Микро және макрота, оның адамдардың девианттық әрекетіне ықпалы.
Мақалада азық-түлікпен қамтамасыз етілген микромакроэлементтердің әртүрлі жас топтарындағы адам денсаулығына әсері қарастырылған. Микро- және микроэлементтерді қабылдау тікелей сауалнама арқылы анықталды. Пермь өлкесінің тұрғындарының екі санаты зерттелді: Пермь және Кунгур оқу орындарының студенттері және мұнай-газ саласының қызметкерлері. Сауалнамада азық-түлік өнімдерінің күнделікті тұтынуы, олардың көлемі мен дайындалу сипаттамалары туралы ақпарат қамтылған. Сауалнама тікелей сұрау әдісімен жүргізілді, нәтижесінде әртүрлі азық-түлік өнімдерін тұтыну туралы ақпарат алынды. Қолда бар әдебиеттерге сүйене отырып, тұтынылған тағамның мөлшері тұтынылған биологиялық маңызды элементтердің мөлшеріне қайта есептелді. Сауалнамаға қатысқан балалар арасында белоктарды, майларды және холестеринді шамадан тыс тұтыну, сондай-ақ йод пен марганецті жеткіліксіз қабылдау жиі кездеседі. Сауалнамаға қатысқан ересектер белоктарды, майларды және холестеринді шамадан тыс тұтынумен, сондай-ақ тағамдық талшықтардың, калийдің, магнийдің, йодтың, В1 және В2 витаминдерінің және марганецтің жетіспеушілігімен сипатталады. Математикалық модельдеу нәтижесінде әртүрлі аурулардың пайда болуы мен элементтерді тұтыну арасында сенімді байланыстар орнатылды. Жүйке жүйесі, тері және тері асты тіндері биологиялық маңызды элементтермен байланысты байланыстардың ең көп санын көрсетті. Микро және макроэлементтер арасындағы байланыстырылған байланыстардың ең көп саны селен мен темірде табылды, әр элемент үшін 6 үлгі.
Әлеуметтік бақылау және оның формалары
Әлеуметтік бақылау (контроль социальная) — әлеуметтік институттардың, мекемелердің, қоғамның сан-алуан салаларының қызметін, әлеуметтік топтар мен жеке адамдардың іс-қимылында қоғамдық мүдделер мен әлеуметтік ғұрыптар тұрғысынан баға беру және тыйым салу механизмі.
Әлеуметтік бақылаудың ерекшелігі - жеке тұлғаға қойылатын талаптарға, олардың реттеуге, қауіпсіздік санкцияларына (формальды және бейресми тапсырыс) реттеледі.
Әлеуметтік бақылаудың негізгі міндеті - әлеуметтік жүйенің тұрақтылығы, әлеуметтік тұрақтылықты сақтау, сондай-ақ оң өзгерістердің мүмкіндіктері туралы жағдай жасау. Бұл үлкен икемділікті бақылауды, қызметтің әлеуметтік нормаларынан ауытқуды тану мүмкіндігі қажет: қоғамға зиян келтіру және оны дамыту үшін қажет.
Әлеуметтік бақылаудың 3 түрі бар:
Оқшаулау:Девиант пен өзге қоғамның арасына шектеу қою.
Бөлектеу:Девиантты өзге қоғамнан бөлектеу,бірақ бұл қоғамнан бөлектеу болып табылмаиды керек кезде оны қаита оралтуға болады.
Ақтап алу:Қалапты жағдайға оралту мен оңалту процесі.
Дін: негізгі түсініктер
Дін дегеніміз сенушілерінің әрекеті мен ойлауын, моралы мен сенімін белгілеуді және шектеуді көздейтін, табиғаттан тысқары, яғни тылсым, рухани нышан-түсініктерге нанатын және сиынатын, тылсым құбылыстарды шын деп есептейтін түсінік, әлеуметтік-мәдени құбылыс болып, оның көбінесе тауап ететін қасиетті заты, орыны, киелі кітабы, пайғамбары, діни наным жүйесі, сиыну ережелері, саяси-мәдени ұйымдары болады. Әлемде 10 000 түрден астам дін бары белгілі. Жер шары тұрғындарының 84 пайызы ең үлкен делінген 5 дінге сенеді. олар: Христиан, Ислам, Индуизм, Буддизм, және мәлім түрдегі Халықтық діндер
Дәстүрлі діндер: анимизм, тотемизм, фетишизм, шаманизм.
Этностық дін: иудаизм, индуизм, конфуцийлік, даосизм, синтоизм
Дінді әлеуметтанулық талдау
.ХІХ ғасырдың соңы мен ХХ ғасырдың басында дін әлеуметтануы жеке пән ретінде қалыптасты. Дін әлеуметтану тұрғысынан әлеуметтік-мәдени құбылыс және және қоғамды белгілі бір деңгейде тәртіпке келтіріп, реттеп отыратын әлеуметтік институт ретінде қарастырылады. Әлеуметтану діннің қоғаммен байланысын қарастырады, оның қоғамдық өмірді ұйымдастырудағы рөліне ерекше мән береді.
Қоғам жеке тұлғалар арқылы белгілі бір құбылыстарды киелі және басқа құбылыстарды зайырлы деп бөледі. Әлеуметтік шындықтың қасиетті деп танылған аспектілері діни болмысты құрайды. Өмірдің қалған қарапайым аспектілері зайырлы болып саналады. Қасиетті құбылыстар – адамның құрметтеу, қорқу және міндетіне алу сияқты қатынасын қалыптастырады.
Алғашқы әлеуметтанушылардың көбі діни тәжірибеге сүйенді және дінмен белсенді түрде, кейде кәсіби тұрғыда айналысты. Олар өздерінің діни мақсат-мүдделерін әлеуметтануға енгізді, адамдардың өмірін жақсартқысы келді. Огюст Конт, Эмиль Дюркгейм, Макс Вебер, Карл Маркс еңбектерінде дінге қатысты көптеген мәселелер көтеріледі. Мораль мәселесіне Дюркгеймнің әлеуметтануында ерекше мән беріледі. Ал, Макс Вебердің еңбектерінің басым бөлігі әлем діндерін талдауға арналған. Маркс те дін мәселелеріне қызыққан, алайда көбінесе сыни көзқарас тұрғысынан қараған.
Әлеуметтанушылар діннің әлеуметтік институт ретінде қоғамда адамдардың мінез- құлқын реттеу қызметіне ерекше мән береді. Дін адамгершілік мінез-құлықтың негізгі өлшемдерін анықтайтын қоғамның маңызды мәдени потенциалы. Осыған орай діннің адамдарды әлеуметтендірудегі ролін де атап өтуге болады. Діни әлеуметтену тұлғаның діни түсініктерді, сенімдерді, және адамның әлеуметтік және рухани сапасын қалыптастыратын діни ілімдердің негізгі принциптерін басшылыққа алу негізінде даму процесін сипаттайды. Дін мәдениеттің құрамдас бөлігі. Сондықтан түрлі дінді ұстанатын адамдар діннің көмегімен өз мәдени құндылықтарын сақтауға да тырысады. Мәдени жүйедегі өзгерістер белгілі бір деңгейде дінге де өз әсерін тигізіп отырады.
Достарыңызбен бөлісу: |