«Мәдени МұрА» МеМлекеттік бАғдАрламасының кітАп сериялАры
жүктеу/скачать 1.63 Mb. Pdf көрінісі
|
| 165. «Тарғыл тана»
Қорқыттың Желмаясы астында, қара қобызы қолында үнемі ел аралап, адасқанға жөн сілтеп, аңырғанға ақыл беріп, сәуегейлік құрады екен. Төңірегіндегі көзі көріп, көңілі түскен- ді қобызына күй етіп қосып, алдағыны қырық жыл бұрын бол- жайтын болыпты. Күндердің бір күнінде ақ сақалы беліне түскен, ақ таяғы көк тіреген бір әулие Қорқытқа түсінде аян береді: «уа, Қорқыт, сен өлімді аузыңа алмасаң, саған еш уақытта өлім жоқ!»—дейді. Қорқыт осы сөзді өңінде естігендей болып оянады да, «Тәңірінің бұл да бір сыны болар» деп көкейіне түйіп алады. Содан жылжып жылдар, сырғып күндер өтеді. Ақ сақалды, ақ таяқты әулиенің айтқан өсиетін естен шығармай, өлім туралы сөзді аузына алмай, қобызын тартып, ел аралап жүріп жатады. Бірде Желмаясының бұйдасын тартып, бел жазып отыр- са бір ауылдың тайлы-таяғы қалмай жабылып қашаған өгізді қайыра алмай жүргенін көреді. Сол жерде Қорқыт Желмаясы- на міне салып, қашаған өгізді қайырып бермек болады. Бірақ өгіз Қорқыттың Желмаясына да бой бермейді. Қуа-қуа әбден титықтап шаршайды. Сонда Қорқыт: «Қап, саған өлсем де жет- пей қоймаспын!»—деп Желмаясын тебіне түседі. осы сөзді ай- туы мұң екен тарғыл тана тасқа айналып, қатып қалады. Тасқа айналар алдында тарғыл танаға тіл бітіп: 150 151 күй және күйшілер туралы аңыздар Менің өзім қара едім, Қарадан туған ала едім. Туған жерім—Қазалым, Мына тау болды-ау ажалым!— деп дөңбекши ыңыранған екен. Сол жерде өлім туралы сөздің аузынан шығып кеткеніне Қор- қыт қатты өкініп, мұңға батады. Бірақ болар іс болды, енді тағ- дырдың жазуынан қашып құтылудың амалын ойлайды. Сөй тіп, Желмаясын желдіріп, дүниенің төрт бұрышын кезіп кетеді. осы оқиға Қорқыттың қобызына «Тарғыл тана» деген күй болып шалынған екен. жүктеу/скачать 1.63 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|