Т. Н.Ермекова,Г. М.Найманбаева,Б. М.Найманбаева
Үзін ді ні оқың дар. «Қосжазба күн де лігі» әді сі ар қы лы екі мә тін ді са лыс ты рың дар. «Ұшатын автокөлік»
жүктеу/скачать 6.15 Mb. Pdf көрінісі
|
| 3.
Үзін ді ні оқың дар. «Қосжазба күн де лігі» әді сі ар қы лы екі мә тін ді са лыс ты рың дар. «Ұшатын автокөлік» мә тіні «Сәйгүліктер» мә тіні Та қы ры бы Сти лі Құ ры лы мы мен тіл дік ерек ше лі гі Сәй гү лік тер – Мың да то ғыз жүз қы рық екін ші жыл дың жа зы. Ұлы Отан со ғы сы ның те кеті рес ке ай на лып, қы зып тұр ған ке зі, – де ді Тө ре құл әң гі ме сін бап пен бас тап. – Біз, он шақ ты кі сі, қыр ғыз елі нен май дан ға ат апа ра тын бол дық. Ат-ай ғы ры ара- лас мың дай сәй гү лік ті қы зыл ва гон дар ға тиеп алып, қа зақ да ла сын қақ жа ра, ба тыс қа қа рай тар тып ба ра жа тыр мыз. Со дан не ке рек, Орал қа ла сы нан өт кен соң жыл қы ны ва гон- нан тү сі ріп, үй ір леп да ла мен ай дау ға ту ра кел ді… Қыс қа сы, ай тай ын де ге нім, ай дал ған жыл қы ның ішін де сү лік тей жи- рен ай ғыр бол ды. Мең сіз, қан жи рен тү сі не қа рап, жыл қы- шы лар Қо зы кү рең деп атап кет кен. Жа ңыл ма сам, сол кез де жа сы се гіз-он дар дан аса қой ма ған, то лыс қан, азу лы ай ғыр- лар дың бі рі-тұ ғын. Құ да ның құ ді ре ті! Еділ бой ына же ті сі мен, жа ңа ғы Қо зы кү рең тө тен ше мі нез та ны та бас та ға ны. Жа ну ар кеш кі сал қын да ға на еп теп жай ыла ды да, күн діз ба сын жер- ге сал май, жыл қы ның ше тін де қал шиып тұ ра ды да қоя ды… Саяқ бай дей тін көп ті көр ген, қарт жыл қы шы Қо зы кү рең де гі өз ге ріс ті ал ды мен бай қап ты. – Жі гіт тер, мен бір де ңе біл сем, сен дер осы Қо зы кү рең- нен айы ры ла сың дар, – де ді ол бір кү ні біз ді қа сы на ша қы рып 108 алып. – Қа раң дар шы, жел жақ қа шы ғып алып, са мал дап тұр ға нын көр дің бе жа ну ар дың?! Бі раз дан бе рі от тан, су дан тыйы лып, өзін-өзі мейіз дей қа ты рып, жа ра тып жүр. Қа ша- тын жыл қы ның сұр қы ғой мы нау. Ер те ңі не дай ын дық жұ мы сы аяқ та лып, жыл қы ны өзен- нен өт кі зу дің қа мы бас тал ды. Ат тар ды үй ір-үйі рі мен жа ға- лау да ғы ағаш тан жа сал ған шар бақ қа қа мап, со дан әрі па- ром ға тиеу қа жет еді. Ке нет күт пе ген жағ дай бол ды. Әл де бір жыл қы ның топ ты жа ра-ма ра, кі сі бойы шар бақ тан се ріп пе- дей со зы лып, бір-ақ се кір ге нін кө ріп қал дық. – Қо зы кү рең кет ті, – де сіп, шу ете қал ды жыл қы шы лар. Кү рең ай ғыр ой нақ тап шет ке шы ға бер ді де, бір-екі рет азы- най кі сі неп жі бе ріп, шы ғыс қа қа рай шо қы та жө нел ді… Со дан не ке рек, ұзын сөз дің қыс қа сы, біз апар ған жыл- қы мыз ды ти іс ті же рі не өт кі зіп бе ріп, мін де ті міз ді өте дік те, Са ра тов ма ңы нан пойыз ға оты рып, ел ге қа рай бет ал дық… Ара да та ғы да жар ты ай дай уа қыт өт ті. Ел ге ке ліп, әр қай сы- сы мыз өз жұ мы сы мыз ға кі рі сіп кет тік. Қо зы кү рең нен үмі- ті міз ді үзіп қой ған быз. Бай ғұс ит-құс қа жем бол ды ма, әл де жол-жө не кей бі реу лер дің қо лы на түс ті ме деп, бі раз күн ес ке алы сып жүр дік те, ақы ры ол да ұмы ты ла бас та ған… – Мы на кі сі неп ке ле жат қан біз дің Қо зы кү рең емес пе? Әй, со ның-ақ дау ысы, – де ді Саяқбай үй сыр тын да тұ рып… Сәл ден соң Саяқ бай ме нен бө лі ніп кет кен-ді. Бір мез гіл де кү ңі ре не шық қан дау ысы ес тіл ді. – Жа ну арым-ай, аман-есен кел ген екен сің ғой! Айшы лық жол ды ал ты ат тап, Ала тауыңа жет кен екен сің-ау!.. Қа си ет ті тұл па рым-ай! Ел сіз-су сыз шөл дер ден, асу бер мес бел дер ден өтіп, ту ған жер ге қа лай жет тің екен сің?! Қо зы кү рең жыл қы ның бір ше тін де екі бүйі рін со ғып, сен- де ліп тұр екен. Біз қа сы на жа қын да ған да, оқы ра нып жі бер ді. Құ ла ғы ның тү бі, сауы ры са бын да лып, өне бой ын ақ кө бік ба- сып кет кен. Саяқ бай жа ңа ғы сөз ді ай тып еңі реп жі бер ді де, Қо зы кү рең нің мой ны нан құ шақ та ды. (Қаб деш Жұ ма ді ловтің «Сәй гү лік тер» ро ма ны нан үзін ді) |