Мен бе? — деп Илько Михайлоға ңарады.— Жексұрын жаудан, фашистерден елімізді азат еткен- нен кейінгі жаңа, бақытты өмір туралы ойлап келемін. Илько өзінің соңғы күндерде не жайында ойлағанын бастан-аяқ айтып берді. Жауды жеңгеннен кейін олар ңалай өмір сүреді, сол туралы екі бала ңызу әңгімеле- сіп келеді.
Әңгімелесіп, пікір алысып, болашаң баңытты өмір-ДІҢ жоспарын ңұрып келе жатып, Илько мен Михайло Стратон ңарттың үйіне ңалай жеткенін де аңғармай Қалды. Бақ ішінде оларды Михайло Тимофеевич күтіп Т¥Р екен.
^ Балалар, ңалай бәрі реттелді ме? — деп сұрады Михайло Тимофеевич абыржып,— әйтеуір бірдеңеге килікпедіңдер ме? Сезіктендіріп алмадыңдар ма? ~~ Бізде жаман болуы мүмкін бе, жаман істеуге Раво жоқ,— деді Илько көңілденіп.
Мен де керек-жарақтың бәрін таптым. Бәрін буып-түйіп жолға әзірлеп қойдым,— деп хабарлады Михайло Тимофеевич.
Енді көз байлануды күтеміз, қалай комендату- раға фашистер жиналады, солай гранаталарды лақты- рамыз да, жолға шығамыз,— деді Илько.
Лақтыруын лақтырармыз-ау, ал оны қалай лак тыру керек, мұны біздің біреуіміз де білмейміз. ¥ят болса да айтайын, өмірімде мұнымен істес болмагі едім,— деді Михайло Тимофеевич күрсініп.
Таптым! — деді қуана Илько.— Біз гранаталар ды бір байлам соломға ораймыз, біреуін шатырдың бір бүрышына, екіншісін екінші бұрышына қоямыз. Сон соң жандырамыз да, өзіміз зытып береміз! Біздің үй дің шатыры сабан, ол оттан бірден лап ете түседі.
Ие, граната лақтыра алмайтын адамдар үшіп бұл бірден-бір дұрыс жол,— деді Михайло Тимофеевич Ильконың тапқырлығына риза болып,— бірақ бұл жағдай біздің операциямызды қиындатады. Барлығы есі шығып мас болып, ұйқыға кеткенше түн ортасына дейін күтуге тура келеді. Олай етпейінше болмайды.
