болуға тиіс. Әңгіме болып отырған мәселенің мэн-жайын жақсы
білетін, болған оқиғаны дұрыс бағалай алатын адамнан сұхбат алу
ақпарат қүралдары үшін өте бағалы нәрсе болып саналады.
Фактілерді жинағанда, журналист түрлі ақпарат көздеріне: жеке
адамға, ұжымдық деректерге жүгінеді. Жұртшылық журналистер-
ге өздері жэне жақын-жолдастары туралы ешқандай мэлімет беру-
ге міндетті емес. Оларды сөйлету үшін бұйымтайыңды салмақты
себептермен жеткізіп, көндіруің керек болады. Егер адамдар ма
териал жинауда қарсылық тудырса, оларды қызмет бабын пайда-
ланып, қорқытып-үркітудің қажеті жоқ. Керісінше, айтып отырған
дәлелдеріне құлақ асу керек. Мүмкін жүртшылық назарына
шығармайтын құпиялардың болуы не айтқаны келмейтін келеңсіз
жайлардың болуы әбден мүмкін. Сондықтан, түсіністікпен қарап,
кейіпкерді асықтырмай, керісінше, оның сеніміне кіріп алуға ты-
рысу керек.
Журналист сұхбат алу үшін қоғам, мемлекет қайраткерлеріне,
Қазақстанға келген шетел азаматтарына, өнер қайраткерлеріне
жолығуы мүмкін. Бұл адамдармен әңгімелескенде қалың бұқара-
ның назарын аударып, ой-өрісін кеңітерлік қоғамдық мэселелерге
көңіл бөлінуі тиіс. Қоғам қайраткерлерінен алынатын сүхбат кең
мағыналы болып келді. М әселен, «Қазақ әдебиеті» газетінің 2007
жылғы 2 наурызында Аягүл Мантаеваның Қазақстанның халық
әртісі Алтынбек Қоразбаевпен жүргізген сұхбаты жарық көрді.
Сұхбат үш бөлімнен түрады: 1. «Талант қолдан жасалмайды».
2. «Саз өңдеушілерді екінші композитор деп айтуға қарсы емеспін».
3. «Қазақ ұлттық идеяға негізделуі тиіс». Әнші өмірінің эр кезеңіне
қатысты қойылған сауалдар сүхбаттың мэнін аша түседі. Тілші ди-
|
