77
ауытықуларға әкеліп соқтырады. Бұл сөйлеу кезіндегі тыныс алуының
түріне, дауысының және оның артикуляциясының
ерекшеліктеріне әсерін
тигізеді. Сонымен, ашық ринолалия және оның сипаты компенсаторлы
бұзылыстарға байланысты болады: ауыз қуысындағы тілдің патологиялық
қалпы, жұмсақ таңдай бұлшық еттер қимылының бұзылуы және сөйлеу-
қозғалыс анализаторының шетінің барлық бұлшық ет топтарының өзара
әрекеттістігінің бұзылуы.
Функционалды ашық ринолалияның шығу себептері әртүрлі болуы
мүмкін. Бұған баланың сөйлеу мүшелеріндегі дыбыстың айтылу кезінде
жұмсақ таңдайдың болбырап босаңсуы мысал болады. Функционалдық
ашық ринолалияның бір түрі – «үйреншікті» ашық ринолалия. Бұл тамақ,
көмей бездерінің ұлғайып кеткен ісігін сылып
тастағаннан кейін немесе
дифтериядан кейін болған парезден пайда болады. Ол жұмсақ таңдайдың
қимыл-қозғалысы ұзақ мерзімге дейін шектеулі болғанына байланысты.
Ашық ринолалияның функционалдық тексеруінде қатты және жұмсақ
таңдайында органикалық өзгерістер байқалмайды. Дауысты дыбыстардың
айтылуының күрделі бұзылуы функционалдық ашық ринолалияның негізгі
белгісі. Ал дауыссыз дыбыстарды айтқан кезде таңдай мен жұтқыншақ
жақсы
қабысады
және
олардың
үндері
мұрыннан
шықпайды.
Функционалдық ашық ринолалияның болжамы
органикалыққа қарағанда
едәуір қолайлы. Ол фониаторлық жаттығулардан кейін жойылады, ал дыбыс
айтуының бұзылуы дислалияны түзетуінде қолданатын тәсілдер арқылы
жойылады.
Бітеу (жабық) ринолалияда барлық сөйлеу дыбыстарының айтылуы
кезінде ауа ауыз арқылы өтеді. Бұл баланың мұрнымен тыныс алуы
қиындағанымен түсіндіріледі. Мұрын
қуысына өтетін жолды жауып
тұратын полип, аденоидтың ұлғаю, мұрын қалқасының майысуы және
басқалары себеп болуы мүмкін. Мұрын резонансы тұтас немесе жарым-
жартылай дауыс қалыптасу барысында өшеді,
дауыс бір қатар обертонын
жоғалтады, мұрын жолды дыбыстары («м», «н», «ң») бұрмаланып қатаң
айтылады. Егер мұрын резонансы жоқ болса, онда бұл дыбыстар ауыздан
айтылады б, б’, д, д. Бітеу ринолалияда дауысты дыбыстардың да дұрыс
айтылуы бұзылады.
Бітеу ринолалияның екі түрін ажыратады:
алдыңғы бітеу және артқы
бітеу ринолалия. Алдыңғы бітеу ринолалияда ауаның мұрын қуысынан өте
алмайтыны байқалады. Мұрынның артқы бөлігінің төменгі қабыршығының
қалыптан тыс ұлғайып кетіп (гипертрофия),
тұрақтап ұзаққа созылуынан
(хроникалық), мұрын шеміршегінің майысуынан, мұрын жолының ісінуінен
пайда болады.
Достарыңызбен бөлісу: