Ақпараттық блок
Ата-аналарды жасөспірімдер дағдарысының көріністерімен таныстыру
Жасөспірімдер дағдарысы – психикалық даму, бастауыш мектеп жасынан жасөспірім шағына көшу кезеңі. Өзін-өзі көрсету, өзін-өзі таныту деген ұмтылыста көрінеді.
Ерекше мінез-құлықтың әртүрлі формаларымен қатар, тәуелсіздікті көрсету, оқу іс-әрекетіне деген ынтаның төмендеуі ата-аналармен, мұғалімдермен қақтығыстар тудырады. Жасөспірімдер дағдарысы өзін-өзі танудың жаңа деңгейінің қалыптасуымен, рефлексия арқылы жеке тұлғаны білу қабілетінің пайда болуымен аяқталады.
|
Слайд
|
|
Негізгі бөлім
|
слайд
|
10 минут
|
1.Ата-аналар мен жасөспірімдер арасындағы негізгі түсініспеушіліктер үлкендердің талаптары балалардың қалауына сәйкес келмейтіндіктен туындайды. Бұл жағдайдағы басты міндет – екі жаққа да сәйкес келетін шешім табу. Біз баламен қалай келісуге болатынын және «қажет» пен «қалау» арасындағы тепе-теңдікті қалай табуға болатынын бірге қарастыруды ұсынамыз.
Интерактивті жұмыс: «қажет» пен «қалау». Ересектердің талаптары мен баланың қалауын қалай теңестіруге болады.
2 Жасөспірім дағдарысы өзін-өзі дамыту арқылы басқалармен қарым-қатынастың өзгеруімен сипатталады. Балалар өздеріне және ересектерге жоғары талаптар қояды, бірақ жауапкершілікті көтере алмайды, сәтсіздіктерді өз бетінше жеңе алмайды. Дағдарыс кезеңінің барысы сыртқы және ішкі факторлардың жиынтығымен анықталады. Кейбір жағдайларда өзгерістер байқалмайды немесе әлсіз, басқаларында – мінез-құлық түбегейлі өзгереді, бала жанжалға жақын, эмоционалды жарылғыш тәрізді болады.
Эмоционалды тепе-теңдікті қалай сақтауға болады (эмоциялар картасы). Жасөспірім өтініштерге эмоционалды түрде жауап бергенде не істеу керек.
3. «Қажет» пен «қалау» арасындағы қақтығыс жағымсыз эмоциялар арқылы көрінеді.
Дағдарыс белгілерін күшейтетін факторлар – ата-ана бақылауы және шектен тыс қамқорлық, отбасылық қатынастардағы тәуелділік. Бала бостандыққа ұмтылады, өзін шешім қабылдауға, ересектердің көмегінсіз әрекет етуге қабілетті деп санайды. Іс-әрекеттер үшін жауапкершілікті алу қажеттілігі мен ұмтылысы бар, бірақ практикалық дағды жоқ, міндеттерді орындауға қатысты байсалдылық сақталмай, жанжалды жағдай қалыптасады. Соңғысы ата-аналарға жасөспірімді өзгелермен тең деп қабылдауға кедергі келтіреді. Қарсылық пен жанжалдар созылмалы түсініспеушілікке, жеке дамудың кешеуілдеуі мен дағдарыстың ұзаққа созылуына әкеледі.
|
Достарыңызбен бөлісу: |
