Кілтті сөздер:геодонист, әдебиет, поэзия, ислам діні, эпикалық, трактат.
ABSTRACT
The article discusses the importance of the intellectual wealth of the Arab culture, which became a handwritten tradition
of the Turkic peoples in the Middle Ages, in terms of the totality of skills and experience passed down from generation to
generation. Ways to describe the Arabic language through mechanisms for storing and transferring knowledge using
methods such as written confirmation and description of the text in an environment where it interacts with other languages.
In general, it was emphasized that the Arabic script has its own characteristics, such as the architecture of the Arabic text
written by it (i.e., the peculiarities of the arrangement on the pages of written material) and the general connection found
in traditional bibliographic descriptions. The article revised and clarified that the Arabic script was introduced in
connection with the penetration of Islam into the history of the Turkic-speaking peoples, and the views of European
Orientalists, who considered Sufism an integral part of the Turkic traditions. The development of Arabic literature in
accordance with the local traditions of the Middle Ages, which have a common cultural basis, helps to identify the works
of orientalists, scholars and researchers of the Arabic language, who have not yet received an objective assessment from
the new perspective. The article deals with the historical development of the Kazakh-Arabic literature. Yassaui, S.
Bakyrgani and S. Sarai and others. The role of heritage in Kazakh literature is analyzed in connection with the public
opinion of the peoples of the world.
Key words: geodonist, literature, poetry, Islamic religion, epic, treatise.
ÖZET
Çalışmamızda, Orta Çağ'da Türk halkının el yazması geleneği haline gelen Arap kültürünün entelektüel zenginliğinin
kuşaktan kuşağa aktarılan bir dizi beceri ve deneyim açısından önemini incelemektedir. Arapça'yı diğer dillerle etkileşim
içinde olduğu bir ortamda metnin yazılı teyidi ve betimlenmesi gibi yöntemlerle bilginin saklanması ve iletilmesi
mekanizmalarıyla anlatma yolları incelendi. Genel olarak, Arap yazısının, onunla yazılan Arapça metnin mimarisi (yani,
yazılı materyalin sayfalarındaki düzenin özellikleri) ve geleneksel bibliyografyada bulunan ortak bağlantılar gibi kendine
has özellikleri olduğu vurgulandı. Bunun nedeni, Arap yazısının İslam'ın Türkçe konuşan halkların tarihine nüfuz etmesi
ile ilişkilendirilmesi ve tasavvufu Türk geleneklerinin ayrılmaz bir parçası olarak gören Avrupalı oryantalistlerin görüşleri
makalede nispeten revize edilmiş ve netleştirilmiştir.
Arap edebiyatının ortak bir kültürel temele sahip olan Orta Çağ'ın yerel geleneklerine uygun olarak gelişmesi, Arap dilinin
şarkiyatçıların, bilim adamlarının ve Arap dili araştırmacılarının henüz yeni bir bakış açısıyla objektif bir değerlendirme
almamış eserlerinin ortaya çıkmasına yardımcı olur.
Çalışmada, Kazak-Arap edebiyatının tarihsel gelişimini ele almakta ve Ahmet Yesevi, S. Bâkırgānî, S. Sarai ve diğer
alimlerin eserlerinin Kazak edebiyatındaki rolü, dünya halklarının kamuoyu ile bağlantılı olarak analiz etmekte.
Достарыңызбен бөлісу: |