87
білінген кезде одан бойын аулақ салды. Расында, Ибраһим
жалбарынғыш әрі жұмсақ еді»
1
, – деп айтқан.
Сонымен, Ибраһим олардан алшақтап:
«Мен сендерден де, Аллаһтан өзге табынғандарыңнан да
безіп, Раббыма жалбарынамын. Ал Раббыма жалбарынумен,
бақытсыз болмауымды үміт етемін», – деді»
2
.
Ибраһим енді не істеу керектігі
жайлы ойланды және
жамандықтың тамырын жоюды қалады. Ал жамандықтың негізі
сол пұттарда болатын. Ол
пұттарды сындыратынын айтып,
ескерту жасап:
«Аллаһпен ант етемін! Әлбетте сендер бұрылып кеткеннен
кейін пұттарыңа айла-амал істеймін»
3
, – деді.
Ол бұл сөзді ашық айтты. Басқа бір аятта:
«(Ибраһимның сөзін естігендер)
: «Ибраһим деп аталатын
Достарыңызбен бөлісу: 
