды бір қалыпта ұстау

3. капиллярлар қабырғасын тығыздау және қанның ұюына қатысу

4. қанның ұюына қатысу, гормондардың секрециясына, бұлшықеттің жиырылуын, нерв

импульсінің берілуін қамтамасыз етеді

5. қан плазмасындағы ферменттердің активтілігін арттырады

410. Сілтілік резервке жатады:

1. гемоглобиндік буфер

2. калий және натрий катиондары

3. кальций және магний катиондары

4. бикарбонаттық буфердің алымы

5. бикарбонаттық буфердің бөлімі

411. Қан плазмасының хлоридтері қатысады:

1. қанның ұюына және газдарды тасымалдауға

2. онкотикалық қысымды реттеуге, глобулиндердің ерігіштігін арттыруға

3. қанның рН көрсеткішін, осмостық қысымын реттеуге, тұз қышқылының түзілуіне

4. белоктардың ісінуіне және БМҚ-мен липидтерді тасымалдауға

5. қанның буферлік жүйесін түзуге, альбуминдердің ерігіштігін арттыруға

412. Респираторлық ацидоздың себебі қанда көмірқышқыл газының жиналуы, ол байқалуы мүмкін:

1. тыныс алу орталығының параличі кезінде

2. қан ағымының жылдамдығы төмендегенде

3. ағзаға көмірқышқыл газының шамадан тыс түсуіне

4. сыртқы тыныс алу қызметінің бұзылуынан

5. оттек жетіспегенде

413. Науқастың қанының рН-ына механикалық өкпе вентиляциясы қалай әсер етеді:

1. ацидозды жоғарылатады

2. ацидозға әсер етпейді

3. ацидозды төмендетеді

4. алкалозды жоғарылатады

5. алкалозды азайтады

414. Метаболиттік ацидоздың себебі қанда қышқыл өнімдердің жинаулы, ол байқалуы мүмкін:

1. тыныс алу орталығының параличі кезінде

2. қан ағымының жылдамдығы төмендегенде

3. ағзада зат алмасуының бұзылуы кезінде

4. оттек жетіспегенде

5. диарея кезінде ағзадан сілтілі заттарды жоғалтқанда

415. Бірқатар реакцияларда оттегі пероксидті қосылыстардың түзілуін туғызады, олардың көмегімен лейкоциттер фагоцитирленген микроорганизмдерді жояды. Бұл кезде лейкоциттерде қандай үрдістер артады:

1. супероксиданионның продукцирленуі

2. Кребс циклі реакцияларының жылдамдауы

3. СОД қатысуымен супероксиданиондардан сутегінің асқын тотығының түзілуі

4. пентозофосфатты циклдегі реакциялардың артуы

5. НАДФН және НАД- оксидазаларыныңы активтілігінің артуы

416. Натрий мен калий алмасуы реттеледі:

1. тироксинмен

2. паратгормонмен

3. инсулинмен

4. альдостеронмен

5. глюкагонмен

417. Кальцийдің көп мөлшері жиналады:

1. бұлшықетте

2. бауырда

3. бүйректе

4. сүйек пен тісте

5. сіңір мен шеміршекте

418. Жасуша ішіндегі кальцийдің көп мөлшері болады:

1. ядрода

2. цитоплазмада

3. лизосомада

4. эндоплазмалық ретикулум және митохондрияда

5. биомембранада

419. Кальцийдің жасушааралық сұйықтықтан жасуша ішіне түсуі жүзеге асады:

1. тироксин әсерінен

2. инсулин және кальцитонин әсерлерінен

3. глюкагон әсерінен

4. кальмодулин әсерінен

5. соматостатин әсерінен

420. Зәрмен фосфаттар мен кальций экскрециясын қамтамасыз етеді:

1. инсулин

2. адреналин

3. глюкагон

4. паратгормон

5. кальцитонин

421. Цитохромдар гемінің құрамына кіретін темір қатысады:

1. сутегі атомдарын тасымалдауға

2. оттегі молекуласын тасымалдауға

3. липидтердің пероксидті тотығуына

4. электрондарды тасымалдауға

5. гемоглобиннің синтезіне

422. Гемсіз темір қатысады:

1. сутек атомадарын тасымалдауға

2. оксигенацияға

3. КоQН₂ тотығуына

4. молекулалық оттегінің бос радикалға айналуына

5. миоглобин синтезіне

423. Темір негізінен тасымалданады:

1. гемоглобинмен

2. цитохромдармен

3. церулоплазминмен

4. трансферринмен

5. гаптоглобинмен

424.Темірдің негізгі қоры болып табылады:

1. миоглобин

2. цитохромдар

3. тыныс алу белоктары

4. ферритин

5. гемсіз темір

425. Мырыш құрамына кіреді:

1. тыныс алу ферменттерінің

2. тыныс алу белоктарының

3. гаптоглобиннің

4. карбоангидразалардың

5. каталазалардың, пероксидазалардың

426. Күкірт құрамына кіреді:

1. триптофанның, тирозиннің, тиаминнің

2. глютатионның, аланиннің, метиониннің

3. гистидиннің, валиннің, цистеиннің

4. цистеиннің, метиониннің, глютатионның

5. глютатионның, триптофанның, тиаминнің

427. Қанның ақ жасушаларына жатады:

1. эритроциттер

2. моноциттер

3. гранулоциттер

4. лимфоциттер

5. базофилдер

428. Гранулоциттерге жатады:

1. нейтрофилдер, Т-супрессорлар, В-лимфоциттер

2. нейтрофилдер, базофилдер, эозинофилдер

3. нейтрофилдер, Т-киллер, моноциттер

4. эозинофилдер, макрофагтар

5. моноциттер, купфер жасушалары

429. Агранулоциттерге жатады:

1. моноциттер, лимфоциттер

2. нейтрофилдер, базофилдер, эозинофилдер

3. нейтрофилдер, Т-киллер, моноциттер

4. эозинофилдер, макрофагтар

5. моноциттер, Купфер жасушалары

430. Хемотаксис дегеніміз – бұл:

1. оттегінің активті формаларының түзілуі

2. антигендердің ыдырауы

3. микробтарды сіңіру

4. жедел қабыну ошағына лейкоциттердің жиналуы

5. респираторлық жарылыс

431. Адгезия пайда болады:

1. 
   селектиндердің әсерінен
   
2. 
   интегриндердің әсерінен
   
3. 
   муциндердің әсерінен
   
4. 
   гепариннің әсерінен
   
5. 
   ТАГ-тардың әсерінен
   

1. фагоцитозды жүргізіп жатқан жасушаларда кірген антигендердің жойылуына әкелетін барлық метаболикалық үрдістердің активтенуі

2. нейтрофилдердегі анаболикалық үрдістердің активтенуі

3. эозинофилдердегі анаболикалық үрдістердің активтенуі

4. лимфоциттердегі гликолиздің активтенуі

5. хемотаксис және адгезия

433. Фагоцитозды жүргізіп жатқан жасушалардағы респираторлық жарылыс нәтижесінде келесі заттардың мөлшері жоғарылайды:

1. лизосомалық пептидгидролазалардың активтіліктері

2. бос радикалдардың мөлшері, кальцийдің мөлшері, лизосомалды ферменттердің активтілігі

3. ТАГ-тардың, фосфолипидтердің, ферменттердің

4. молекулалық оттегінің мөлшері

5. сутегінің асқын тотығының мөлшері

434. NO-синтазаның әсерінен түзіледі:

1. азот оксиді

2. пероксинитрит

3. гидроксил радикалы

4. супероксиданионы

5. альбуминнің нитраты

435. Семізше жасушалар:

