Бухгалтерлік есепке заңнамалы- нормативтік құжаттардың әдістемелік жинағы 0705002 «Бухгалтерлік есеп және аудит»

505. Субъект белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша өзінің міндеттемелерін және, ағымдағы кезең қызметтерінің тиісті құнын және осыны қолдануға болатын жерде өткен кезеңдер қызметтерінің құнын анықтау үшін болжамдалатын шартты бірлік әдісін пайдалануға тиіс.

506. Егер белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары ағымдағы кезеңде құрылған немесе өзгертілген болса, субъект осы өзгерісті көрсету үшін белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша өзінің берешегін ұлғайтуға немесе азайтуға тиіс және оның ұлғаюын (азаюын) пайданы немесе залалды өлшеу кезіндегі шығыс (кіріс) ретінде тануға тиіс. Керісінше, егер жоспар секвестрге ұшыраған болса (яғни жоспарда қамтылған қызметкерлердің сыйақылары немесе тобы азайып кетсе) немесе ол бойынша түпкілікті есептеме жүргізілген (жұмыс берушінің міндеттемесі толық өтелген) болса, белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттеме азайтылуға немесе есептен алынуға тиіс, ал субъект пайда болған кірісті немесе залалды пайданың немесе залалдың құрамында тануға тиіс.

507. Егер есепті күні белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттеме жоспар активтерінің дәл сол күнгі әділ құнынан аз болса, онда осы жоспардың шеңберінде қаражаттың артылуы болады. Субъект жоспар бойынша артылуды ол осы артылуды өтей алатындай бөлігінде не болашақ жарналарды қысқарту жолымен не зейнетақы жоспарынан қаражатты қайтару нысанында белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарына байланысты актив ретінде тануға тиіс.

508. Субъект кезең ішінде белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша қызметкерлерге төленген сыйақыларға немесе осы кезең ішінде белгіленген төлемдері бар оның зейнетақы жоспарлары бойынша шығындар ретінде жұмыс беруші жасаған жарналарға жататын өзгеріс бөлігінен басқа, өзінің берешегінің таза өзгерісін тануға тиіс. Бұл шығындар пайданың немесе залалдың құрамында танылады. Осы шығындар мынадай:

1) олар осы Стандарттың 12-бөліміне сәйкес қорлардың өзіндік құнына енгізілген; немесе

2) олар осы Стандарттың 16-бөліміне сәйкес негізгі құралдардың өзіндік құнына енгізілген бөлігін қоспағанда, пайданың немесе залалдың құрамында танылады.

509. Белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша берешектің белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша шығындар ретінде танылған таза өзгеруі мыналарды қамтиды:

1) есепті кезең ішінде қызметкердің қызметтер көрсетуі нәтижесінде белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша берешектің өзгеруін;

2) есепті кезең ішінде белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттемеге пайыздарды;

3) есепті кезең ішінде жоспардың активтеріне кірістерді және өтеуге танылған құқықтарының әділ құнының таза өзгеруін;

4) есепті кезең ішінде туындайтын актуарлық пайданы немесе залалды;

5) белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша жаңа жоспар құру немесе есепті кезеңде бар шарттардың өзгеруі нәтижесінде туындайтын берешектің ұлғаюын немесе азаюын; және

6) есепті кезеңде бар жоспар бойынша секвестрдің немесе түпкілікті есептеменің нәтижесінде туындайтын белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша берешектің азаюын.

510. Егер сыйақы болашақ қызметке байланысты болған жағдайда да (басқа сөзбен, оған кепілдік берілмеген жағдайда) қызметкерлердің қызметі белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттемелердің туындауына алып келеді. Қызметкердің кепілдік берілген зейнетақы төлемдерін алуға құқығы туындаған сәтке дейінгі қызметі әрбір кейінгі есепті күні қызметкер сыйақы алу құқығын алғанға дейін көрсетуге тиіс болатын қызметтер көлемі азаюына байланысты практикадан туындайтын міндеттемені құрады. Белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттемелерді өлшеу кезінде субъект кейбір қызметкерлер зейнетақыны кепілдік берілген алу шарттарын қанағаттандырмайтындығына ықтималдықты ескереді. Осылайша, сыйыақының кейбір түрлері еңбек қызметі, мәселен, медициналық қамтамасыз ету аяқталғаннан кейін қызметкер субъектіге енді жұмыс істемейтін кезде белгілі бір оқиғалар басталғаннан кейін ғана төленуге жататындығына қарамастан, міндеттеме қызметкер оның белгілі бір оқиғалар басталған кезде сыйақы алу құқығын қамтамасыз ететін қызметтерді көрсетуі кезінде қалыптасады. Белгілі бір оқиғалардың туындау ықтималдығы міндеттемені өлшеуге әсер етеді, бірақ міндеттеменің болу фактісінің өзін анықтамайды.

511. Егер белгіленген төлемдер болашақ жалақының мөлшеріне негізделген болса, субъект болашақта жалақының күтіліп отырған ұлғаюын көрсететін негізде белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша өзінің міндеттемелерін өлшеуге тиіс.

512. Егер белгіленген төлемдер мемлекет қаржыландыратын жоспарлар бойынша төленетін сомаға азайтылатын болса, субъект мемлекеттік жоспарлар бойынша төленетін сыйақылардың әсер етуін көрсететін негізде белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша, бірақ тек егер:

1) осы жоспарлар есепті күнге дейін енгізілген болса, немесе

2) өткен тәжірибе не сенімді куәлік осы мемлекеттік сыйақылардың қандай да бір алдын ала белгілі түрде, мысалы, бағаның жалпы деңгейінің немесе жалақының жалпы деңгейінің болашақ өзгерістеріне ұқсас өзгеретінін көрсететін болса, өзінің міндеттемелерін өлшеуге тиіс.

513. Субъектіде басқа тарап белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттемелерді өтеу үшін талап етілетін шығындардың бір бөлігін немесе барлығын өтейтініне іс жүзінде сенімділігі бар болса, субъект өтем алуға өзінің құқықтарын жеке актив ретінде тануға болады. Субъект осы активті әділ құн бойынша өлшеуге тиіс. Пайда мен залал туралы есепте белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарына байланысты шығыстар өтеуге танылатын соманы шегере отырып ұсынылуы мүмкін.

514. Қызметкерлерге берілетін өзге де ұзақ мерзімді сыйақыларға мыналар жатады, мысалы:

1) үлкен еңбек өтілі бар қызметкерлер үшін ақысы төленетін демалыс сияқты жұмыста ұзақ мерзімді ақысы төленетін болмау немесе шығармашылық демалыс;

2) қызмет өткерген жылдары үшін мерейтойлық немесе өзге де сыйақылар;

3) еңбекке жарамсыздығына байланысты ұзақ мерзімді жәрдемақылар;

4) қызметкерлер тиісті қызметтер көрсеткен кезең аяқталғаннан кейін он екі немее одан астам айдан кейін төленуге тиіс пайдаға және сыйлыққа қатысу; және

5) жұмыс істеген кезең аяқталғаннан кейін он екі немее одан астам айдан кейін төленген кейінге қалдырылған өтемақы.

515. Субъект мынадай шаманың таза жиынтық шамасы негізінде өлшенген өзге де ұзақ мерзімді сыйақылар бойынша берешекті тануға тиіс:

1) есепті күні белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары бойынша міндеттемелердің келтірілген құнының;

2) міндеттемелерді тікелей орындауға арналған жоспар активтерінің есепті күнгі әділ құнының (егер осындай бар болса).

516. Субъект заңнамаға сәйкес субъект және қызметкерлер немесе оның өкілдері арасындағы шарт немесе өзге де келісімдер бойынша немесе онда бар қалыптасқан іскерлік практикадан, әдет-ғұрыптардан немесе әділ әрекет ету ниетінен туындайтын міндеттеме бойынша қызметкерлер жұмыстан шығар кезде төлемдер жүргізуге (немесе қандай да бір өзге сыйақылар беруге) тиіс.

517. Шығу жәрдемақылары субъектіге қандай да бір болашақ экономикалық пайданы қамтамасыз етпейтіндіктен, субъект оларды тікелей пайданың немесе залалдың құрамында шығыстар ретінде тануға тиіс.

518. Субъект шығу жәрдемақыларын таныған жағдайда еңбек қызметі аяқталғаннан кейін сыйақылар секвестрін немесе қызметкерлерге берілетін өзге де сыйақыларды есепке алуды жүзеге асыру қажеттілігі туындауы мүмкін.

519. Субъект:

1) қызметкер зейнеткерлікке шығудың белгіленген мерзіміне дейін жұмыстан шығару жөніндегі; немесе

2) штаттың қысқаруына байланысты жұмыстан кету ұсынылған қызметкерлерге шығу жәрдемақысын төлеу жөніндегі ресми міндеттеме болған кезде шығу жәрдемақысын міндеттеме мен шығыстар ретінде тануға тиіс.

520. Субъектіде жұмыстан шығарудың егжей-тегжейлі ресми жоспары болғанда және оның күшін жоюға іс жүзінде мүмкіндігі болмағанда ғана жұмыстан шығаруды жүргізуге ресми түрде міндетті.

521. Субъект шығу жәрдемақыларын есепті күнгі міндеттемелерді өтеу үшін қажетті шығындарды ең үздік есептік бағалау негізінде өлшеуге тиіс. Штаттың қысқаруына байланысты жұмыстан шығуға ерікті түрде келісім беруді көтермелеу үшін жасалған ұсыныс жағдайында шығу жәрдемақысының шамасын өлшеу үшін, күтіліп отырғандай, ұсыныспен келісетін қызметкерлердің саны негіз болуға тиіс.

522. Шығу жәрдемақылары есепті күннен кейін 12 айдан астам мерзімде төленуге тиіс болғанда олар келтірілген құн бойынша өлшенуге тиіс.

523. Осы бөлім қызметкерлерге берілетін қысқа мерзімді сыйақылар туралы белгілі бір ақпаратты ашуды талап етпейді.

525. Субъект белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспары туралы мынадай ақпаратты ашуға тиіс:

1) қорға салу саясатын қоса алғанда, жоспардың типін жалпы сипаттауды;

2) субъектінің актуарлық пайда мен залалды және кезең үшін танылған актуарлық пайда мен залалдың сомасын тану жөніндегі есеп саясатын;

3) төленген сыйақылардың сомасын және барлық қалған өзгерістерді жеке көрсете отырып, белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша берешектің бастапқы және түпкі сальдосын мұқият тексеруді;

4) белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша берешекті толық қорға алынбайтын жоспарлар бойынша туындайтын сомаға және толық не ішінара қорға алынатын жоспарлар бойынша туындайтын сомаға бөлуді;

5) жоспар активтерінің әділ құнының бастапқы және түпкі сальдосын және актив ретінде танылған өтеуге кез келген құқықтың бастапқы және түркі сальдосын жеке ұсына отырып, бұл қолданылатын кезде:

жұмыс берушінің жарналарын;

жоспарға қатысушылардың жарналарын;

төленген сыйақыларды; және

жоспар активтерінің өзге де өзгерістерін мұқият тексеруді;

6) кезең үшін шығыс ретінде пайданың немесе залалдың құрамында танылған белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша жиынтық шығындарды және олар енгізілген есептің тиісті жолын (жолдарын);

7) кезең үшін белгіленген төлемдері бар зейнетақы жоспарлары бойынша:

осы Стандарттың 12-бөліміне сәйкес қорлардың өзіндік құнына енгізілген;

осы Стандарттың 16-бөліміне сәйкес негізгі құралдардың өзіндік құнына енгізілген жиынтық соманы;

8) қамтуға тиіс, бірақ онымен шектеліп қоймайтын жоспар активтерінің негізгі санаттарының әрқайсысы: үлестік аспаптар, борыштық аспаптар, жылжымайтын мүлік және барлық басқа активтер бойынша жоспардың жиынтық активтері әділ құнының құрамында әрбір негізгі санаттың пайыздық немесе құндық түрін;

жоспар активтерінің әділ құнына енгізілген соманы, мыналар:

субъектінің меншікті қаржы аспаптарының әрбір санаты;

субъект алып отырған жылжымайтын мүліктің кез келген объектілері немесе есеп беретін субъект пайдаланатын өзге де активтер бойынша;

9) жоспардың активтеріне іс жүзіндегі кірісті; және

10) қолдануға болатын жерді қоса алғанда, негізгі пайдаланылатын актуарлық жол берулерді:

дисконттау ставкасын;

қаржылық есептерде ұсынылған кезеңдердегі жоспардың барлық активтеріне күтілетін кіріс нормасын;

жалақының күтілетін өсу қарқынын; және

медициналық қызмет көрсетудің құнындағы күтілетін өзгерістерді.
§ 234. Қызметкерлерге берілетін өзге де ұзақ мерзімді сыйақылар туралы ақпаратты ашу

526. Субъект өзінің қызметкерлеріне беретін қызметкерлерге берілетін өзге де ұзақ мерзімді сыйақылардың әрбір санаты бойынша субъект сыйақының сипатын, міндеттеменің сомасын және есепті күнгі қорға алу мәртебесін, сондай-ақ ағымдағы кезең ішінде туындаған кез келген актуарлық пайданың немесе залалдың сомасын және осындай актуарлық пайда мен залалға қатысты өзінің есеп саясатын ашады.

527. Субъект өзінің қызметкерлеріне беретін шығу жәрдемақыларының әрбір санаты бойынша субъект сыйақының сипатын, өзінің есеп саясатын, міндеттеменің мәртебесін және есепті күнгі қорға алу мәртебесін ашады.

528. Шығу жәрдемақысы туралы келісім беретін қызметкерлер санына қатысты белгісіздік болған жағдайда шартты міндеттеме туындайды. Осы Стандарттың 20-бөліміне сәйкес субъектінің міндеттемені өтеу үшін ресурстардың істен шығу ықтималдығы шамалы жағдайда шартты міндеттеме туралы ақпаратты ашуын талап етеді.
28. Пайдаға салынатын салық

529. Осы бөлімге сәйкес субъект операциялар мен басқа да оқиғалардың қазіргі және болашақ салықтық салдарын қаржылық есептерде ескереді. Ағымдағы салықтық міндеттемелер мен активтер төленуге тиіс ағымдағы салыққа немесе өтеулі тиіс салыққа қатысты танылады. Кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелер мен кейінге қалдырылған салықтық активтер болашақ өтеудің немесе субъектінің активтері мен міндеттемелерін салықтық залалды және кредиттерді пайдаланбаудың жекелеген жағдайларын қоспағанда, олардың баланстық құны бойынша өтеудің салықтық салдарына қатысты танылады.

530. Активтің немесе міндеттеменің салық базасы – егер баланс салық заңнамасына сәйкес есепке алу негізі ретінде жасалған болса, танылатын шама.

531. Төменде келтірілген мысалдар салық базасының тұжырымдамасын көрсетеді:

1) Станок 100 бірлік тұрады. Салық салу мақсаттары үшін 30 бірлік сомасындағы амортизация ағымдағы және алдыңғы кезеңдерде шегеріп тасталған болатын, ал қалған құн болашақ кезеңдерде не амортизация ретінде не істен шығу кезінде шегеру жолымен шегеріп тасталатын болады. Станокты пайдалану нәтижесінде алынған кіріс салық салуға жатады, ал станоктың істен шығуынан болатын кез келген залал салық салу мақсаттары үшін шегерілетін болады. Станоктың салық базасы – 70 бірлікке тең.

2) Төленуге жататын баланстық құн 100 бірлікке тең. Тиісті пайыздық кіріске кассалық негізде салық салынатын болады. Төленуге жататын пайыздардың салық базасы нөлге тең.

3) Сауда дебиторлық берешегінің баланстық құны 100 бірлікке тең. Тиісті кіріс салық салынатын пайдаға (салықтық залалға) енгізіліп қойған. Сауда дебиторлық берешегінің салық базасы 100 бірлікке тең.

4) Қарыз бойынша дебиторлық берешектің баланстық құны 100 бірлікке тең болады. Қарызды өтеудің ешқандай да салықтық салдары болмайды. Қарыздың салық базасы 100 бірлікке тең болады.
§ 238. Уақытша айырмалар

532. Уақытша айырмалар – активтің баланстық құны өтелетін немесе міндеттеменің баланстық құны өтелетін кезде салық салынатын немесе шегеруге жататын соманың туындауына алып келетін активтің немесе міндеттеменің салық базасы мен оның қаржылық есептердегі баланстық құны арасындағы айырма. Уақытша айырмалар салық салынатын немесе шегерілетін болуы мүмкін:

Салық салынатын уақытша айырмалар – активтің баланстық құны өтелетін немесе міндеттеменің баланстық құны өтелетін болашақ кезеңдердің салық салынатын пайдасын (салықтық залалын) анықтау кезінде салық салынатын сома нәтижесі болып табылатын айырма.

Шегерілетін уақытша айырмалар – активтің баланстық құны өтелетін немесе міндеттеменің баланстық құны өтелетін болашақ кезеңдердің салық салынатын пайдасын (салықтық залалын) анықтау кезінде шегеруге жататын сома нәтижесі болып табылатын айырма.

533. Кейбір уақытша айырмалар кірісті немесе шығысты бір кезеңде, ал салық салынатын пайданы екінші кезеңде бухгалтерлік пайданың немесе залалдың құрамына енгізу кезінде пайда болады. Осындай уақытша айырмалар уақытша айырмалар деп жиі аталады.

534. Уақытша айырманың нәтижесінде кейінге қалдырылған салық аудиті туындайды, егер:

1) шығындар олар қаржылық есептілік үшін шығыс ретінде танылғаннан неғұрлым кеш кезеңде салықтық міндеттер үшін шегеруге жататын болса, Мысалы:

зейнетақылар немесе қызметкерлерге берілетін өзге де сыйақылар бойынша шығындар қызметкерлердің қызмет ету кезеңдерінде шығыс ретінде танылады, бірақ жарналар немесе төлемдер жүргізілетін кезде болашақ кезеңдерде ғана салықтық мақсаттарда шегеруге жатады;

кепілдіктер бойынша шығыстар тиісті сатулар жүргізілген кезде танылады, бірақ төленген кезде ғана салық салу мақсаттары үшін шегеруге жатады;

салықтық залал өткен немесе ағымдағы кезеңдердің салық салынатын табыстарына қарсы есептеле алмайды, бірақ болашақ салық салынатын пайданы азайту үшін болашақ кезеңдерге ауыстырылуы мүмкін;

сенімсіз борыштар бойынша шығыстар алу үшін шоттардың жинақталмауын бағалай жүргізілген кезде ғана танылады, бірақ клиент банкроттық рәсімін ресми бастаған кезде ғана салық салу мақсаттары үшін шегеруге жатады;

2) кіріс ол қаржылық есептілік мақсаттары үшін танылғаннан неғұрлым ерте кезеңде салық салуға жатады. Мысалы:

клиенттерден алынған аванстарға кассалық негізде салық салынады, бірақ түсім ретінде тану өлшемдеріне әлі жауап бермейді;

қорларға енгізілген, топ деңгейінде сатылмаған топішілік пайда шоғырландыру кезінде реверсияланады;

амортизацияланған құн бойынша есепке алынған қаржы активін сатудан түскен кіріс салық салу мақсаттары үшін танылады, бірақ бұл операция қаржылық есептілік мақсаттары үшін сату ретінде тану өлшемдеріне жауап бермейді.

535. Уақытша айырма нәтижесінде кейінге қалдырылған салық міндеттемесі туындайды, егер:

кіріс ол қаржылық есептілік мақсаттары үшін танылғаннан неғұрлым кеш кезеңде салық салуға жатады. Мысалы:

- активтің әділ құнының ұлғаюы пайданың немесе залалдың құрамында танылады, бірақ бұл ұлғаю активті сату кезінде ғана салық салуға жатады;

- есепке алу мақсаттары үшін кірісті тану шарт немесе операция бойынша жұмыстарды аяқтау сатына сәйкес жүргізіледі (бұл «орындау пайызы әдісі» деп жиі аталады), бірақ салық салу мақсаттары үшін кіріс шарт немесе операция бойынша жұмыстар аяқтағаннан кейін ғана салық салуға жатады;

- еншілес және қауымдасқан ұйымдардың, филиалдардың және бірлескен қызметтің бөлінбеген пайдасы пайданың немесе залалдың құрамында танылады, бірақ егер пайда бас ұйымға бөлінген кезде ғана одан әрі салық салуға жатады;

- шығыстар қаржылық есептілік мақсаттары үшін шығыс ретінде танылғаннан неғұрлым ерте кезеңде салық мақсаттары үшін шегеруге жатады, Мысалы:

- актив қаржылық есептілік мақсаттары үшін болатыннан сақтық мақсаттары үшін жылдамырақ амортизациялануы мүмкін;

- қарыздар бойынша шығындар немесе әзірлеуге жұмсалған шығындар активтің өзіндік құнының құрамында танылады, бірақ олардың туындауына қарай салық салу мақсаттары үшін шегеруге жатады.
§ 241. Уақытша болып табылмайтын өзге де уақытша айырмалар

536. Мыналар:

1) кірістер немесе залал бір кезеңде ал салық салынатын пайданың құрамында басқа кезеңде есептік пайдадан немесе залалдан тыс танылған кезде;

2) активтер мен міндеттемелерді бизнесті біріктіру, әрі біріктіруден тыс кезіндегі сияқты бастапқы тану кезінде;

3) активтің немесе міндеттеменің салық базасының кезең үшін салық салынатын пайданы қозғамайтын өзгеруі салдарынан туындауы мүмкін жағдайлар уақытша айырмалар болып табылмайды.
§ 242. Гудвилл

537. Егер бизнесті біріктіру нәтижесінде туындайтын гудвилдің баланстық құнының оның салық базасынан айырмашылығы болса, онда уақытша айырма болады. Гудвилді бастапқы тану кезінде туындайтын кейінге қалдырылған салық активі бизнесті біріктіруді есепке алу шеңберінде танылады, осы Стандарттың 545-тармағы гудвилді бастапқы тану кезінде туындайтын кейінге қалдырылған салық міндеттемесін тануға ерекшелікті қамтиды.

538. Шоғырландырылған қаржылық есептерде уақытша айырмалар туындайтын екі себеп бар:

1) топтың жеке ұйымының салықтық заңи құзыретіндегі шоғырландырылған қаржылық есептердегі жеке активтердің баланстық құны мен міндеттемелер және олардың салықтық базасы арасындағы айырма;

2) бас ұйымның немесе инвестордың еншілес ұйымға, қауымдасқан ұйымға және бірлескен қызметке инвестицияларының баланстық құны мен инвестордың салықтың заңи құзыретіндегі осы инвестициялардың салықтық базасы арасындағы айырма. Осындай уақытша айырмалар сыртқы базалық айырмалар деп жиі аталады.

539. Шоғырландырылған салықтық есептілік берілетін және салықтар шоғырландырылған соманы пайдалана отырып есептелетін заңи құзыреттерде салықтық база шоғырландырылған сома негізінде анықталады. Салықтар топтың әрбір жеке ұйымы бойынша есептелетін заңи құзыреттерде салықтық базалар әрбір жеке ұйымның салықтарына жататын есептемелер негізінде анықталады.
§ 244. Ағымдағы салықтық міндеттемелерді және ағымдағы салықтық активтерді тану

540. Субъект ағымдағы және алдыңғы кезеңдер үшін төленген ағымдағы салыққа қатысты ағымдағы салықтық міндеттемелерді тануға тиіс. Егер ағымдағы және алдыңғы кезеңдерге қатысты төленіп қойған сома осы кезеңдер үшін төленуге тиіс сомадан асып түссе, онда субъект асып түсу шамасын актив ретінде тануға тиіс.

541. Субъект өткен кезең үшін ағымдағы салықты өтеу үшін өткен кезеңге ауыстырылуы мүмкін салықтық залалға байланысты пайда мөлшеріндегі активті тануға тиіс.
§ 245. Кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді және

кейінге қалдырылған салықтық активтерді тану

542. Субъект осы Стандарттың 545-тармағында айтылған жағдайлардан басқа, барлық салық салынатын уақытша айырмалар бойынша кейінге қалдырылған салықтық міндеттемені тануға тиіс.

543. Субъект осы Стандарттың 545-тармағының 1) тармақшасына сәйкес кейінге қалдырылған салықтық активті:

1) осы Стандарттың 545-тармағының 2) тармақшасында айтылған жағдайларды қоспағанда, барлық шегерілетін уақытша айырмалар бойынша;

2) пайдаланылмаған салықтық залалды және пайдаланылмаған салықтық кредиттерді болашақ кезеңге ауыстыру;

3) мыналар:

субъект бастапқыда өзіндік құн ретінде танитын соманың немесе активтің немесе міндеттеменің баланстық құнының өзге нысаны;

күтіліп отырғандай, болашақ кезеңдерде шегерілетін немесе салық салынатын кіріске енгізілетін активке немесе міндеттемеге жататын сома арасындағы айырмалар бойынша тануға тиіс.

Мұндай айырмалар бизнесті біріктіру немесе жеке активтерді немесе міндеттемелерді бастапқы сатып алу кезінде туындауы мүмкін. Мысалы, кейінге қалдырылған салықтық актив немесе міндеттеме бизнесті біріктіру нәтижесінде сатып алынған активке жатқызылатын сома сатып алатын күні оның әділ құны болып табылса, бірақ ол бойынша болашақ салықтық шегерімнің мөлшері сатып алынатын субъект бастапқы шеккен шығындардың шамасымен заң жүзінде шектелген болса, танылады.
§ 246. Активтер мен міндеттемелерді бастапқы тану

544. Субъект бизнесті біріктіру нәтижесінде де, басқа жағдайда да сатып алынған активті немесе міндеттемені бастапқы тану сәтінде осы Стандарттың 542 және 543-тармақтарында айтылған қағидаттарды қолдануға тиіс. Бастапқы тану кезінде активтердің немесе міндеттемелердің баланстық құны танылатын кейінге қалдырылған салықтық міндеттеменің немесе активтің сомасына әсер етеді. Тиісінше, егер оның салықтық базасы немесе әділ құны тең болған болса, бастапқы тану кезінде активтің немесе міндеттеменің баланстық құны активте немесе міндеттемеде болуы мүмкін әділ құнға тең болады. Бизнесті біріктіруден тыс субъект:

1) активтің немесе міндеттеменің баланстық құнының сомасы мен кейінге қалдырылған салықтың туындайтын сальдосы; және

2) төленген немесе алынған сома арасындағы ез келген айырманы кейінге қалдырылған салық сальдосын түзету ретінде тануға тиіс.

545. Кейінге қалдырылған салықтарды танудың негізгі қағидаттарына ерекшеліктер:

1) Субъект кейінге қалдырылған салықтық активті оның болашақ салық салынатын пайдасы кейінге қалдырылған салықтық активті өтеуге мүмкіндік беретініне ықтималдық болатын дәл сол сомада таниды.

2) Субъект уақытша айырма күтілетін болашақта реверсияланатын болатынына ықтималдық болатын жағдайларды қоспағанда, салық төлеу бойынша кейінге қалдырылған шығысты (салықты өтеуден түскен кірісті) немесе еншілес ұйымдардың, филиалдардың, қауымдасқан ұйымдардың және бірлескен қызметтің бөлінбеген пайдаға байланысты салық салынатын уақытша айырмалар бойынша тиісті салықтық міндеттемені (активті) танымайды.

3) Субъект гудвилді бастапқы тануға байланысты салық салынатын уақытша айырмалар бойынша кейінге қалдырылған салықтық міндеттемені танымайды.
§ 248. Тікелей меншікті капиталда тану

546. Субъект нәтижесінде осы уақытша айырма туындаған кіріс немесе шығыс тікелей капиталда танылған болса, ағымдағы немесе кейінге қалдырылған салық міндеттеменің не ағымдағы немесе кейінге қалдырылған салықтық активтің өзгерістерін пайданың немесе залалдың құрамында емес, тікелей меншікті капиталда таниды.

547. Субъект ағымдағы және алдыңғы кезеңдер үшін ағымдағы салықтық міндеттемелерді (активтерді) және есепті күнгі жағдай бойынша қабылданған немесе мәні бойынша қабылданған салық ставкаларын)салық заңнамасын пайдалана отырып, салық органдарына төлеу (олардан өтем алу) ұйғарылып отырған соманың мөлшерінде өлшейді.

548. Субъект, күтіліп отырғандай, салық ставкалары (және салық заңнамасы) негізінде активті сату немесе міндеттемені өтеу кезеңіне қолданылатын салық ставкаларын пайдалана отырып, кейінге қалдырылған салықтық активтер мен міндеттемелерді және салық бойынша тиісті шығысты (өтеуден түсетін кірісті) өлшейді.

549. Кейінге қалдырылған салықтық активтерге және кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерге байланысты болашақта ақша қаражатының ағындары туындайтын болса да, субъект ақшаның уақытша құнын көрсету үшін оларды дисконттамауға тиіс.

550. Салық салынатын пайданың әр түрлі деңгейлеріне әр түрлі салық ставкалары қолданылатын кезде субъект қабылданған немесе мәні бойынша қабылданған салық ставкаларының орташа мәнін пайдалана отырып, күтіліп отырғандай, уақытша айырмаларды өтеу күтілетін кезеңдердің салықтық пайдасына (салықтық залалға) қолданылатын салық бойынша кейінге қалдырылған шығысты (өтеуден түсетін кірісті) және сәйкес кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді (активтерді) өлшеуге тиіс.

551. Салық бойынша кейінге қалдырылған шығысты (өтеуден түскен кірісті) және тиісті кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелерді (активтерді) өлшеу субъект есепті күні өз активтері мен міндеттемелерінің баланстық құнын өтеуді немесе жабуды ұйғарып отырған әдіске қарай туындауы мүмкін салықтық салдарды көрсетуге тиіс. Мысалы, егер уақытша айырма, күтіліп отырғандай, болашақ кезеңде құнның өсуінен алынатын пайда сияқты салық салынатын кірістер бабы бойынша туындайтын болса, онда салық бойынша тиісті кейінге қалдырылған шығыс құнның өсуінен алынатын пайдаға қатысты әрекет ететін салық ставкасы негізінде өлшенетін болады.
§ 253. Кейінге қалдырылған салықтық активтерді қайта қарау

552. Субъект әрбір есепті күні кейінге қалдырылған салықтық активтің баланстық құнын қайта қарауға тиіс. Субъект кейінге қалдырылған салықтық активтің баланстық құнын азайтуға және салық бойынша шығысты осы актив құнсызданған дәрежеде, яғни осы кейінге қалдырылған салықтық активті өтеуге мүмкіндік беретін жеткілікті салық салынатын пайда алынатынына ықтималдық енді болмайтын дәрежеде ұлғайтады. Субъект осындай азайтуды жеткілікті салық салынатын пайданың болу ықтималдығы кейіннен пайда болатын дәрежеде реверсиялағаны жөн.

553. Ұйым өзінің акционерлеріне дивидендтер төлеген кезде оған акционерлердің атынан салық органдарына осы дивидендтердің бір бөлігін төлеу туралы талап қойылуы мүмкін. Салық органдарына төленген немесе төленуге тиіс осындай сома дивидендтердің бір бөлігі ретінде капиталда тікелей танылады.

554. Субъект салық бойынша шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) негізгі компоненттерін жеке ашады. Салық бойынша шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) осындай компоненттері мыналарды қамтуы мүмкін:

1) салық бойынша ағымдағы шығыстарды (салықты өтеуден түсетін кірістерді);

2) алдыңғы кезеңдер үшін ағымдағы салық бойынша кезеңде танылған кез келген түзетулерді;

3) уақытша айырмалардың пайда болуына және реверсиялауға байланысты салық бойынша кейінге қалдырылған шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) шамасын;

4) салық ставкаларындағы өзгерістерге немесе жаңа салықтарды енгізуге байланысты салық бойынша кейінге қалдырылған шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) шамасын;

5) салық бойынша ағымдағы шығысты азайту үшін пайдаланылатын алдыңғы кезеңге жатқызылатын бұрын танылмаған салықтық залалдан, салықтық кредиттерден немесе уақытша айырмалардан туындайтын пайданың сомасын; және

6) кейінге қалдырылған салықтық активтің құнсыздануы немесе алдыңғы құнсыздануын реверсиялау нәтижесінде туындайтын салық төлеу бойынша кейінге қалдырылған шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) шамасын.

555. Субъект мынадай ақпаратты ашуға тиіс:

1) капиталда тікелей танылатын баптарға жататын жиынтық ағымдағы және кейінге қалдырылған салықты;

2) әрбір елеулі айырма бойынша ақпаратты аша отырып, салық бойынша танылған шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) және пайданы қолданылатын салық ставкасына(ларына) көбейту жолымен есептелуі мүмкін салық бойынша шығыстың (салықты өтеуден түсетін кірістің) арасындағы сандық мұқият тексеруді;

3) алдыңғы есепті кезеңмен салыстырғанда қолданылатын салық ставкасының(ларының) өзгеруін түсіндіруді;

4) баланста олар бойынша кейінге қалдырылған салықтық актив танылмаған уақытша айырмалардың, пайдаланылмаған салықтық залал мен кредиттердің сомасын (және, егер болса, қолданылу мерзімі бітетін күнді); және

5) олар бойынша салықтық міндеттемелер танылмаған еншілес ұйымдарға, филиалдарға және қауымдасқан ұйымдарға және бірлескен қызметке салынатын инвестицияларға байланысты уақытша айырмалардың жиынтық шамасын;

6) оларға қатысты кейінге қалдырылған салықтық міндеттемелер танылмаған гудвилді бастапқы тануға байланысты уақытша айырмалардың жиынтық шамасын.
29. Гиперинфляциялық экономика жағдайындағы қаржылық есептілік

§ 256. Қолданылуы

557. Елдің экономикалық ортасының белгілі бір сипаттамалары гиперинфляцияның белгісі болып табылады. Егер инфляцияның кумулятивтік көрсеткіші үш жылға жақындаса немесе 100 %-дан асса, экономика гиперинфляциялық болып табылады.

558. Функционалдық валютасы гиперинфляциялық экономиканың валютасы болып табылатын субъект осы Стандартқа сәйкес қаржылық есептерді дайындау және беру кезінде «Гиперинфляциялық экономика жағдайындағы қаржылық есептілік» ХҚЕС (ІAS) 29-ды қолдануға тиіс.

