Тыныс алу жүйесінің бұзылуы кезіндегі мейірбикелік күтім мен паллиативті көмектің мазмұны, мақсаты.
Тыныс алу мүшелері ағзаны оттегімен қамтамасыз ету мен көмір қышқыл газын шығару қызметін атқарады. Дені сау адамның тыныс алу қимылы минутына 16-дан 40-қа дейін өзгеріп отырады, бұл адамның жасына, жынысына, дене құрылысына байланысты. Дене қызуының көтерілуі, қобалжуы, дене енбегімен айналысу тыныс алу жиілігін арттырады.
Тыныс алу мүшелері ауруларының тамыр соғуын, қан қысымын, тыныс алуын қадағалап, оның жағдайы нашарлап, тіпті әлсірегеннің өзінде дереу дәрігер шақыруы тиіс. Осы процедуралардың барлығын пульмонология бөліміндегі мейірбикелер ұйымдастырады.
Тыныс алу жиілігін пациентке байқатпай санау керек. Осындай мақсатпен пациент білегін алып, тамыр соғуын анықтағандай (санағандай) болады, ал екінші қолын пациент көкірек клеткасына қойып оның бір минуттағы қимылын санайды. Тыныс алу қалыпты, белгілі бір терендікте болуы тиіс.
Тыныс алу орталығының қызметі зардап шеккен кезде тыныс алу сирейді. Ауыр жағдайларда Чайн-Стокс, Биота және Куссмауль типтес патологиялық тыныс пайда болады:
Достарыңызбен бөлісу: |
