44
тығыздау орналасқан, лептесіктері кӛбірек, ал
ортаңғы, әсіресе
тӛменгі қабаттағы жапырақтарының
бағаналы және борпылдақ
ұлпалары ірілеу және сиректеу орналасқан,
лептесіктер саны
аздау.
Мезофиттер – түр жағынан да және экологиялық пішіні бо-
йынша да әртүрлі және де гигрофиттерге жақын аралық типтер-
де бар. Мысалы, Сырдария ӛзені алқабындағы уақытша су баса-
тын және ылғалы мол жерлерде түлкіқұйрық (Alopecurus praten-
sis), су бидайық (Digraphis arundinaceae), күреңше (Вeckmannia
eruciformis) т.б. ӛседі. Осыларды және де ылғалды ормандар мен
орманды сайда ӛсетін кейбір папоротниктерді
гигромезофиттер
деп атайды.
Сонымен бірге, ауық-ауық немесе ұзақ уақыт бойы ылғал аз
болатын жерлерде құрылысы ксерофиттерге жақын, физиоло-
гиялық бейімделу және тӛзімділік ерекшеліктері бар ӛсімдіктер
кездеседі. Оларды
ксеромезофиттер деп атайды. Олар, теріскей
(солтүстік) ӛлкедегі шабындық ӛсімдіктері,
құрғақ қарағайлы
ормандарда ӛсетін шӛптесін ӛсімдіктер. Оларға ақ басты беде
(Trifolium montanum), қызылбояу (Galium verum) т.б., ал мәдени
дақылдардан – жоңышқа, бидайдың қуаңшылыққа тӛзімді сорт-
тарын жатқызуға болады. Олар
ұзаққа созылған қуаңшылыққа
тӛзімді.
Мезофиттер арасында ерекше орын алатын түрлері – дала-
лық және шӛл далалық
эфемерлер мен
эфемероидтар.
Достарыңызбен бөлісу: