400
Келмеді ерің ақылдыға балаған,
Таба алмадым тілегімді қалаған.
Бұ
тілекке қойдым енді тосқауыл,
Орындалар тілек енді басқа бұл.
Міне, тілек – көтермей-ақ мерейін,
Бүгін оның енді жүзін көрейін.
Келсін маған я мен-ақ барайын,
Кездесейік, арта берсін арайың!
4835.
Маған келіп, ақыл-кеңес айтсын да,
Өз ісіне содан кейін қайтсын да.
Маған пайда қылсын – оған жаза емес,
Кетсін кірбің көңілімнен таза емес».
Өгдүлміштің патшаға [берген] жауабы
Айтты Өгдүлміш: «Ей, падишам, есіл ер,
Сөздің шыны дәл осылай есілер!
Патшам айтса,
бітпей қалар қай талап,
Оны алдыңа шақырайын қайталап.
Мен айтайын оған барып желдіріп,
Өзің барма, берем оны келтіріп.
4840. Патша бір хат жазып берсе белсеніп,
Келер еді оқыған соң ол сеніп!»
Айтты патша: «Хат
жазғанда не дерсің,
Хаттан гөрі сенімдірек сен ерсің!
Хат – құпия сөздердің бір куәсі,
Сенен кім бар сенімдірек туасы!
401
Яғма бегі – айтып, тыңда, кеткен ер*,
Барлық іске парасаты жеткен ер:
Сенім болса, елшіге хат не керек,
Сенім болса, қам жеу деген не керек.
4845.
Өз сөзіңмен айтып, оны тыңдап кел,
Тағы да бір хат жазуым не керек!»
Бұл ауыр бір іс емес қой,
қалыс қап,
Шошып кетіп қашатұғын алыстап.
Сөз тұрғанда хат жазуым не керек,
Өзің хатсың, сенем саған, ей, зерек!
Ол жолығып, қайтса дереу – ерікті,
Ұстамаймын – менің сөзім берік-ті.
Қажет үшін
алып келсең ордама,
Шақыр оны жақсы сөзбен – зорлама.
Ол келмесе, менің өзім барайын,
4850. Қайтамын ғой, бет-жүзіне қарайын!»
Достарыңызбен бөлісу: 
