18 |
1-СЕКЦИЯ: ҚАЗАҚ ӘДЕБИ ТІЛІНІҢ
ТАРИХЫ ЖӘНЕ БОЛАШАҒЫ
Тарихтың әр кезеңінде өзінің төрт төңірегіндегі елдер мен ұлыстар туралы мәліметтерді
қалт жібермей хатқа түсіріп отырған көне қытай жазбаларында ғұндардың тілі және сөздері
туралы деректер кезігеді. Ғұндардың тілі, ғұрып әдеттері туралы маңызды деректер «Юаньхэ
цзюньсянь тучжи» («Юаньхэ жылнамасындағы аймақ-аудандардың карталық баяны») және
«Тайпин хуаньюй цзи» кітабының Яньчжоу аймағының Линьчжэн ауданы тарауында да кезігеді.
1999 жылы шілде айында Қытайдың Шаньси өлкесінің орталығы Тайюань қаласының
іргесінен табылған Юйхун эпитафиясы (құлпытас жазуы) Юйхунның тегі Батыс өңірдегі
түркі тілдес халықтармен байланысты екндігін бір қырынан ашып берді.
Осы тұстағы қытай деректерінде шығыс, батыс, оңтүстік, солтүстік жағында қоныстанған
халықтар жөнінде, қалалар мен елді-мекендер және олардың тұрған орындары жөнінде
көбіне-көп көңіл бөлінді. Алайда көк түріктерден бұрынғы түркі тілдері жөнінде қазіргі
зерттеушілерге түсініксіз болған жәйт бар, I–V ғғ. көне түркі тілдерінің сырын ашатын кілт
көне қытай жазбаларында жатыр.
Достарыңызбен бөлісу: