Китобхонлик эҳтиёжга айланмоғи зарур

“Китоб”, “китобхонлик”, “кутубхона” сўзларининг ўзаги аслида арабчадан олинган ва бир мақсадга, яъни инсон маънавиятини бойитишга хизмат қилади. Амир Темур “Китоб – барча бунёдкорлик, яратувчилик ва ақл-идрокнинг, илму донишнинг асосидир. Ҳаётни ўргатувчи мураббийдир”, дея уқтирган.  Зиё нурига чўмган оиланинг фарзандлари, шубҳасиз, Ватанимиз келажаги, халқимиз ишончи ва таянчидир. Бу – бизнинг бугунги хулосамиз. Бироқ бундан ярим аср олдин оддийгина ишчи бўлган ота бепоён юртимизнинг энг чекка гўшасида жинчироқ ёруғида фарзандларига асрий асотирлару ардоқли адиблар асарларини ўқиб берганида хаёлидан нималар ўтган экан? Эҳтимол, китобнинг маънавият хазинаси эканини теран англагани учун ҳам, ишдан ҳориб-толиб келишига қарамасдан, китобхонликни канда қилмагандир. Балки, замон тўлқинларида сузувчи ва ўзининг қимматбаҳо юкини авлодлардан-авлодларга авайлаб элтувчи тафаккур кемалари бўлган китоблар кун келиб фарзандларини камолот соҳилига етказишини орзулагандир... Зеро, ёшлар тарбияси ва камолотида китобхонликнинг ўрни беқиёс.

Шубҳасиз, китоб ўқиш маънавий оламни бойитади, сўзлашув маданиятини оширади. Буюк аждодларимиздан қолган миллий бойлигимизни авайлаб-асраш, уларни ўрганиш ва афкор оммага тарғиб қилиш учун ҳам китоб ўқиш лозим. Кейинги йилларда китобхонлик ва китоб мутолаасига эътибор юксак даражага кўтарилди. Чунки Ўзбекистон Республикаси Президенти