375
қалалардың қолжазба қорларында сақтаулы. Ол Азияның аз зерттелген
аудандарының географиясы, этнографиясы, фольклоры жөнінде деректер
жинау мақсатымен бірқатар саяхаттар жасады. Ол Ш.Ш.Уәлихановтың
еңбектерін жариялауда үлкен еңбек сіңірді.
Пелльо П. (1878-1945) – француз шығыстанушысы, қытай тарихы мен
будда дінін зерттеген. Сонымен қатар моңғол жерін, орта азиялықтардың
тарихы, мәдениеті, тілін зерттеген. Әсіресе ол оғыздардың шығу тегі мен
«Қорқыт ата» кітабы жайлы құнды пікірлер айтқан ғалым.
Пропп В.Я. (1895-1970) – ресейлік атақты ғалым, фольклортанушы-
филолог. Дүниежүзі бойынша фольклор
ғылымында салыстырмалы-
типологиялық әдістің негізін салушы, мәтін теориясын негіздеушілердің
бірі.
Ісімақова А.С. (1958 ж.т.) – филология ғылымдарының докторы,
профессор (1998). Мәскеу қаласындағындағы Дүние жүзі
әдебиеті
институтында аспирантурада (1982–1985) оқыған. «ХХ ғасырдың бас
кезіндегі қазақ көркем прозасының поэтикасы (тақырып, жанр, стиль)»
атты тақырыпта докторлық диссертация қорғаған. 400-ден астам ғылыми
зерттеу мақалалары мен 5 ғылыми монографиялық еңбектің авторы. Он
жылдан астам М.О.Әуезов атындағы Әдебиет және өнер институтында
бөлім меңгерушісі қызметін атқарған. Қазіргі таңда Абайтану және жаңа
дәуір әдебиеті бөлімінің бас ғылыми қызметкері.
Достарыңызбен бөлісу: