ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР
2. Қазақстан Республикасының Орта білімді дамыту тұжырымдамасы. - А., 1997.
3. Қазақстан Республикасының гуманитарлық білім беру тұжырымдамасы. --А., 2004.
4. Жалпы білім беретін мектептің бастауыш сатысындағы білім мазмұнының тұжырымдамасы. — А., 1997.
5. Қазақстан Республикасы 2015 жылға дейінгі білім беруді дамыту тұжырымдамасы. Астана, 2003.
6. Қазақстан Республикасында білім беруді дамытудың 2005 -2010 жылдарға арналған Мемлекеттік Бағдарламасы. Астана , 2004.
7. Матрос Д.Ш., Полев Д.М., Мельникова Н.Н.. Управление качеством образования на основе новых информационных технологий; М.;2001; 30-33 бб.
8. Лебедева М.В., Шилова О.Н.. Что такое ИКТ-компетентность студентов педагогического университета и как ее формировать. Информатика и образование; 2004; № 3; 96-100 бб.
9. Каймин В.А.. Курс информатики: состояние, методика и перспективы. Информатика и образование; 1990; №6; 26-31 бб.
10. Зимин А.Л., Хеннер Е.К.. Повышение квалификаций работников образования в области информационно-коммуникационных технологии. Информатика и образование; 2004; №12; 1-4 бб.
11. Хеннер Е.К., Шестаков А.П.. Информационно-коммуникационная компетентность учителя: структура, требования и система измерения. Информатика и образование; 2004; №12; 5-6 бб.
12. 12-жылдық білім. Журнал. № 8 2006-2007, 18-33 бб.
13. Педагогика. Оқулық. Абай атындағы Қазақ Ұлттық Педагогикалық Университеті. Алматы 2003 ж.
14. Өстеміров К., Шәметов Н. Кәсіптік педагогика Алматы 2006.
15. Өстеміров К. Кәсіптік оқыту әдістемесі. Алматы. 2006.
16. Құтпанбаев Ә. Кәсіпке оқытатын орта мектептер мен кәсіптік білім беретін бастауыш мектептің бағдарламасы. (Жоба) Мектептегі технология
№ 7 – 8. 13 -25 бет.
17. Климов Е.А. Психолого – педагогические проблемы профессиональной ориентации и професиональной консультации. М. Знание 1983.
18. Қазақстан Республикасының Білім туралы Заңы. Алматы, 1999.
19. Мүсілімов Ә., Сиымова А. Кәсіптік бағдар беруде мектептен тыс жұмыстардың түрлері. Қазақстан Жоғары мектебі. № 3 2002. 89-91 бет.
20. Баймолдаев Т.М. Мектепішілік басқаруду ұйымдастыруды ұйымдастыру құрылымы. Алматы, 2005.
21. Лебедев Н.А. Білім берудегі менеджмент. Алматы, 1998.
22. Баймолдаев Т.М. Менеджмент – басқару тәсілі. Алматы, 2001.
23. Вазина К.Я., Петров Ю.Н. Педагогический менеджмент. Москва., 1991.
24. Мектеп басшыларына арналған көмекші құрал. Алматы. 2003.
25. Ақылбекова А. Білім беру мекемелеріндегі тәрбие жұмыстарының мазмұны мен негізгі бағыттары. Алматы, 2006.
26. Симонов В.П. Педагогический менеджмент. Учебное пособие. Москва, 1999.
27. Хмель Н.Д. Особенности управления педагогическим процессом в общеобразовательной школе. Алматы 1998.
28.Әбенбаев С. Педагогика. Астана. 2003 ж.
29. Подласый И.П.. Педагогика. 1 том. Москва 2000 г.
30. Харламов И.Ф.. Педагогика. Москва 2000 г.
31.Қазақстан мектебі. Журнал. Алматы № 9 2006 ж 11 бет; № 10 2006 ж. 21 бет; № 11 2006 ж. 33 бет.
