даражадаги дунё сиёсатида цивилизациялар ўртасидаги асосий тўқнашувлар Ғарб
билан қолган дунё ўртасида, маҳаллий ёки микро даражада эса, ислом ва бошқа
динлар ўртасида бўлиб ўтади.
Мусулмон ва мусулмон бўлмаган қўшни халқлар ўртасида
мунтазам чуқур
антагонизм ва қонли тўқнашувлар бўлиб туради. Боснияда мусулмонлар православ
серблар билан қонли ва вайрон қилувчи уруш олиб бордилар ва католик хорватлар
билан қуролли курашда иштирок этдилар. Косовада албан мусулмонлари серб
ҳукумати зулмидан азият чекарди, шу сабабли улар ўзларининг яширин параллел
ҳукуматларини шакллантирдилар. Эндиликда, икки гуруҳ ўртасида юқори
зўравонлик эҳтимоли сақланиб қолмоқда. Албан ва грек ҳукуматлари бир-бири билан
низолашиб қолди, бунинг сабаби эса бу мамлакатларда
албан ва грек майда
миллатларининг ҳуқуқлари масаласи эди. Турклар ва греклар бир умр бир-бирларига
чанг солишга шай турадилар. Кипрда эса бир-бирига душман мусулмон турклар ва
православ греклар давлатлари бор. Кавказда Туркия ва Арманистон тарихий
душманлар ҳисобланса, озарбайжонлар ва арманлар Тоғли Қорабоғ учун уруш олиб
боришган. Шимолий Кавказда икки юз йил давомида чеченлар, ингушлар ва бошқа
мусулмон халқлари ўз Ватанларининг мустақиллиги учун курашганлар, бу кураш
1994 йилда қайтадан тикланди. Тўқнашувлар ингушлар ва православ осетинлар
ўртасида ҳам бўлиб ўтди. Волга ҳавзасида мусулмон татарлар азалдан руслар билан
уруш олиб боришган ва 1990 йиллар бошига келиб Россиядан чекланган суверенитет
кўринишидаги шубҳали муросага эришдилар.
Ўн тўққизинчи асрда Россия қурол куч билан Ўрта Осиёдаги
мусулмон
халқлари устидан ўз назоратини мунтазам кенгайтириб борди. 1980 йилларда
афғонлар ва руслар кенг кўламли уруш олиб борди. Россия ушбу урушдан чекиниши
билан, уруш Тожикистонда – мавжуд ҳокимиятни қўллаб-қувватловчи рус армияси
билан қўзғолончи-мусулмонлар ўртасида давом этди. Синцзянда
уйғурлар ва бошқа
мусулмон гуруҳлари хитойлаштиришга қарши кураш олиб борадилар ва собиқ шўро
республикаларидаги этник ва диндош қардошлари билан муносабатларини
чуқурлаштиришга ҳаракат қилиб келдилар. Ҳиндистон ярим оролида Покистон
уруш бу низоларнинг оқибати ўлароқ юз берди. Чад, Кения ва Танванияда кўлами
бўйича таққосласа бўладиган тўқнашувлар ҳам мусулмон ва христиан гуруҳлари
ўртасида бўлиб ўтган.
Мусулмонлар ва бошқа католик, протестант, православ, индуизм, хитой,
буддист, яҳудий каби цивилизация халқлари ўртасидаги муносабатлар, одатда,
антагонистик хусусиятга эга; ўтмишда аксарият ҳолларда
кескин вазият маълум
паллага етгач, зўравонлик ҳаракатларига айланиб кетган, 1990 йиллар ҳам бундан
мустасно бўлмаган. Исломнинг қайси бир ўтмиши га қараманг, мусулмонлар ўз
қўшнилари билан ҳеч тинчгина яшолмаганлигини кўрамиз. Табиийки, йигирманчи
аср охирида мусулмон ва мусулмон бўлмаган гуруҳлар ўртасидаги ихтилофнинг
бундай модели бошқа цивилизацияларга тааллуқли гуруҳлар ўртасида бўлиши
мумкин деб тасаввур қилсак, бундай низолар адолатлими, деган савол туғилади.
Аслида эса бундай эмас. Мусулмонлар бутун ер шари аҳолисининг бешдан бир
қисмини ташкил қилади, бироқ 1990 йилларда улар бошқа исталган
цивилизациядаги одамларга қараганда кўпроқ сонли гуруҳлараро зўравонлик
ҳаракатларида иштирок этганлар. Бунга кўплаб далиллар келтириш мумкин:
1.
Тэд Роберт Гурр томонидан таҳлил қилинган 1993-1994 йиллардаги элликта
этносиёсий ихтилофларнинг йигирма олтитасида
мусулмонлар иштирок этишган
(10.1 жадвал).. Бу ихтилофларнинг йигирматаси турли цивилизациялардаги гуруҳлар
ўртасида, ўн бештаси мусулмон ва мусулмон бўлмаганлар ўртасида бўлиб ўтган.
Қисқаси, мусулмонлар иштирокидаги цивилизациялараро тўқнашувлар мусулмон
бўлмаган цивилизациялар ўртасидаги ихтилофларга қараганда уч марта кўпроқ
бўлган. Ислом ичидаги низолар ҳам бошқа исталган цивилизациялар ичидагига, шу
жумладан Африка қабилалари ўртасидагига қараганда анча кўпроқ бўлган, Исломдан
фарқли улароқ Ғарб фақатгина икки марта цивилизациялар ичидаги ва иккита
цивилизациялараро
можароларга
аралашган.
Мусулмонлар
иштирокидаги
можароларга, шунингдек, жуда кўп қурбонлар бўлиши хос. Гурр берган баҳога кўра,
200 000 ёки ундан ҳам кўра кўпроқ одам ҳалок бўлган олти урушдан учтаси (Судан,
Босния ва Шарқий Тимор) мусулмон ва мусулмон бўлмаганлар ўртасида, иккитаси
(Сомали ва Ироққурдлар) мусулмонлар ўртасида бўлиб ўтган ва фақат биттасида
(Ангола) мусулмон бўлмаганлар иштирок этишган.
New York Times газетаси 1993 йилда тахминан эллик тўққизта этник
можаролар бўлиб ўтган қирқ саккиз район рўйхатини келтирган. Айтиб ўтилган
жойларнинг ярмида мусулмонлар бошқа мусулмонлар билан ёки мусулмон
бўлмаганлар билан тўқнаш келишган. Эллик тўққизта можаронинг ўттиз биттаси
турли цивилизациялардаги гуруҳлар ўртасида бўлиб ўтган, ва Гурр келтирган
маълумотларга кўра, ушбу цивилизациялараро можароларнинг учдан иккитаси
мусулмонлар ва бошқа дин вакиллари ўртасида юзага келган (10.2 жадвал).
Достарыңызбен бөлісу: