Пән Фармация экономикасы мен менеджмент және Маркетинг негіздер Дәріс №1
жүктеу/скачать 164.26 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Бақылау сұрақтары ( кері байланыс)
- Дәріс №2
- Дәріс жоспары
- Дәріс тезисі
| Пайдаланылған әдебиеттер
1. Котлер Ф. Маркетинг менеджмент: Экспресс – курс. СПБ:- 2001. – 496с. 2. Менеджмент: Конспект лекций. – М. Изд. « ПРИОР». 2000. – 192с. 3. Молл Е.Г. Менеджмент. Организационное поведение: 4. Сборник ситуационных задач, деловых и психологических игр, тестов, контрольных заданий, вопросов для самопроверки по курсу «Менеджмент»: сборник. – М: Финансы и статистика. – 2001. 192с. Бақылау сұрақтары ( кері байланыс): 1. Маркетинг дегеніміз не? 2. Маркетинг және нарық? 3. Маркетинг ортасы дегеніміз не? 4. Маркетингтің фунционалды құрылымы дегеніміз не? Дәріс №2 Тақырып: Менеджменттің әдістемелік негіздері МАҚСАТЫ: Менеджмент ұғымын жан жақты қарастыру,менеджмент формаларын қарап шығу,бұл ғылымның даму теориясы мен қазіргі заманғы сипаттамасын талдау. Дәріс жоспары Менеджменттің түсінігі, мәні, мазмұны Менеджмент ұғымы Менеджмент әдістемесінің теориялық негіздері Дәріс тезисі Менеджмент (басқару) – адамдардың еңбегін қолдану арқылы қойылған мақсаттарға жету процесі.Менеджмент термині ағылшының «management»сөзінен түрады, аудармасы « басқару» ,» меңгерушілік», «ұйымдастыру» Басқару – қойылған нәтижелерге жету үшін басқару субъектісінің басқару объектісіне бағыттағы түрде әсер ету процесі.Басқару субъектісі – үкіметтік әсер етуші физикалық немесе заңды тұлға. Практикалық тұрғыда алғанда, басқару – объектісінің жұмыс істеу үшін оптимальды жағдайларды жасауға бағытталған қызмет. «Менеджмент» термині «басқару» терминінің аналогы болып келеді. Алайда «басқару» термині қызметтің әр түрлі түрлерінде қолданылса, «менеджмент» термині тек қана нарық жағдайында қызмет ететін ұйымдық әлеуметтік экономикалық процестерін басқаруға қолданылады. «Менеджмент» түсінігін басқарудың ғылыми мен практикасы, фирманы басқаруды ұйымдастыруды және ұйымдастырушылық шешімдерді қабылдау процесі ретінде қарастыруға болады. Басқарудың ғылыми негіздері дегеніміз басқару практиккасының теориялық базаксын құрастыратын, ғылыми кеңестердің көмегімен менеджжмент практикасын қамтамасыз ететін ғылыми білімдер жүйесі. Менеджменттің маңызды міндеті тұтынушылардың сұранысын ескеріп, қолда бар қорларды пайдаланып тауапрлар мен қызметтердің өндірісіне ұйымдастыру т.т.100 жылдың ішінде басқару ғылыми өзінің дамуфның 4 кезеңінен өтті. Мұны белгілі бір ғылыми мектептер мен басқару теориясымен байланыстырады. Кезең І (1885- 1920) – ғылыми басқару мектебі өкілдері :Ф, Тейлор, Г, Эмерсон, Г, Форд, Г,Гилберт, Г,ГАНТ теорияның ең басты жетістіктерінің бірі В. Тейлор жүйесі ғылымның мүмкіндіктерін көрсетті, ғылыми жетістіктерді өндіріске енгізген кезде пайда алып келетіндігін дәлендеді. Замануи ұйымдардың тәжірбиесінде басқаруға ғылыми тұрғыда қарауі, жұмыстың орындалу тәсілдерінің анализі (хронометраж), еңбекті стимулдау мен нормалау қолданылады. Кезең ІІ (1920-1950) – административтік (классикалық) мектеп. Бұл теорияның негізін француз А.Файоль қалады. Ол басқару принциптерін жасады: еңбекті басқаруды үлестіру, жауапкершілік,дисциплина, басқару- алдын – ала болжау, ұйымдастыру, жарлық беру, координациялау және бақылау. А. Файроль ең алғаш рет басқарушыларға арнайы білім беру қажеттілігі туралы мәселені көтереді. Замануи ұйымдарда коммуникацияның факторлары мен заңдарын, топтық динамика мен көшбасшылықты, ұйымдардағы адамдардың Мінез – құлқын зерттеу тәсілдерін, т. б. белсенді адамдық қорларды кең қолданады. Кезең І 5 (1950 жылдан бастап) – сандық тәсілдер мектебі. Жүй елердің жалпы теориясының негізін салушы физик және биолог Л. Берталанфи. Бұл кезең қолданбалы математика мен электронды – есепетеуішін техникасының дамумымен байланысты. Осы кезеңнен бастап ғылымның техникалары мен кибернетикалық тәсілдері енгізіле бакстады. Ұйымның қызметіне әсер ететін ішқі және сыртқы факторлар туралы білімнің дамуына байланысты басқарудың дәстүрлі мектептерінің модификациялары пайда болды, басқаруға үрдістердің және операцмялардың бір- бірімен байланысқан үздіксіз жүйесі. (ғылыми басқару мектептерінен басқа барлық мектептерде) Жүйелі ұйымдастыру – басқарудың ірі ,күрделі, ашық әлеуметтік – экономикалық жүйесі (адамдардың қарым–қатынпсы мен тәртіптік ғылымдар мектебі, сандық тәсілдер мектебі) Ситуациялық. Ұйым – сыртқы ортамен үнемі байланыста болатын ашық жүйе. Ол басқарудың принциптерінің, әдіс – тәсілдерінің берілген жағдайға адаптациялану қажеттілігін анақтайды. Менеджментке тән сипаттамалар оның экогомсикалық, әлеуметтік- психологиялық, құқықтық және ұйымдастырушылық – техникалық аспектілерін анықтайды. Эқономикалық теориямен менеджмент теориясы арасындағы басты айырмашылық экономикалық теория бойынша субъект нарықтың күштеріне бейімделеді, яғни басқару осы бейімделуге тәуелді. Ал менелжменттегі басқару түсінігінге тоқталсақ, менеджмент нарықтық кұштерді анықтап қана қоймай, оларды құрастыру да керек. Әлеуметтік – психологиялық аспектер алдына қойған мақсаттарына жету үшін фирманың барлық қызметкерлерін басқару және ұйымдастыру бойынша еркеше топтың қызметімен сипатталады. Құқықтық аспектілер мемлекаттік және экономикалық институттардың құрылымын, олардың жүргізетін саясаты мен анықтайтын зкңнамаларын бейнедейді. Менджменттің ұйымдастырушылйқ – техникалық аспектісіне жағдайды рационалды бақвлыу, мақсаттар мен міндеттерге сәйкес стратегияларды жасау, рацтоналды жобалау, ұйымдастыру, әрекеттерді бақылау, сыйақылар беру, т.б. кіреді. Фармацевтикалық ұйымдардың менеджменті, фармацевтикалық тауарлар мен қызметтердің айналымы саласындағы басқару қызметінің жалпы теориясы мен практикасы негізінде қалыптасты. Фармацевтикалық менеджмент – фармацевтикалық сала қорларын тиімді қолдану мен координациялау немесе қызметтің әлеуметтік және экономикалық мақсаттарына жетуге арналған фармацевтикалық ұйымдар. Басқарудың негізгі заңдарына сәйкес тұрғындарға фармацевтикалық көмек көрсету жүйесі дамиды. Басқару жүйесінің тұтастығы мен бірлігі заңы кез –келген басқару жүйесінің еркуіндік дәрежелерінің керек санын. Қамтамасыз ету заңы - әрбір ұйымның қызметіне субъективті және объективті шектеулер қою жолымен барлық жүйелердің тиімділігші мен қаттылығының оптимальды тіркесуін талап етеді. Фармацевтикада объективті шектеулерге нормативтік – заңдық базаның әмбебаптағы, ал субъенктивтіге – басшылардың біліктілік деңгейі мен сапсы жатады. Басқарылатын ішкі жүйелер мен басқарушыларының ара – қатынасы заңы (пропорционаодық заңы) –тұрғындары дәрілерімен қамтамасыз етудің әрбір кезеңі үшін оптимальды орталықтандыру деңгейі, басқарудың адекватты түрлері анықталу керек. жүктеу/скачать 164.26 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|