1. 
   тіндік эозинофилдер
   
2. 
   тіндік базофилдер
   
3. 
   тіндік моноциттер
   
4. 
   лимфоциттер
   
5. 
   қан жасушаларының туындылары
   

1. гепарин мен ФЛ

2. гистамин мен ГАМҚ

3. гепарин мен гистамин

4. гистамин мен тромбоксан

5. гепарин мен плазмин

437. Эозинофилдер көбінесе қатысады:

1. аллергиялық реакцияларға және паразитарлық инфекцияның патогенезіне

2. қабыну реакцияларына және липидтердің метаболизміне

3. аллергиялық реакцияларға және гликогеннің синтезіне

4. аллергиялық реакцияларға және аммиакты залалсыздандыруға

5. оттегінің активті формаларының (ОАФ)түзілуіне

438. Моноциттер түзіледі:

1. семізше жасушалардан

2. макрофагтардан

3. мегалобластардан

4. миелоциттерден

5. эритроциттерден

439. Лимфоциттерге жатады:

1. 
   Т-хелперлар, Т-супрессорлар, моноциттер
   
2. 
   Т-киллерлар, В-лимфоциттер, макрофагтар
   
3. 
   эозинофилдер, Т-киллерлар
   
4. 
   Т-киллерлар, Т-хелперлар, Т-супрессорлар, В-лимфоциттер
   
5. 
   мастоциттер, макрофагтар, В-лимфоциттер
   

440. Бүйректің атқаратын қызметтері:

1. реттеуші-гомеостатикалық

2. экскреторлық

3. метаболиттік

4. эндокриндік

5. тіректік

441. Натрийдің реабсорбциясының жылдамдығы реттеледі:

1. минералокортикостероидтармен

2. вазопрессинмен

3. окситоцинмен

4. адреналинмен

5. инсулинмен

442. Жинағыш түтікше жасушаларының суға өткізгіштігі реттеледі:

1. вазопрессинмен

2. МКС

4. адреналинмен

5. инсулинмен

443. Қанның осмостық қысымы жоғарылағанда:

1. вазопрессиннің түзілуі жоғарылайды және МКС түзілуі төмендейді

2. вазопрессиннің түзілуі төмендейді және МКС түзілуі жоғарылайды

3. ГКС пен МКС түзілуі жоғарылайды

4. ГКС пен МКС түзілуі төмендейді

5. ГКС мен вазопрессиннің түзілуі төмендейді

444. Зәрдің рН-ы тең:

1. 5-7

2. 1,5-2,0

4. 7-8

445. Бүйректе бөгде заттар келесі қосылыстармен қосылу арқылы залалсызданады:

1. глицин және глюкурон қышқылымен

2. глутамин және галактурон қышқылымен

3. гепарин және гистаминмен

4. глицин және глутатионмен

5. метионин және гиппур қышқылымен

446. Ренин тездетеді:

1. ангиотензин І түзілуін

2. ангиотензин ІІ түзілуін

3. ангиотензин І-ң ангиотензин ІІ-ге айналуын

4. кининдердің ыдырауын

5. кининдердің синтезін

447. Ангиотензин ІІ:

1. қан тамырларын тарылтады және МКС секрециясын тездетеді

2. қан тамырларын кеңейтеді және МКС секрециясын төмендетеді

3. қан тамырларын тарылтады және ГКС секрециясын жоғарылатады

4. қан тамырларын кеңейтеді және ГКС секрециясын төмендетеді

5. брадикининнің синтезін күшейтеді

448. Ангиотензин ІІ әсерінен:

1. артериялық қысым жоғарылайды

2. артериялық қысым төмендейді

3. веналық қысым жоғарылайды

4. веналық қысым төмендейді

5. онкотикалық қысым жоғарылайды

449. Натрий-уретикалық фактор негізінен түзіледі:

1. жүрекшелерде

2. бүйректе

3. бауырда

4. гипофизда

5. зәр шығаратын жолдарда

450. Натрий-уретикалық фактор әсер етеді:

1. ц-ГМФ арқылы

2. ц-АМФ арқылы

3. кальций арқылы

4. фосфотидилинозитол арқылы

5. тирозинкиназа арқылы

451. Натрий-уретикалық фактордың химиялық табиғаты:

1. пептид

2. жай белок

3. липид

4. витамин

5. күрделі белок

452. Натрий-уретикалық фактор:

1. тамырларды кеңітеді және диурезді арттырады

2. тамырларды тарылтады және диурезді төмендетеді

3. диурезді арттырады

4. диурезді төмендетеді

5. никтурия туғызады

453. Бүйректе түзілетін қандай зат эритроциттердің түзілуіне әсер етеді:

1. эритропоэтин

2. гемопоэтин

3. гематоген

4. эритромицин

5. эритробластин

454. Қандай витаминнің активті алмасу формасы бүйректе түзіледі:

1. Д₃

2. Д₂

3. А

5. К

1. 
   зәрде хлоридтердің көбеюі
   
2. 
   сүйек тінінің деминерализациясы
   
3. 
   сүйек тінінің минерализациясы
   
4. 
   ісіктердің пайда болуы
   
5. 
   сүйек тінінің шамадан тыс түзілуі
   

1. кальций катиондарымен

2. бикарбонатты буферлермен

3. микроэлементтермен

4. Na және К хлоридтерімен

5. қан плазмасының белоктарымен

457. Дені сау адам зәрінің физика-химиялық қасиеттері:

1. белгілі мөлшері

2. иісі, түсі

3. меншікті салмағы

4. рН-ы, мөлдірлігі

5. лайлығы

458. Зәрдің қышқылды реакциясы негізінен төменде көрсетілген тұздардың қайсысының болуына байланысты:

1. КН₂РО₄

2. NаН₂РО₄

3. оксалаттар

4. ураттар

5. NаНСО₃

459. Зәрдің сілтілі реакциясы негізінен төменде көрсетілген тұздардың қайсысының болуына байланысты:

1. КН₂РО₄

2. NаН₂РО₄

3. оксалаттар

4. ураттар

5. NаНСО₃

460. Зәрдің қалыпты компоненттері.

1. мочевина

2. креатинин

3. амин қышқылдары

4. несеп қышқылы

5. белок

1. белок

3. глюкоза

4. билирубин

5. мочевина

462. Қалыпты зәрдің түсі қай пигменттің болуына байланысты:

1. урохромның

2. стеркобилиннің

3. билирубиннің

4. уробилиннің

5. гемоглобиннің

463. Қандай заттар зәрге қоңыр түс береді:

1. уробилин

2. билирубин

3. урохром

4. уробилиноген

5. метгемоглобин

464. Дені сау адамдарда тәулігіне бөлінетін зәрдің мөлшері:

1. 1,5-2,0 л

2.-3,5-4,2 л

3.-2,2-3,0 л

4.-0,8-1,5 л

5.-0,7-1,1 л

465. Қалыпты мөлшердегі зәрдің тығыздығы тең:

1. 1,008-1,015

2. 1,010-1,025

3. 1,015-1,030

4. 1,020-1,035

5. 1,025-1,045

466. Зәрдің меншікті салмағы артады:

1. қантты диабет кезінде

2. бүйрек ауруы кезінде

3. бауыр ауруы кезінде

4. қантсыз диабет кезінде

5. цинга ауруында

467. Изостенурия – бұл:

1. зәрдің меншікті салмағы қан рН-ымен сәйкес болуы

2. зәрдің меншікті салмағының диурезге тура пропорционалды байланыста болуы

3. зәрдің меншікті салмағының диурезге кері пропорционалды байланыста болуы

4. зәрдің меншікті салмағының диурезге және ішкен сұйық мөлшеріне байланыста болмауы

5. зәрдің меншікті салмағының жоғарылауы

468. Дені сау адамның зәрінің түсі мына пигменттердің болуына байланысты:

1. стеркобилиннің

2. урохромның

3. уроэритриннің

4. уробилиннің

5. урозеиннің

469. Дені сау адамның зәрінің құрамына кіреді:

1. белоктар алмасуының соңғы өнімдері

2. глюкоза

3. липидтер

4. пептидтер

5. билирубин

470. Дені сау адамның зәрінде кездесетін органикалық зат:

1. мочевина

2. несеп қышқылы

3. креатин

4. гиппур қышқылы

5. индикан

471. Зәрдің патологиялық құрамдас бөліктеріне жатады:

1. глюкоза

2. билирубин

3. амин қышқылдары

4. кетон денелері

5. белокмочевина

472. Глюкозурия жиі байқалады:

1. гипотиреозда

2. инсулин көп болғанда

3. алкоголизмде

4. инсулин жетіспегенде немесе инсулиннің антогонистері көп болғанда

5. бұлшықеттердің жұмысы күшейгенде

473. Протеинурия негізінен байқалады:

1. бауыр ауруы кезінде

2. белоктарды көп пайдаланғанда

3. қантты диабетте

4. бүйрек ауруы кезінде

5. көмірсуларды көп пайдаланғанда

474. Ацетонурия байланысты:

1. ұйқы безінің функциясының бұзылуымен

2. алкоголь интоксикациясымен

3. бауыр циррозымег

4. бүйрек шумақтарының зақымдалуымен

5. ДОАФ-ты ФГА-ға айналуы бұзылуымен

475. Гемоглобинурияны гематуриядан ажыратуға болады:

1. тек бензидин сынамасы арқылы

2. тек зәрдің тұнбасын микроскоппен зерттеген кезде

3. спектроскоппен

4. бензидин сынамасы және микроскоп көмегімен зерттеген кезде

5. зәрдің түсінен

476. Билирубинурия байланысты:

1. гипопротеинемиямен

2. гиперпротеинемиямен

3. өт қышқылдарының түзілуінің бұзылуымен

4. өттің он екі елі ішекке түзілуінің бұзылуымен

5. гемолиздің артуымен

477. Қандай патологиялық жағдайлардың патогенезі кальций алмасуы бұзылуымен байланысты болуы мүмкін:

1. аритмия

2. коагулопатия

3. тетания

4. рахит

5. флюороз

478. Қандай тағамдар зәрдің сілтіленуін туғызады:

1. көкөністер

2. ет

3. сүт

5. алкоголь

479. Қандай тағамдар зәрдің қышқылдануын туғызады:

1. көкөністер

2. ет

3. сүт

5. алкоголь

480. Қандай гормонның әсер етуі нәтижесінде гиперстенурия байқалады:

1. вазопрессин

2. альдостерон

3. атриальды натрий-уретикалық фактор

4. кортизол

5. инсулин

481. «Изогипостенурия» дегеніміз не:

1. үнемі төмен тығыздықты зәр

2. рН-ы төмен зәр

3. зәрде іріңнің пайда болуы

4. аз мөлшерде креатинин араласқан зәр

5. тұрақты тығыздықты зәр

482. Төменде берілген қосылыстардың қайсысы қалыпты жағдайда зәрмен шығарылмайды:

1. креатин

2. билирубин

3. креатинин

4. индикан

5. гиппур қышқылы

483. Дентиннің минералды фракциясының негізгі кристалдары:

1. 
   фтораппатит
   
2. 
   хлорапатит
   
3. 
   гидроксиаппатит
   
4. 
   карбоаппатит
   
5. 
   стронций апатиті
   

1. 5,7-6,0

2. 2,4-3,5

3. 6,8-7,4

4. 8,0-8,5

5. 8,5-9,0

485. Сүйек тінінен кальций фосфаттарының шығуын реттейді:

1) инсулин

2) адреналин

3) норадреналин

4) тироксин

5) паратгормон

1. 
   суды ұстайды
   
2. 
   бактериядан қорғайды
   
3. 
   тіс тіндерін механикалық зақымданудан қорғайды
   
4. 
   тіс тасының түзілуіне ықпал етеді
   
5. 
   ауыз қуысы тіндерін температура ауытқуынан қорғайды
   

1. 
   альбумин
   
2. 
   коллаген
   
3. 
   эластин
   
4. 
   фосфорин
   
5. 
   фосвитин
   

1. 
   органикалық матриксінің құрамымен
   
2. 
   фосфоаппатит кристалдарының құрылысымен
   
3. 
   аморфты кальций фосфатының болуымен
   
4. 
   қан тамырларының болмауымен
   
5. 
   фибриллярлы структураларының болуымен
   

1. 
   амин қышқылдарының реактивті топтарының босауынан
   
2. 
   фосфаттың серинмен немесе лизинмен біріншілік байланысуынан
   
3. 
   кальцийдің дикарбон қышқылдарымен біріншілік байланысуынан
   
4. 
   кальций тұздарының серинмен немесе лизинфосфатпен байланысуынан
   
5. 
   аталған барлық үрдістер нәтижесінде
   

1. 
   метионин мен треонин
   
2. 
   лизин мен оксилизин
   
3. 
   глутамин және аспарагин қышқылдары
   
4. 
   пролин мен оксипролин
   
5. 
   глицин мен аланин
   

1. 
   ҮҚЦ ферменттері
   
2. 
   сілтілі фосфатаза мен пирофосфатаза
   
3. 
   альдолаза мен -амилаза
   
4. 
   ЛДГ мен АТФ-аза
   
5. 
   фосфолипаза мен холестеринэстераза
   

1. 
   сульфаттардың
   
2. 
   гидрокарбонаттардың
   
3. 
   хлоридтердің
   
4. 
   фосфаттардың
   
5. 
   оксалаттардың
   

1. 
   сілтілі фосфатаза
   
2. 
   қышқылды фосфатаза
   
3. 
   пирофосфатаза
   
4. 
   липаза
   
5. 
   амилаза
   

1. 
   минерализация үрдісіне
   
2. 
   хондроитинсульфаттардың синтезіне
   
3. 
   гиалурурон қышқылының синтезіне
   
4. 
   деминерализация үрдісіне
   
5. 
   кристаллизация орталығын түзуге
   

1. 
   ТАГ гидролиздейді
   
2. 
   фосфолипидтерді гидролиздейді
   
3. 
   липидтер синтезіне қатысады
   
4. 
   тісті кариестен қорғауға қатысады
   
5. 
   крахмалдың қорытылуына қатысады
   

1. 
   ДНК-азалар
   
2. 
   РНК-азалар
   
3. 
   катепсиндер
   
4. 
   альдолаза
   
5. 
   лактатпероксидаза
   

1. 
   бактерицидтік қасиет көрсетеді
   
2. 
   регенерация үрдісіне қатысады
   
3. 
   иммунды реакцияларға қатысады
   
4. 
   антикариесогенді әсері бар
   
5. 
   микроб жасушаларының қабатын бұзуға қатысады
   

1. 
   хлоридтер мөлшері артса
   
2. 
   хлоридтер мөлшері төмендесе
   
3. 
   фосфаттар мөлшері артса
   
4. 
   фосфаттар мөлшері төмендесе
   
5. 
   роданидтер концентрациясы артса
   

1. 
   амин қышқылдарының
   
2. 
   мочевинаның
   
3. 
   креатиннің
   
4. 
   креатининнің
   
5. 
   барлық жауап дұрыс
   

1. трансферрин мен церулоплазмин

2. альбуминдер мен глобулиндер

3. сальвопаротин мен фосфопротеин

4. муцин мен лизоцим

5. липопротеин мен сиалопротеид