288
(баласында деудің орнына),
жаны ауырды (ашыды деудің ор-
нына),
асықша ширатылды (үйірілді деудің орнына – мысалдар
Ө.Ахметовтен),
менің көңілім қайысты (қалды немесе
қайтты
деудің орнына),
жүрегімді шымырқантты (тербеді деудің
орнына – Т.Тілеуханов),
етті-женді толық адам (дұрысы:
ет-жеңді болуы керек),
іші еріді (жылады деудің орнына),
төсек жаңартты (жаңғыртты болса керек – М.Ысқақбаев)
т.б. мысалдарды қосып көбейте беруге болар еді. Бұл жерде
мақсатымыз – жеке бір жазушылардың
қателіктерін көрсету
емес, нормадан осындай сипатта ауытқушылықтардың бар
екенін және едәуір етек алып отырғанын айту.
Екінші – кейбір мақал-мәтелдерде сақталған дөрекі естілетін
қарапайым сөздерді «әдептілеу, әдемілеу» вариантымен алма-
стырып қолдану қазір жүйеге айналып барады. Мысалы «иттің
боғы дәрі болса, дарияға тышады»
деген мақалда екі дөрекі
сөз бар, халық тілінде бұлар осы мақалда айтылмақ сентенци-
яны мейлінше өткір етіп жеткізу үшін келтірілген, ал осыны
жазушы «иттің
тезегі дәрі болса, дарияға
көмеді» деп
береді
(Қ.Ысқақов, «Қара орман»). Сол сияқты «аузында тиек,
артын-
да орнық болсашы» дегенде де
артында сөзі өзге дөрекілеу
сөзді
ауыстырып тұр; «жылап
ішіп, шыңғырып
қыр астына
жүгірген» дегенде соңғы сөздер
ішіп-ке ұйқасатын дөрекі
ты-
шып сөзінің «кезекшісі» болып тұр. Мұндай ауыстырулардың
ішінде сәтсіз шығатындары да аз емес. Мысалы,
бөрінің
көмекейінше шулап деген қолданыс – сәтті емес, мұнда автор
бөрінің көтінше дегенді сыпайыламақ болып «әдепсіз» сөзге
дұрыс эквивалент таба алмаған. Сол сияқты «
шілдің балапа-
нынша (?) тоз-тоз болып шашыраған бірдеңе» (Қ.Ысқақов) де-
ген сыпайылық та – сәтсіз: шілдің балапаны шашырамайды,
боғы шашыраса – бір жөн.
Мұндай әр алуан мақсатпен сөз құрамы өзгертілген фразе-
ологизмдер мен мақал-мәтелдерді стильдік не өзге себептерсіз
қолдану – жөнсіз (мотивсіз) ауытқу болмақ. Қазіргі қазақ про-
засында бұл да жоқ емес. Мысалы,
жанын шытқа түйген
(Т.Жұртбаев), дұрысы –
жанын шүберекке түю, ол шүберек
– шыт па, жібек пе, – әңгіме онда емес, әйтеуір түйіп алуда,
яғни
жанын шүберекке түю – образ. Сондай-ақ
көлеңкесінен
қалтыраған (
қорыққан болса керек),
қылтасы қалтырап
289
(
тізесі қалтырап деудің орнына),
жүрегіне мұзды су құйып
жібергендей (жүрекке су құю деген образды қазақ айтпаса
керек),
біреу қыз алып қашса, біреу босқа (қызығына болу ке-
рек)
қашады (Қ.Жұмаділов),
мұрттарын балта кесер ме (бал-
та шабар ма деудің орнына),
аузынан азу тісі аршылғанша
(түскенше болса керек, егер
аршылу етістігі қолданылса,
аузы-
нан емес,
аузы болуы керек, өйткені аршылатын азу тіс емес,
ауыз ғой, демек, бұл қолданыста бір ауытқу, бір грамматикалық
қате бар),
елмен (көппен болуы керек)
көрген ұлы той,
абы-
Достарыңызбен бөлісу: