Химостазды ректалды зерттеу арқылы жылқыда он екі елі ішектің тығыз сымы, ал копростазда үлкен тоқ ішектің тығыз нәжіспен толтырылған тізесі анықталады.
Диагноз анамнезге (ауыз судың жетіспеушілігімен құрғақ тағаммен тамақтандыру, отырықшы болу) және клиникалық белгілерге (перкуссия кезінде копростазбен соқыр және үлкен тоқ ішек аймағының күңгірт дыбысы) негізделген. Гематологиялық тұрғыдан лейкоцитоз және эритроциттердің шөгу жылдамдығы жоғарылайды. Клиникалық белгілері, перкуссия, аускультация және асқазанды зондтау нәтижелері бойынша дифференциалды диагнозда асқазанның жедел кеңеюі, метеоризм, обструкция, вольвулус, инвагинация, грыжа және механикалық кедергінің басқа түрлері жоққа шығарылады.
Емдеу. Негізгі мақсат-ішектен тығыз нәжісті сұйылту және кейіннен жою және перистальтиканы қалпына келтіру. Химостаз және копростаз кезінде жылқының асқазанына зонд салынады , газдар мұрын-өңеш зонды арқылы шығарылады, оны жылы сумен немесе 0,5% ихтиол ерітіндісімен жуады. Газдарды алып тастағаннан және жуғаннан кейін, зондты асқазаннан шығармай, ол арқылы өсімдік немесе минералды майлар көп мөлшерде енгізіледі, ал асқазан-ішек жолдарының өткізгіштігі қалпына келтірілгеннен кейін іш жүргізетін дәрілер енгізіледі. Асқазанның қайталама кеңеюіне жол бермеу үшін 2-3 сағаттан кейін зондтау қайталанады және зонд арқылы дезинфекциялық құралдар енгізіледі.
Копростаздар мен тоқ ішектің құммен бітелуі кезінде ("құм коликасы") іш жүргізетін дәрілермен бірге қысыммен терең жылы клизмалар қолданылады (жылқыларға – 20-30 л дейін су).
Асцит.
Асцит (ішперделік шемен) – қҧрсақ қуысында транссудат жиналуы. Көбіне кәрі жануарларда байқалады.
Асциттің себептері көп, дегенмен негізгі деп атауға болатындары – жҥрек-тамыр жҥйесінің функционалдық әлсіздігі, бауыр функциясының жеткіліксіздігі, су-тұз және ақуыздық алмасу бҧзылыстары, сонымен қатар тамыр жүйесі мен ішперде мезотелийінің зақымдалуы.
Симптомдары. Жануар қарынының көлемі ұлғаяды, ауырсыну мен қызба кӛріністері байқалмайды. Тыныс алу және жҥрек-тамыр жҥйелерінің функциялары нашарлайды. Жануарлар кҥйзелген, аз қозғалатын кейіпте болады. Кілегейлі қабаттары анемияланған (бозарған), сарғайған. Ішперде қабырғаларын пальпациялау кезінде - флюктуация, перкуссиялау кезінде – кӛлденеңінен қатаю белгілері байқалады. Ішек шуылдары әлсізденеді. Тыныс алу тҧрпаты - кеуделік. Шеткері органдардың домбығып ісінулері байқалады.
Достарыңызбен бөлісу: |