1. ДӘрістер: оқу сабағының формасы, оның мақсаты логикалық формадағы пәннің ториялық сұрақтарын қарастыру болып табылады

Мазмұны

1. Қаржы менеджментiнiң анықтамасы.

2. Каржы менеджментiнiң рөлi мақсаты, мiндеттерi және рөлi.

3. Қаржы менеджментiнiң казiргi теориясының

даму кезеңдерi.
Жұмыстың мақсаты: Қаржылық менеджменттің түсінігі мен құрылымы

«Қаржы» түсінігі ақша түсінігімен тығыз байланысты. Бірақ, қаржы мен ақша ұғымдарының мағыналары тамырлас болса да, бұл екеуінің анықтамасы екі түрлі.

«Қаржы» термині ХІІІ-ХV ғасырларда, ең ірі сауда орталықтарының бірі болған Италия жерінде пайда болған. Ұғым «ақшалай төлем» деген мағына берген еді. Бүгінгі бұл термин субъектілердің қарым-қатынасын білдіреді, дәлірек айтсақ, «ақшалай қатынас» түсінігімен дәлме-дәл келеді. Осы мағынасына байланысты қаржының келесідей белгілері пайда болады:

1) ақшалай қатынастардың болуы, яғни ақша ғана қаржылық қызметтің негізін құрайтындығы ( ақша жоқ жерде, қаржы да болмайды);

2) екі субъектінің болуы, әрі екеуінің біреуінде ерекше міндеттердің болуы ( бұл субъектілердің біреуі – мемлекет )

3)ақшалай қатынас негізінде жалпы мемлекеттік қорлардың ақшалай қаржыларының қолданылуы;

4) бюджетке түскен қаражаттардың салықтар және өзгеде төлемдердің қалыптасуынсыз болмауы.

Қаржы – елдегі әлеуметтік, экономикалық және саяси мәселелерді шешуге жалпы мемлекеттік қорлардың ақшалай қаражатын құрайтын және қолданатын ақшалай қатынастардың жиынтығы.

Менеджмент дегеніміз – белгілі жетістіктерге жету үшін объектіге мақсатты түрде әсер етудің әдістердің жиынтығы. Менеджмент адамның қызметінің барлық сфераларына оның ішінде қаржылық сферағада тән.Басқа басқарушылық жүйедегі сияқты басқаруда оның объектілері, субъектілері анықталады. Объектілеріне қаржылық қатынастардың әртүрлі түрлері, субъектілеріне басқаруды іске асыратын ұйымдастырушылық құрылымдар жатады. Сфералары бойынша қаржылық қатынастар жіктеледі.

Қаржылық менеджмент – ол кәсіпорынның қаржылық ресурстарымен капитал айналымымен және қаржылық қатынастарымен басқару жүйесі. Қаржылық менеджментті әртүрлі қарастыруға болады.

- институционалдық көзқарас бойынша қаржылық менеджмент басқару органы;

- ұйымдастырушылық, құқықтық көзқарас бойынша кәсіпкерлік реттеуде қарастырылады.

Қаржылық менеджмент кәсіпкерлік қызмет болып қарастырылады, яғни қаржылық менеджердің мамандануына байланысты кәсіпорынның қаржылық қызметі дамиды.Басқару жүйе ретінде қаржылық менеджментте басқаратын ішкі жүйе, яғни субъект және басқарылатын ішкі жүйе, яғни басқару объекті қарастырылады.субъектіге жататындар: қаржылық қызметті жүзеге асыратын мамандар тобы, яғни қаржылық менеджмент – жерлер, ал қаржылық менеджменттің объектісіне: ақшалай қаржылар, қаржылық ресурстар, капитал айналымы және қаржылық қатынастар жатады.

- Болжау

- Ұйымдастыру

- Қайта өңдеу

- Тарату

Болжау функциясы деп мүмкін болатын көрсеткіштерге негізделе отырып болашақтың көрінісін айқындауды айтады.

Жоспарлау функциясы – болжауға негізделе отырып болашаққа мақсат анықтау. Жоспарлаудың келесі функциялары бар:

- Стратегиялық

- Жалпы

- Оперативті

Оперативтік жоспарлау – қаржылық ресурстарды қайта тарату көмегімен шығындарды минималды тиімділікке жету мақсатында және қалыптасқан қаржы жағдайын жедел жоспарлау.

Ұйымдастыру функциясы – ол қаржылық қызметпен айналысатын мамандардың және бөлімдердің әдістерге, принциптерге, және мақсаттарға бағындыру болып табылады.Ұйымдастыру басқарудың барлық бөлімдерінің нақтылығын, қаржылық ақпараттың жұмысшыларының жауапкершілігін білдіреді.

Қайта өңдеу функциясы - өндірістік процестің барлық этаптарын керекті материалдық және қаржылық ресурстармен қамтамасыз ету болып табылады.

Тарату функциясы – ол ақшалай қаражаттарды рационалды түрде объектіге салу және қаржылық ресурстардың оптималды құрылымын қамтамасыз етуді білдіреді.

Бақылау функциясы – жоспардың орындалуын қамтамсыз етеді, яғни жоспарлау кезеңінде, сонымен қатар ақшалай қаржыларды қалыптастыру және пайдалану процесінде шаруашылықты жүргізудегі қаржылық тәртіптің сақталуын қамтамасыз етеді.

Қаржылық менеджменттің принциптері :

Қаржылық ресурстармен қамтамасыз ету принципі – ұйымдастыру функциясына байланысты болады.

- Стратегиялық бағытталу принципі – ұзақ мерзімді және қысқа мерзімді, яғни ағындағы қызметті бір бағытта жүзеге асырылуы қажет.

- Жоспарлық принципі – болжау және жоспарлау функцияларынан шығатын принцип.

- Әртараптандыру принципі – кәсіпорынның қаржылық тәуекелін басқарумен байланысты болады. Әртараптандыру ол ақшалай қаражаттың бір – бірімен байланысты емес объектілерге салу арқылы тәуекелдің дәрежесін төмендету болады.Ол екі түрде жүзеге асырылуы мүмкін:

1) Көп бағытта жұмысиы жүзеге асыру, яғни кәсіпорын бір ғана қызметпен айналыспай бірнеше қызметпен айналысады.

2)Портфелді стратегияны жүзеге асырған кездеөз қаражаттарын әртүрлі эмитенттердің әртүрлі бағалы қағаздарына салу немесе қаржыларын әртүрлі бағытқа жүзеге асырылады.

Қаржылық менеджмент алдынақоятын негізгі бағыттары:

- Қаржы мәселелеріне саяси мәлімдеме;

- басқарудың ғылымдылығы;

- Басқарудағы демократия;

- Басқарудың экономикалық және әкімшілік әдістердің; оңтайлы өзгеуі;

- Басқарудағы жауапкершілік;

Нарықтық экономиканың қалыптасып дамуы жағдайындағы қаржыны басқару шешімдерін негіздеуі, бүгінгі нашар пайдаланылып жүрген әдістерді іске асыруды, басқару функцияларын реттеудің қаржы нарығын қалыптастыру әдістерінің бір элементі ретінде қаржы ресурстарының есебін тауып пайдалануды күшейтуді талап етеді.

1.Экономикалық ғылымдар жүйесiндегi қаржы менеджментiнiң орны. Ұзақ мерзiмдi сипаттағы каржылық шешiмдер.

2. Кысқа мерзiмдi сипаттағы қаржылық шешiмдер (тактика). Қаржылык жоспарлау және бағылау қаржы менеджментiнiң негiзгi функциялары ретiнде.

1. 
   КР қаржы секторында болып жаткан қайта кұруға байланысты, каржы менеджерiне койылатын бiлiктiлiк талаптар. Фирмалардың ұйымдық
   

1. Практикум по финансовому менеджменту: учебно-деловые ситуации, задачи и решения./Под ред. Е.С. Стояновой.-3-е изд. доп. и. перераб.-М.: Перспектива, 2000.-139с.

2. Балабанов И.Т. Основы финансового менеджмента. Как управлять капиталом?- М.: Финансы и статистика, 1994.-384с.

3. Когут А.Е. Управление инвестиционной деятельностью предприятия. - М.: Перспектива, 1997.

4. Бердникова Т.Б. Рынок ценных бумаг. М.: 2000г

5.Сейткасимов Г.С, Деньги, кредит, банки. Алматы, 1999г

6.Мельников В.Д. Финансы. Алматы, 2001г

7.Колесников В.И. Ценные бумаги. М.: 2001г

8.СРО на рынке ценных бумаг. РЦБК// аналитический журнал.

2-3 тақырып. Қаржылық менеджментінің базалық тұжырымдамалары және көрсеткіштері. Тәуекел және табыстылық.
Практикалық сабақтар:

1. 
   Тәуекелдiктi анықтау және өлшеу.
   
1. 
   Ықтималдықтарды бөлу және күтiлген табыстылық.
   
2. 
   Автономдык (жалпы) тәуекелдi нарықтық тәуекелмен салыстыру.
   
3. 
   Автономдық тәуекелдi талдау оқшаулау қаралатын активтер.
   

Тәуекел-бұл мүмкін қауіптілік.

Экономикалық теорияда тәуекел дегеніміз кәсіорынның белгілі өндірістік және қаржылық қызметті жүзеге асыру нәтижесінде табыстың бір бөлігін жоғалту ықтималдығы.

Осылайша, кәсіпкерлік тәуекел - өнмдерді, тауарларды, қызмет көрсетулерді өндірумен, оларды өткізумен, тауар – ақша және қаржы операйияларымен, коммерциямен байланысты кез келген қызмет түрінде пайда болатын әлеуетті мүмкін қауіптілік, ресурстарды ықтимал жоғалтулар.

Экономикалық әдебиетте тәуекелдің келесі функциялары болып көрсетіледі:

• 
  Инновациялық
  
• 
  Реттеуші
  
• 
  Қорғаушы
  
• 
  Аналитикалық
  

Кәсіпкерлік тәуекелдің инновациялық функциясын кәсіпкер алдында тұрған мәселелерді дәстүрлі емес шешуді іздестіруді ынталандырумен орындайды. Көптеген шетел фирмалары, компаниялары, тәуекелге байланысты инновациялық экономикалық қызмет негізінде бәсекеге қабілетті болып табысқа жетеді. Тәуекелді шешім, шаруашылықтың тәуекелді түрі кәсіпкер де, тұтынушы да, қоғам да ұтатын өндірістің тиімділігіне әкеледі.

Реттеуші функция қарама-қайшы сипатта болады және екі түрлі нысанда шығады: конструкциялық және бүлдіргіш. Кәсіпкер тәуекелі, әдетте дәстүрлі емес әдістермен біршама нәтиже алуға бағытталған.

Тәуекелдің реттеуші функциясының конструкциялық нысанының мәні тәуекелге бару қабілеті – кәсіпкердің табысты қызметінің жолдарының бірі.

Тәуекелдің қорғаныш функциясы – егер кәсіпкер үшін тәуекел табиғи жағдай болса, сәтсіздіктерге шыдам да қалыпты болу тиістілігінен көрінеді. Бастамашыл тапқыр шаруашылық иелеріне әлеуметтік қорғау, құқықтық, саяси және экономикалық кепілдеме қажет.

Кәсіпкерлік тәуекелдің аналитикалық функциясы шешімдердің мүмкін нұсқаларының ішінен біреуні таңдау қажеттілігінде тәуекелдің болуын білуімен байланысты. Осыған байланысты кәсіпкер шешім қабылдау процесінде барлық мүмкін баламалырды талдап, ең рентабельді және ең аз тәуекелін таңдайды.

Күтілетін нәтиже бойынша тәуекел екіге бөлінеді: таза және алып-сатарлық. Таза тәуекелдер бойынша екі нәтиже болуы мүмкін, ол «-»-қ нәтиже немесе «о»- қ нәтиже . Алып-сатарлықта «+», «-», «о» болуы мүмкін.

Пайда болу табиғаты бойынша таза нәтижеге жататындар:

1. 
   табиғаттық
   
2. 
   саяси
   
3. 
   экологиялық
   
4. 
   көліктік
   
5. 
   мүліктік
   
6. 
   өндірістік
   

Кәсіпкерлік тәуекел – бұл бизнестің түріне байланысты компания қызметінің тәуекелі. Олардың негізгі түрлеріне өндірістік, коммерциялық, қаржылық тәуекелді жатқызуға болады.

Өндірістік тәуекел – бұл өнім өндірумен, қызмет көрсетумен, басқа да түрлі өндіріс қызметін жүзеге асырумен байланысты тәуекел. Өндірістік тәуекелдің пайда болу себептері: ұйғарылған өндіріс көлемінің мүмкін болатын төмендеуі, материалдық шығындардың өсуі, қызметкерлердің наразылығы, менеджерлердің қатесі, көтерме аударым сомалары мен салықтарды төлеу және т.б.

Коммерциялық тәуекел кәсіпкер өндірген немесе сатып алған тауарлармен қызметтерді өткізу процесінде пайда болады. Коммерциялық тәуекелдің себептері: өнімді өткізу көлемінің төмендеуі, материалдық ресурстардың сатып алу бағасының жоғаралуы, сатып алу көлемінің ойда болмаған төмендеуі, айналым шығындарының өсуі, экономикалық тұрақсыздығы және клиентердің ұнату қабілетінің өзгеруі, бәсекелестердің әрекеті.

Қаржылық тәуекел кәсіпорындардың банктермен және басқа да қаржылық институттармен қатынас өрісінде пайда болады. Қаржылық тәуекелдің себептері:

- қарыз және меншікті қаражаттардың арақатынастарының көлемінің жоғарлауы;

- кредиторларға тәуелділік

- капиталдың әрекетсіздігі

- бір жобаға, бір мезгілде көп қаражат жұмсау.

Қаржылық тәуекел мына операциялардан алынған шығындарда көрсетіледі:несиелік, инвестициялық, құнды қағаздар эмиссиясы.

Айналалым және өндіріс өрісіндегі кәсіпорындар үшін қаржылық тәуекелдің құрамдастарын ажырата білу керек: несиелік, пайыздық, валюталық айрылып қалған пайда тәуекелі, инвестициялық тәуекелі, салықтық тәуекел.

Несиелік теуекел нарығының қатысушылары қаржылық тәуекел деп әдетте клиенттің төлем қабілетсіз болуына байланысты міндеттемелерді орындай алмау қаупіне туындайтын жалпы экономикалық тәуекелдің бір түрін түсінеді.

Қаржылық тәуекелді шешуге нақты қаражаттарды таңдаған кезде инвестор келесі принциптерді назарда ұстауы керек: меншікті капиатл мүмкіндігінен артық тәуекелге бармау керек, аз нәрсе үшін көп нәрсені тәуекелге салмау керек, тәуекелдің нәтижесін алдын ала білуге тырысу керек. Яғни берілген тәуекел боцйынша, мүмкін болатын шығындардың ең көп мәнін есептеп, содан соң берілген тәуекелге итермелейтін кәсіпорынның капитал көлемін салыстыру керек, содан кейін барып мүмкін болатын шығындарды жалпы ақша қаражаттарының көлемімен салыстыру керек. Сонда ғана бұл тәуекел кәсіпорынды банкроттық жағдайға әкелмейтінін білуге болады. Басқаша айтқанда бұл тәуекелді басқарудың жалпы стратегиясы.

Қаржылық тәуекелді басқару процесі 6 сатыдан тұрады: мақсаттарды анықтау, тәуекелді анықтау, тәуекелді бағалау, оларды жүзеге асыру және нәтижелерді бағалау.

Мақсатты анықтау кәсіпорынның едәуір шығындар жағдайда жұмыс істеуін қамтамасыз етуге бағытталады.

Мақсат кәсіпорынды сыртқы орта жағдайынан немесе ішкі орташа оңтайландырудан қорғау болып табылады.

Тәуекелділік ықтималдылығы ресми және бейресми көздерден әр түрлі ақпараттар жинау көмегімен анықталады.

Шығындардың қаупін оның мағынасына байланысты үш түрге бөлуге болады: банкроттық қауіп, шығынды болдырмау үшін қосымша ресурстардың қажеттілігі, активтердің бір бөлігін шарасыз жоғалту.

Қаржылық тәуекелді басқарудың ең күрделі кезеңі тәуекелді талдаудың міндеті мүмкін болатын серіктестерге, жобаға қатысудың тиімділігі туралы шешім қабылдауға және ақша жоғалтуды болдырмау шараларын жасау үшін қажет мәліметтерді беру болып табылады.

Қаржылық тәуекелдерге әсер ететін әдістер:

- болдырмау;

- тәуекелді өзіне қалдыру: өз-өзін қаржыландыру, сырттай қаржыландыру, қаржыландыру қорларын құрмау;

- тәуекелдерді аудару, яғни тәуекелдерді басқа біреуге беру: сақтандыру компанияларына;

- тәуекелді төмендету: тәуекел ықтималдылыған төмендету, тәуекел дәрежесін төмендету немесе жағымсыз нәтижені төмендету.

Тәуекелдерді төмендету әдістері:

1. 
   Әртараптандыру;
   
2. 
   Хеджирлеу;
   
3. 
   Ақпараттар жинау;
   
4. 
   Шектеу әдістері.
   

Тәуекелсіз аймақта операция жүргізген кезде кәсіпорын ешқандай шығын көрмейді, кәсіпорын кем дегенде ес,епті табыс алады. Жобаны орындау кезінде, теориялық жағынан кәсіпорынның табысы шексіз.

Аз тәуекелді аймақтағы қызмет нәтижесінде кәсіпорын таза табысының барлық мөлшерін немесе бір бөлігін жоғалту ықтималдығы бар.

Жоғары тәуекелді аймақта кәсіпорын нашар болған жағдайда барлық шығындарын жабады, ал жақсы болған жағдайда есепті деңгейден төмен табыс алады. Бұл аймақта өндіріс қызметі қысқа мерзімді несие есебінен болуы мүмкін.

Қауіпті тәуекелді аймақта кәсіпорын есепті табысты ғана емес, сонымен қатар өнім өткізуден түскен табысты жоғалту ықтималдығы бар және шығындарды өзінің есебінен қайтарады.

Жарамайтын (апатты) тәуекелді аймақтағы кәсіпорынның қызметі банкроттыққа әкеледі, барлық инвестицияларын жоғалтады.

Тәуекелді талдауды бір- бірімен өзара тығыз байланысты және бір – бірін толықтыратын екі түрге бөлуге болады:сапалық және сандық.

Тәуекелді сапалық талдау тәуекелді басқарудың екінші кезеңі түрінде көрінеді.Ол мүмкін болатын барлық тәуекелдердітеңестіріп салыстырады.Ол салыстырмалы түрде қарапайым болуы тиіс. Оның басты міндеті-жұмыс пен кезеңнің орындалу кезеңіндегі тәуекелдің себептерін анықтау, яғни тәуекел мүмкін болатын аймақты айқындау, содан кейін барып барлық тәуекелдерді анықтау болмақ.

Тәуекелділік дәрежесіне әсер ететін барлық факторларды объективті және субъективті деп бөлуге болады.Объективті факторларға кәсіпорынның тәуелсіз инфляция, бәсеке саяси және экономикалық дағдарыстар, экология, кедендік салықтар жатады.Субъективті факторлар тікелей нақты түрін сипаттайды: өндірістік потенциал, кадрлық құрылым, шаруашылық байланыстар, қаржылық жағдай.

Тәуекелдің сандық талдауы- бұл жалпы қаржылық тәуекелдің және ақшалай шығындардың жеке түрі бойынша нақты көлемін анықтау.Жеке тәуекелдің өлшемдерін анықтау түрлі талдаудың әдістері арқылы жүргізіледі, соның ішінде кең тарғандары: статистикалық, шығындардың мақсаттылығын анықтау,эксперттік бағалау әдісі,ұқсастықтарды (аналогтарды) пайдалану.

Статистикалық әдістің мәні берілген немесе ұқсас өндірістегі шығындар мен табыстардың статистикасы зерттеліп, сол немесе басқа экономикалық қайтарулардың көлемі белгіленіп және болашаққа дәлірек болжау құрылымында болып отыр..Вариация, дисперция және стандарттық ауытқулардың есептеулері жүргізіледі.

Вариация – бұл жағдайдан басқа жағдайға ауысқандағы белгініңм сандық бағасының өзгеруі (тербелмелі).Мысалы, экономикалық табыстылықтың (рентабельділіктің) өзгеруін экономикалық табыстылықтың нақты мәнін сәйкес келетін ықтималдылықтың мәніне көбейтуге жинақтау арқылы анықтауға болады.

ЭД=ЕЭД *Д

Мұндағы ЭД- экономикалық табыстардың мәні;

Д- ықтималдылық мәні;

Вариация дисперциясымен, яғни орташа мәннен белгінің нақты мәнінің ауытқу шамасымен бағаланады.Орташа өлшемді дисперцияны математиктер мына формуламен есептейді:

Дисперция = Е =(ЭД- ЭД) *Д

Стандартты ауытқу = дисперция

Нәтиже неғұрлым жоғары болған сайын кәсіпорынның қызметі соғұрлым тәуекелді болады.

Тәуекелділіктің дәрежесін есептеудің статистикалық әдісін көптеген көлемді мәліметтерді талап етеді.Олар әрдайым болмағандықтан, оны қолдану қиындайды.

Шығындардың мақсаттылығын талдау кәсіпорынның экономикалық тұрақтылығының көрсеткіштерін есепке ала отырып,тәуекелдің потенциалды аймақтарын анықтауғабағытталған.Шығындарды артық жұмсау келесі 4 фактормен немесе олардың қосылуларымен байланысты туындауы мүмкін:

- құнның ең басында жете бағаланбауы,

- жобалаудың шектерінің өзгеруі,

- өнімділіктегі айырмашылық;

- алғашқы құнның өсуі.
Бақылау сұрақтары:

1. 
   Нарықтық тәуекелдi талдау: портфельге қатысты ауыткымасы.
   
2. 
   Тиiмдi портфельдер. Инвесторлардың артықшылықты ауытқымасы. Оңтайлы портфелдi таңдау.
   
3. 
   Корпорациялық тәуекелдердiң тұрпаттарын (типтерiн) анықтау және өлшеу.
   
4. 
   Сақтандыру негiздерi. Мулiк шығындарының тәуекелдiкке ұшырагыштығы. Жауапкершiлiкке байланысты шығындардың теуекелдiкке ұшырағыштығы.
   
5. 
   Әртараптандыру теуекелдiктi баскару кұралы ретiнде. Қаржылық шығындардың тәуекелдiкке ұшырағыштығы.
   

