петиция жазады. Реакцияшыл бағыттағы толқулар жиілеген кезде ол
астыртын ұйымдарда жұмыс істейді. 1909 жылы жандармдар оны
жолдастарымен бірге тұтқындап, Семей абақтысына жабады. Онда ол 8 ай
бойы тергеуде болады. Содан кейін оны қазақ даласынан аластатылып, ұзақ
уақыт бойы
полицияның бақылауында болады, бірақ ол халықтың еркіндігі
жолындағы күресін тоқтатпады.
Осы жылдары ол ӛлеңдер жазып, орыс классикасын аударумен
айналысады. 1909 жылы Петербургте оның
«Қырық мысал» жинағы жарық
кӛреді. Жинақ А.Байтұрсыновты ақын, аудармашы және халқының
жанашыры ретінде танытты.
«Маса» ӛлеңдер жинағы 1911 және 1914
жылдары Орынборда басылып шықты. Байтұрсынов халыққа білім беріп,
жалпы адамзаттық құндылықтарды насихаттау арқылы мәдениетті кӛтеруге
болатынын жақсы түсінді.
1913-1917жж. – А.Байтұрсыновтың ӛміріндегі
есте қаларлық жылдар
болды. Ол «Қазақ» газетінің редакторы болып қызмет етті. «Қазақ» газеті сол
кезеңде қазақ тіліндегі жалғыз газет еді, ол Орынбордан шығарылып тұрды.
Газетте ол білім беру, әдебиет, тіл білімі мәселелері бойынша кӛптеген
мақалаларын жариялап, оқырмандарды халқының бай мәдени мұраларымен
таныстырады, білімге, рухани жетілуге шақырады.
Ақпан және Қазан революциясы жылдарында басқа да қазақтың және
орыстың зиялылары сияқты А.Байтұрсынов
жағдайдың мәнісін бірден
аңдамады. 1919 жылы кеңес үкіметінің жағына ӛтіп, оған Лениннің қолы
қойылған мандат беріледі. Қазақ ӛлкесін басқару бойынша Революциялық
комитеттің жұмысына қатысады. Қазақ кеңес республикасы құрылғаннан
кейін А.Байтұрсынов халық ағарту ісінің наркомы болып, үкіметтің
құрамына енеді. Халық ағарту ісінің комиссариаты
жанындағы Қазақстанның
академиялық орталығынан шығатын «Ақ жол» газетінде оның тіл білімі мен
әдебиетке қатысты бірқатар еңбектері жарияланды.
Репрессия жылдары А.Байтұрсынов басқа да мемлекет және мәдениет
қайраткерлермен бірге негізсіз тұтқындалып, түрмеге отырғызылады, сосын
Архангельскіге жер аударылады. 1934 жылы М.Горький мен оның әйелі
Е.П.Пешкованың араласуымен және Халықаралық Қызыл Крест ұйымының
кӛмегімен түрмеден босатылады. Бірақ ол еркіндікте ұзақ жүрмеді, 1937
жылы Ахмет Байтұрсынұлы екінші рет тұтқындалып,
ату жазасына
тартылды. Әділдік тек жарты ғасыр ӛткен соң ғана орнады, 1988 жылы кеңес
сотының шешімімен ол дүниеден озғаннан кейін ақталды.
Достарыңызбен бөлісу: