Лекция Философияның пайда болуы және дамуы- 4сағат. 1-2 апта

ойлау тіпті мүмкін емес. Тіл мен сана – күміс ақшаның оңы мен астары сияқты – бір-бірінсіз 
өмір сүре алмайды.
Тарихи қоғамның Дүниеге келуі – тіл мен сананың да пайда болуымен тең. Тілдің Дүниеге 
келуінің биологиялық алғышарттары ретінде жоғарғы жануарлардың неше-түрлі дене 
қозғалыстары мен дыбыс сигналдарын айтуға болады. Алғашқы тобырда бірігіп аң аулау 
барысында ең алдымен “ымдасу тілі”, дене қозғалыстары арқылы адамдар әр-түрлі хабарларды 
бір-біріне жеткізеді, сонымен қатар, неше-түрлі сезім толқындары (қуаныш, я болмаса, қайғы, 
ауыру т.с.с.) олардың аузынан неше-түрлі дыбыстарды шығарады. Соңында, еңбек құралдарын 
жасауға көшкен кезде, ой мен тіл шынайы тез қарқынмен дами бастайды.
Әр халық өзінің дүниеге келуі мен даму барысында өзіне тән тілін қалыптастырады. Тілде 
мыңдаған жылдар бойы жасалған өмір тәжірибелері қорытылып, халықтың рухани байлығына 
айналады.
Бүгінгі таңда жер бетінде 2000-ға жуық ұлттық тілдер бар, бірақ, адамзат ой өрісі бірегей, 
сондықтан да халықтар арасында түсіністік пайда болады. Оның негізгі себебі – ой арқылы 
Дүниенің заңдылықтарының бейнеленуі. Адамзатты жағалай қоршаған орта бір болғаннан 
кейін, ойлау формалары да бір.
Бүгінгі таңдағы дамыған адамзат неше-түрлі тілдің жүйелерін жасады. Әрбір ғылымның өзінің 
категориялық аппараты бар. Ғылыми ұғымдар бір-бірімен өте тығыз байланыста болып, сол 
пәннің жүйесін құрайды. Мысалы, биология ғылымын “тұқым қуушылық”, “өзгерушілік пен 
тұрақтылық”, “ассимиляция мен диссимиляция”, “табиғи таңдау” т.с.с. категорияларсыз көзге 
елестету мүмкін емес. Философия пәнін құрайтын жүздеген категориялардың ішінен “материя”, 
“сана”, “кеңістік пен уақыт”, “қозғалыс”, “даму”, “ терістеу” т.с.с. атап өтуге болар еді. 
Жолдағы қозғалысты ретке келтіретін ережелерді алсақ, оның тілі - өзгеше т.с.с.
Бірақ, қалай дегенде де, барлық ғылым, өнер мен өндірістегі жасанды тілдер тек халықтық 
тілдің негізінде ғана өмір сүре алады. Егер ұлттық тілді көркемдеп үлкен ағаштың діңі ретінде 
көрсетсек, онда басқа жасанды тілдер – оның бұтақтарын құрайды. Ал бұтақтарда өсіп тұрған 
жапырақтар – сол саланы құрайтын ұғымдар болып табылады.
Өз тәуелсіздігін алған Қазақ елінде қазіргі уақытта ана тілімізді дамытуға көп көңіл бөлінуде. 
Соның бір кішкентай айғағы ретінде осы оқулықты алсақ та болғаны. Ана тілі – зор рухани 
байлық. М.Хайдеггер айтқандай “тіл – болмыстың үйі”. Ал оның әріптесі Г.Гадамерге келер 
болсақ, ол “тіл дегеніміз алдын-ала түсіндірілген Дүние”,- деген терең ой тастаған екен. Олай 
болса, тек ана тілін терең игеру арқылы ғана адам өз ұлтына тән дүниесезім мен қабылдау, 
көзқарасты өз бойында қалыптастыра алады.
Өзіміздің ұлы бабамыз А.Байтұрсынұлы айтып кеткендей, “Тілдің ғұмыры ұзақ. Оның жолы 
жылдап емес, жүз жылдап емес, мың жылдап саналады.”. Осы мыңдаған жылдар шеңберіндегі 
қалыптасқан ана тіліміздегі інжу-маржанды аса ұқыптылықпен зерттеу, оның талай-талай 
ашылмаған сырларын халыққа жеткізу, сонымен қатар, оны жаңа өмір талаптарымен 
ұштастыру – бүгінгі таңдағы ең өзекті мәселелерге жатады.

Бір дәуір екіншіге ауысқан жағдайда жаңа мәдени ахуал дүниеге келіп, бұрынғы көзқарасты, 
құндылықтарды сынға алған жаңа саяси, моральдық, эстетикалық т.с.с. идеялар пайда болады. 
Бірақ, сонымен қатар, әрқашанда белгілі-бір тұрақты ой-өріс қала бермек. Ол – тіл және оны 
күрт өзгерту ешкімнің де қолынан келмейді. Тілдегі қалыптасқан мәдениет үлгілері ұрпақтан-
ұрпаққа өтіп, олардың өмір салтына, іс-әрекетіне, ой-өрісіне өз ықпалын тигізіп, адамдардың 
өзара қарым-қатынасына үлкен әсер етеді. Сонымен қатар, тіл де, басқа әлеуметтік құбылыстар 
сияқты, үне бойы өзгерісте, дамуда. Тілді тазарту, тарихи ұмыт қалған сөздерді өмірге қайта 
еңгізу, жаңа сөздерді тудыру – бұлардың бәрі де керек нәрселер. Бұл жағынан алып қарағанда 
біршама жұмыстардың беті қайтарылған тәрізді.
Сонымен қатар, бұл салада да асыра сілтеушілік жоқ емес сияқты. Әсіресе, бүгінгі таңда, қазақ 
елі бүкіл Дүниежүзілік қауымдастықпен тығыз экономикалық, саяси және мәдени қарым-
қатынасқа түсіп жатқан кезде, көп ұлттардың сөздіктеріне кеңінен еңген сөздерді алып тастап 
оларды "жаңарту" біздің тілімізді жаңартар ма екен, я болмаса, басқа қауымдастықтардан 
алыстатар ма екен? Біріншіден гөрі екінші ақиқатқа жақын ба деп ойлаймыз.
Мысалы, "цивилизация" деген бүкіл жер шарына кең тараған ұғымның орнына "өркениет" 
деген сөз енгіздік. Ал, олардың мазмұндары бір-біріне сәйкес келмейді. "Цивилизация" ұғымы 
негізінен алғанда қоғамның заттық, материалдық деңгейін көрсететін ұғым болса, "өркениет" 
(түбірі – ниет) адамның, қоғамның рухани өмірін бейнелейтін, "мәдениет" деген ұғымға жақын 
сөз. Соңғы жылдары "тексті" - "мәтінге" (түркі емес араб сөзіне ауыстырғанда не пайда 
таптық?), "классты" – "сыныпқа", "архивті" – "мұрағатқа" т.с.с. ауыстырдық. Біз мұндай 
"тазартулардың" пайдасынан гөрі зияны көп болмас па екен деген күдіктеміз.
Дегенмен де, қазақ тілінің арнасы бүгінгі таңда кеңеюде. Әрине, оны толыққанды мемлекеттік 
тіл дәрежесіне жеткізу үшін біршама уақыт керек. Ол үшін әрбір қазақ азаматы белсенділік 
көрсетіп, өз тілін терең меңгеріп, кең түрде қолдануы қажет. Сонда ғана басқа халықтардың 
өкілдері де қазақ тіліне деген шынайы бетбұрыс жасайтыны сөзсіз.

жүктеу/скачать 3.51 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: