Жаратушы жан-алла
жүктеу/скачать 73.3 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Пейіш пен Тозақтың айтысы
| Сын сағат
Қара күн ғой сын сағатта бұл фәниден сапар қылсаң, Болмас, тіпті, шаңырағыңнан бір тамшы су татар мұршаң. Ажал сенің қарамайды жердегі әмір-құдіретіңе, Үкіміңмен бар ғаламға астаң-кестең қаһар қылсаң. Барлық жанға Хақ бұйрығы – шын өлімнен шәрбат ішу, Қашып одан құтылмайсың – ой, қиялды қатар қусаң. Қабірстан жаққа барып өлілерден ғибрат ал, Сол жарасар: тәнді – кәуап, жан жарасын зәһар қылсаң. Тірлік – жалған әрқашанда, тек ізгілік жолдас саған, Қиямет үшін жігерді – құм, жүрегіңді баһар қылсаң. Хақ бұйрығын тұтқан ғана Хақтың сүйген құлы болар, Уәлиге айналасың ғибадаттан шаһар құрсаң. Малың-мүлкің пана болмас, кімді көрдің ажал алмас, Қара жерге бір кіресің – қанша айламен сақал қырсаң. Құл Қожа Ахмет, кір күнәмен қылма зая өміріңді, Жаратқанның жанабына ылайықсың саһар тұрсаң. Пейіш пен Тозақтың айтысы Пейіш, тозақ таласар, таласуда баян бар, Тозақ айтар: мен артық, менде Перғауын, Һаман бар. Пейіш айтар: білмейсің, сенде қандай талғам бар?! – Перғауын, Һаман сенде-дүр, менде Жүсіп, Кенған бар. Тозақ айтар: мен артық, дүниепарас көп құл жүр, Қолдарына салынған алмас кісен, от-шынжыр. Пейіш айтар: мен артық, мен – пайғамбар мекені, Алдарында олардың: кәусар, һүр мен нөкері. Тозақ айтар: мен артық, менде жөйіт, тарса бар, Жөйіт, тарса тәндерін сансыз азап паршалар. Пейіш айтар: мен артық, менде иманды құлдар бар, Момындардың алдында шексіз нығмет – гүлзар бар. Тозақ айтар: мен артық, залым құлдар бар менде, Залымдарға беретін зәһар – менде, зәр – менде. Пейіш айтар: мен артық, ғалым құлдар – төрімде, Аят, хадис, құран бар ғалымдардың көңілінде. Тозақ айтар: мен артық, алаяқ бар – қойынымда, Оттан ескен кісен бар мұнафықтар мойынында. Пейіш айтар: мен артық, менде – хақ жол тұтқандар, Сопылардың көңілінде зікір, пікір, Сұбхан бар. Тозақ айтар: мен артық, бейнамазды аяр бар, Бейнамаздың мойынында жылан менен шаян бар. Пейіш айтар: мен артық, менде – Дидар-Мұратың, Жар Дидарын көрсетер бар Рахман-Рахым. Тозақ сонда тақ тұрды, пейіш көкке самғады, ал, Құл Қожа Ахмет, не білдің? – Білдіруші Алла бар. жүктеу/скачать 73.3 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|