Конституциялық кӛзқарас адамның белгілі бір психикалық және физикалық
қасиеттерін бір түйінге - темперамент типіне біріктіруді түсіндіретін
терең негіздерді
ашуға мүмкіндік бермеді. Мұндай теориялардың басты кемшілігі - қоршаған ортаның
және жеке тұлғаның психикалық қасиеттерін қалыптастырудағы әлеуметтік жағдайлардың
рӛлін жете бағаламауында.
И.П.Павлов жүйке процестерінің кейбір жалпы
қасиеттерінің темперамент
типтерімен байланысы туралы теорияны ұсынды және ізбасарларының еңбектерінде
эксперименттік растау алды.
Павлов иттердегі шартты рефлекстердің даму ерекшеліктерін зерттей отырып,
олардың мінез-құлқындағы және шартты рефлекстік
әрекет барысында жеке
айырмашылықтарға назар аударды. Бұл айырмашылықтар, ең алдымен,
мінез-құлықтың
шартты рефлекстердің қалыптасу жылдамдығы мен дәлдігі сияқты аспектілерінде,
сондай-ақ олардың әлсіреу ерекшеліктерінде кӛрінді. Бұл жағдай ғалымға оларды тек
әртүрлі эксперименттік жағдайлармен түсіндіруге болмайтындығы және олардың жүйке
процестерінің кейбір қозу мен тежелудің негізгі қасиеттеріне
негізделгендігі туралы
гипотеза ұсынуға мүмкіндік берді. Бұл қасиеттерге қозу мен тежелу күші, олардың
байсалдылығы мен қозғалғыштығы жатады.
Қозу күші жүйке жасушасының жұмыс қабілеттілігін кӛрсетеді. Ол ӛзін
функционалды тӛзімділікте кӛрсетеді, яғни, қарама-қарсы тежелу күйіне ӛтпей, ұзақ
немесе қысқа мерзімді, бірақ қатты толқуға тӛтеп беру қабілетінде.
Тежелу күші деп тежелуді жүзеге асыру кезіндегі жүйке жүйесінің
функционалдық жұмыс қабілеттілігі түсініледі және жойылу мен дифференциация сияқты
әр түрлі тежегіш шартты реакцияларды қалыптастыру мүмкіндігінде кӛрінеді.
Достарыңызбен бөлісу: