қасиеттеріндегі қайшылықтары, санның сапага ауысуы туралы гылыми кѳзқарастар қалыптасады.
Оқу-тэрбиелік маңызы зор болғандықтан, химияның бағдарламалары мен оқулықтарында бейорганикалық қосылыстардың маңызды кластарына едэуір мол орын беріліп келеді. 1935-1950 жылдарда белек тақырып ретінде оқытылып, 7-сыныпта басталып, 8-сыныпта аяқталады. Оку материалы концентризм принципі бойынша орналастырылады. 7 сыныпта ѳтілетін деректі материалдың кѳлемі үлкен болғандықтан оқушыларға ауыр тиеді. Оның үстіне бейорганикалық қосылыстар женінде аяқталған білім беруге тырысу байқалады. Бүл кезеңде материалды орналастырудың генетикалық негізі үстем болды. Алдымен оксидтер қарастырылып, олардың гидраттануы арқылы негіздерге жэне қышқылдарға ауысу жүзеге асырылды. Мүның кемшілігі - оқушылар іс жүзінде жүрмейтін реакциялардың теңдеулерін жазды, білімнің үстірт болуына әкеліп соқты.
Оқу материалының орналасуы жэне бертетін біліннің
колеми Оксидтер, негіздер, қышқылдар жэне түздар туралы алғашқыүғымдар қалыптасуынын үш кезеңі бар. Бірінші кезеңде бүл заттардың қүрамы мен кейбір химиялық қасиеттері атом-молекулалық ілім түрғысынан түсіндіріледі. Екінші кезең периодтық заң жэне периодтық жүйе, заттың қүрылысы етілгеннен кейін басталады. Эр класқа жататын заттардың химиялық байланыстарының түрлері, кристалл торлары жэне қасиеттері электрондық теорияның түрғысынан қарастырылады. Үшінші кезеңде (9-сынып) бейорганикалық қосылыстар туралы үғымдар электрон-иондық козқарастармен байытылып дамиды. Оқушылардың білімі жаңа сатыға котеріледі. Үш кезеңге сәйкес оксидтер, негіздер, қышқылдар жэне түздар туралы берілетін білімнің колемі мен орнын келтіреміз.