32. Білім. Журнал. Алматы № 3 2006 ж. 70 бет; № 5 2006 ж. 57 бет.
33. Бастауыш сынып мұғалімі. Журнал. Алматы. № 9 2005 ж 41 бет; № 10 2006 ж 27 бет.
ҚОСЫМША
Педагогикалық қарым – қатынастың маңыздылығын ескере отырып отандық ғалымдар «Сыныпқа кіруші педагогқа өсиеті» енгізді.
Өзіңіздің балалармен қарым – қатынасыңыз жайында ойланыңыз, оларды тұрғызыңыз.
Педагогикалық әңгіме жүргізу барысында педагогикалық мақсат пен міндет шеберлігінен ғана шықпаңыз, баланың қызығушылығын жоғалтпаңыз.
Өзіңіздің сөзіңізді нақты балаға немесе балалар тобына акценттеңіз.
Жеке өзіңіздің ақпаратыңыз бен шектеліп қалмаңыз, балалармен қарым – қатынас ұйымдастырып, белгілі бір дәрежеде әсер етіңіз.
Қарым – қатынастың «жоғарыдан – төменге» түрін құрмаңыз. Мынаны есіңізде ұстаңыз, өзара әрекетте тіпті кішкентай бала да өзі - өзімен болуға ұмтылады. Осы жерде сіздің статусыңыз А.С. Макаренконың мына сөзімен анықталады: «керемет тұлға».
Бала ұйымындағы психологиялық атмосфераны түсінуге тырысыңыз. Бұл сізге балалармен қарым – қатынаста керек болады.
Балаларды тыңдай біліңіз.
Сізбен әңгімеде балалардың көңіл – күйін сезе біліңіз.
Мынаны ұмытпаңыз, өзіңіздің педагогикалық пікіріңізбен қарсы тұрғанда, балаларда келіспеушілік туындауы мүмкін.
Балалардың қателігін түсіндіруде тактикалы болуға тырысады.
Тұйыққа тірелетін күрделі жауаптардан қашу үшін сұрақтарды «не үшін?», «қалай?», «неге?» дегеннен бастаңыз.
Әңгімеде инициативті болыңыз.
Әңгіме барысында қыздардың ерекшелігіне назар аударыңыз. Олар эмоционалды, өкпелегіш...
Балалармен жұмыс жасағанда манерадағы жоспардан аулақ болыңыз.
Кейбір балалармен жағымсыз қарым – қатынасты болдырмаңыз.
Құрылымсыз бастамада тек қана сын айту пайдасыз.
Балаларға қарап жиі күлімдеңіз.
Сізді құптаушылар, мақтаушылар, көп болуына тырысыңыз.
Балалар сіздің оларға қандай қарым – қатынас жасап жатқаныңызды білуі керек. Оның мінезіне берген сіздің бағаңыз оның сізге деген қарым – қатынасын анықтайды.
Өзіңіздің әр балаға деген қарым – қатынасыңызды есте ұстаңыз. Сіздің қарым – қатынасыңыздың өзгергені, балалардың жағымсыз мінез – құлығын тудырады.
Әр әңгіме – дүкенге дайындалған дұрыс, әңгіменің стратегиясын жасаңыз.
Балалардың өсіп, алғашқы мінез – құлықтарын жаңарттып естен шығармаңыз.
Мұғалім мен сынып, тәрбиелеуші мен топ арасында пайда болатын барьерлердің болуы мүмкін. Бұл жерде топтың әлеуметтік – психологиялық жағдайын, сыныптағы балалар арасындағы қарым – қатынасы естен ұстаған жөн.
Ұстаз бен оқушының қарым – қатынас процесіне қойылатын талаптар:
- есімділік таныту;
- баланы тыңдай білу;
- өзара түсінікшілкті негізге алу;
- іскерлік қарым – қатынас;
- ықпал еруден бірігіп іске көшу.
Достарыңызбен бөлісу: |