Назогастральді зонд, шальков зонды Назогастральді зонд

Назогастральді зонд, шальков зонды

Назогастральді зонд

Назогастральді зонд – асқазаннан сұйықтықты немесе ауаны шығарып алуға, дәрілік затты енгізуге арналған асқзанға мұрын арқылы енгізілетін зонд 

Көрсеткіштер:

• 1. Сору рефлексінің болмауы
• 2. Құсу рефлексінің болуы.
• 3. Табиғи түрде тамақтанудың қажетті мөлшерін игере алмау.
• 4. Ауыз арқылы тамақтануға кедергі келтіретін тыныс алу жүйесінің белгілері.
• Қарсы көрсеткіштер.
• бет жарақаттары және бас сүйегінің сынуы,
• өңештің варикозды кеңеюі,
• гемофилия және қан ұюының бұзылуы,
• асқазан жарасының өршуі.

Жабдықтар

• зонд, 200 мл көлемді оймақ немесе Жане шприці, қоректік қоспа, вазелин майы (немесе глицерин), фонендоскоп, астау, салфеткалар, қысқыш, 100 мл ыстық су бар ыдыс, қолғап.

Жасалу техникасы

• Қолғап кию.
• Зондтың енгізілетін ұзындығын анықтап оған белгі салу: зондпен мұрын ұшымен құлақ сырғалығы арасын өлшеп оған төстің төменгі бөлігі мен (семсер тәрізді өсіндіге дейін) кіндік аралығын қосу(немесе басқа әдіс бойынан 100 см алып тастау).
• Пациентті Фаулер қалпына жатқызып мұрын тесігі арқылы жіңішке асқазан зондын 15-18 мм тереңдікке енгізіп пациенттен жұтынуын өтіну.
• Фонендоскопты іштің алдыңғы қабырғасына қойып тыңдау (зонд ішке түскенде іштен бүлкілдеген дыбыс естіледі).
• Зондты бекіту (бинт немесе лейкопластырьмен).
• Зондты қысқышпен қысу, зондтың бос бөлігін астауға салу.
• Жане шприціне дайын тамақты сору немесе зондтың бос ұшына оймақты жалғау.
• Зондтағы қысқышты босату және асқазанға қоспаны баяу енгізу.
• Тамақтандырып болған соң басқа шприцпен зондты жуу.

Жасалу техникасы

Асқынуы

• зондтың тыныс алу жолына түсуі,
• зондты орнату кезінде мұрыннан қан кету
• өңештің тесілуі
• пневмоторакс
• ауыз арқылы тұрақты тыныс алу салдарынан синуситтер және (немесе) паротиттер, фарингиттер,рефлюкс-эзофагит (асқазан ішіндегісінің өңешке патологиялық лақтырылуымен сипатталатын созылмалы ауру),
• өңештің жаралануы және тарылуы
• аспирациялық пневмония
• инфекциялық асқынулар (жұтқыншақ абсцессі, көмейдің абсцессі).

Зонд Шалькова

• В начале зонд вводиться в желудок, причем зонд не должен сварачиваться в желудке, после этого хирург захватывает зонд(по передней поверхности желудка ближе к большой кривизне) при возможности обеими руками, если нет то одной. Напомню, что проведениеи зонда должно осуществляться синхронно с Анестезиологом. Без резких движений зогд проводиться через привратник в 12-перстную кишку при этом левая рука хирурга должна распологаться латерально от наружной стенки нисходящего отдела дуоденума. Далее настоичиво продвигают зонд пока конец его не выйдет за связку Трейца в начальный отдел тощей кишки, последующее действия: Обе руки хирурга ладонями захватывают противобрыжечный край тонкого кишечника и перебирающими движениями кишка назизываеться на зонд до тех пор пока конец зонда не достигнет илиоцекальной заслонки (Баугиниевой). Примичание: Зонд Шалькова должен быть выполнен из ПХВ (полихлорвинилового материала), конец зонда должен быть запаян, при этом на конце зонда должны распологаться 2 металических шарика на удоление з-х см друг от друга. Это необходимо для оптимального захватывания конца зонда пальцами через стенку кишки, а также рентген контроля расположения зонда в послеоперационном периоде. Настоящий зонд Шалькова при полном сгибаний на расстояний 5-см не должен обтурировать его просвет. После проведения зонда он может быть подключен к электроотсосу для эвакуации кишечного содержимого, а также промывания кишечника.