1. Практикум по финансовому менеджменту: учебно-деловые ситуации, задачи и решения./Под ред. Е.С. Стояновой.-3-е изд. доп. и. перераб.-М.: Перспектива, 2000.-139с.

2. Балабанов И.Т. Основы финансового менеджмента. Как управлять капиталом?- М.: Финансы и статистика, 1994.-384с.

3. Когут А.Е. Управление инвестиционной деятельностью предприятия. - М.: Перспектива, 1997.

4. Бердникова Т.Б. Рынок ценных бумаг. М.: 2000г

5.Сейткасимов Г.С, Деньги, кредит, банки. Алматы, 1999г

6.Мельников В.Д. Финансы. Алматы, 2001г

7.Колесников В.И. Ценные бумаги. М.: 2001г

8.СРО на рынке ценных бумаг. РЦБК// аналитический журнал.

Тақырып 4. Активтердiң портфелiн басқару.
Практикалық сабақтар:

1. 
   Қаржылық активтердiң табыстылығын бағалау үлгiсi(моделi)
   
2. 
   Капитал рыногының сызығы. Бағалы кағаздар рыногының сызығы. В коэффициентiнiң тұжырымдамасы.
   

Фирманың қаржылық басқаруында айналым қаражаттарынан аккумуляцияланған капитал қарастырылады: біріншіден, компанияның үздіксіз қызмет атқаруы үшін қажетті капитал ретінде; екіншіден, айналымнан шығарылған қаражат ретінде (оларды инвестициялауға болмайды, яғни олардан пайда алу мүмкін емес); үшіншіден, қосымша шығындарды жабуға арналғанкөздер ретінде (қорларды сақтау); Бұл жағдайда кез-келген компанияның басты мақсаты болып, компанияның үздіксіз капиталын құру және сақтау табылады.

Қордың минимумнан азаюы кәсіпорынның физикалық тоқтап қалу тәуекелдігін арттырады немесе жоспарланбаған шығындардың жұмсалуына әкеледі, яғни қорларды толтыруға

арналған қосымша шығындар. Ал қорлардың ұлғаюы оларды сақтауға арналған және өзгермелі шығындардың өсуіне алып келеді.

Меншікті айналым капиталы қысқа мерзімді міндеттемелер алынып тасталған айналым активтеріне тең.

Айналым капиталын басқару қаржылық активтердің көздері туралы шешімдерді қабылдауды талап етеді. Айналым капитал циклі дегеніміз ол ағымдағы активтердің ақша қаражаттары мен міндеттемелер бойынша ақшалай төлемдерге айналатын уақыт мерзімі.

Көптеген фирмалар үшін активтердің циклі пассивтердің цикілінен көп болады, сондықтан фирмаларға қысқа мерзімді банктік несиелер немесе т.б. займдар қажет.

Қаржылық менеджер айналым капиталының көлемін ғана емес, сонымен қатар оның құрылымын да басқарады.

Дебиторлық берешек, тауарлық-материалдық құндылықтар қорлары, есеп айырысу шотындағы ақшалар және айналым капиталының басқа да элементтері өндіріс әсерлігіне әртүрлі әсер етеді. Сондықтан да менеджерлердің осы айналым капиталы элементеріне қатынасы әртүрлі.

Қорларды басқарудың негізгі моделі қорлардың қозғалысын жеңілдетеді және жүзеге асырады. Қорларға қоймалардағы шикізат,матириалдар, дайын өнім т.б. жатады. Ол келесідей алғышарттарға негізделген:

- өнімге деген сұраныс тұрақты, яғни қорлардың деңгейі белгілі-бір темппен өзгеріп отырады.

- әкелу уақытты тұрақты және алдын-ала анықталған

- қорлардың болмауын тудырмау керек

- жаңа тапсырыс әр циклде 1 рет жасалынады

- тапсырыс көлемі тұрақты

Белгілерді еңгізу: