ДИСКТЕ АҚПАРАТТЫ САҚТАУДЫ
ҰЙЫМДАСТЫРУ
Жүйемен жұмыс сеансы барысында пайдаланушы өзінің деректерін
жаңартады және өзгертеді, мысалы құжаттар, суреттер, бағдарламалар
мәтіндері. Көп жағдайда пайдаланушы мәтін теріп, оның қатты
көшірмесін шығару мақсатында баспадан шығарып өз жұмыс сеансын
аяқтай алады. Бұл кезде пайдаланушы өз жұмысының нәтижесін алады
— басып шығарылған нұсқасы, ал терілген мәтін аралық дерек болып
саналады, оны сақтаудың қажеті жоқ. Көп кездесетін жағдайларда
мәтін көлемі көп болып, пайдаланушы оны бір жұмыс сеансында
аяқтай алмауы ықтимал. Ондай жағдай болса оны пайдаланушы жүйеге
жүгінгенде сақтау қажет. Мәтін сақталатын дерекке айналады.
Пайдаланушы
деректерін
ұзақ
сақтау
үшін
деректерді
жинақтауыштар қолданылады. Олар — дискті (қатты дисктер, CD-
және DVD-дисктер, флоппи-дисктер), ленталық (стримерлер) немесе
қатты денелі (flash-жинақтауыштар). Жинақтауышпен байланысты
операциялық жүйе жасайды, ал пайдаланушы деректерінің бірлігі бұл
жерде файл болып саналады.
Файл (кейде оны деректер жинағы деп атайды) пайдаланушы
белгілейтін бірегей атауы бар, дискте сақталатын деректер деп
қарастыруға болады. Файл деректерінің пайдаланушының қолданбалы
бағдарламалары қолдануына арналған форматтары болады. Мысалы,
кітап дискте book.txt атауы бар файл түрінде сақтала алады, ал мәтіндік
форматта txt.
Файлдар атауы ұзақтығы шектеулі символдық жолақтар (әдетте 8
дейін немесе 255 символға дейін), олар файлда сақталған деректердің
идентификациясы үшін қызмет етеді. Ереже бойынша файлдар
атауында қолдануға тыйым салынған таңбалар қатары бар. Мысалы,
UNIX-жүйелерде *, ?, /, \, <, >, &, $, | және басқа да символдар қатары.
|