559. Қысқаша, ХҚЕС (ІAS) 29 «Гиперинфляциялық экономикалық шарттарындағы қаржылық есептілік» гиперинфляциялық экономиканың валютасы болып табылатын ұйымның қаржылық есептері есепті кезеңнің соңындағы жағдай бойынша ұсынылған валютада берілуін талап етеді. Алдыңғы кезеңдер үшін тиісті көрсеткіштер және неғұрлым ерте кезеңдерге қатысты кез келген ақпарат сондай-ақ есепті кезеңнің соңында қолданылатын өлшем бірліктерінде берілуге тиіс. Таза монетарлық ұстаным бойынша кіріс немесе залал пайданың немесе залалдың құрамына енгізілуге және жеке ашылуға тиіс.

560. Субъект шетелдік операцияларды екі тәсілмен жүргізе алады. Ол операцияларды шетелдік валютада жүргізе алады немесе қызметті шетелде жүзеге асыра алады. Бұдан басқа, субъект өзінің қаржылық есептерін шетелдік валютада ұсынуы мүмкін. Осы бөлім субъектінің қаржылық есептерінде шетелдік валютадағы операцияларды және шетелдік қызмет шеңберінде жүзеге асырылатын операцияларды көрсету тәсіліне, қаржылық есептерді ұсынылған валютаға ауыстыру тәсіліне нұсқама береді. Шетелдік валютада көрсетілген қаржы аспаптарын есепке алу және шетелдік валютадағы баптарды хеджирлеу операцияларын есепке алу осы Стандарттың 11-бөлімінде қаралады.

561. Әрбір субъект өзінің функционалдық валютасын белгілеуге тиіс. Функционалдық валюта – субъект жұмыс істейтін негізгі экономикалық ортаның валютасы.

562. Қазақстан Республикасында теңге функционалдық валюта болып табылады.
§ 259. Шетелдік валютадағы операцияларды функционалдық

валютада көрсету

563. Шетелдік валютадағы операция – ол кезде субъект:

1) бағасы шетелдік валютада көрсетілген тауарларды немесе қызметтерді сатып алатын немесе сататын;

2) ол бойынша төленуге немесе алынуға тиіс сома шетелдік валютада көрсетілген қарыздарды ұсынатын немесе алатын; немесе

3) қандай да бір өзге түрде активтерді сатып алатын немесе сататын, өзіне шетелдік валютада көрсетілген міндеттемелерді алатын немесе өтейтін операцияны қоса алғанда, ол бойынша түпкі есептеме шетелдік валютада көрсетілген немесе жүргізілуі тиіс валюта.

564. Шетелдік валютада бастапқы тану кезінде субъект шетелдік валютадағы сомаға операция күніндегі функционалдық валюта мен шетелдік валюта арасындағы спот-бағамды қолдану жолымен операцияны ескеруге тиіс.

565. Операция күні – операция осы Стандартқа сәйкес тану өлшемдерін алғаш рет қанағаттандыратын күн. Практикалық тұрғыдан негізге ала отырып, операция күніндегі іс жүзіндегі бағамның жуық мәні болып табылатын бағам жиі қолданылады, мысалы, бір аптадағы немесе бір айдағы орташа бағам осы кезең ішінде жасалған әрбір шетелдік валютадағы барлық операциялар үшін пайдаланылуы мүмкін. Алайда валюта айырбастау бағамының едәуір ауытқуы кезінде кезең үшін орташа бағамды пайдалануға жол берілмейді.
§ 260. Кейінгі есепті кезеңдердің соңындағы есептілік

566. Әрбір есепті кезеңнің соңында субъект:

1) жабу бағамын пайдалана отырып, шетелдік валютадағы монетарлық баптарды аударуға;

2) операция күніндегі валюта айырбастау бағамын пайдалана отырып, шетелдік валютада тарихи құн бойынша өлшенетін монетарлық баптарды аударуға; және

3) әділ құнды анықтайтын күнгі валюта айырбастау бағамын пайдалана отырып, шетелдік валютада әділ құн бойынша өлшенетін монетарлық баптарды аударуға тиіс.

567. Субъект монетарлық баптар бойынша түпкі есеп айырысу кезінде немесе кезең ішінде немесе алдыңғы қаржылық есептерде осы Стандарттың 570-тармағында сипатталған жағдайды қоспағанда, олар туындайтын кезеңде пайданың немесе залалдың құрамында бастапқы тану кезінде олар аударылғандардан айырмашылығы бар бағамдар бойынша монетарлық баптарды аудару кезінде туындайтын бағамдық айырмаларды тануға тиіс.

568. Монетарлық емес баптан түсетін кіріс немесе болатын залал капиталда тікелей танылатын кезде субъект валюта бағамының тікелей капиталда өзгеруіне байланысты осындай кірістің немесе залалдың кез келген компонентін таниды. Керісінше, егер монетарлық емес түсетін кіріс немесе залал пайданың немесе залалдың құрамында танылатын болса, субъект валюта бағамдарының өзгеруіне байланысты осындай пайданың немесе залалдың кез келген компонентін пайданың немесе залалдың құрамында таниды.
§ 261. Шетелдік қызметке алынатын инвестициялардың таза сомасы

569. Субъектіде шетелдік қызметтен алуға немесе төленуге тиіс монетарлық бап болуы мүмкін. Таяу болашақта ол бойынша түпкі есеп айырысу жоспарланбайтын немесе ықтималдығы төмен бап, шындығында, субъектінің осы шетелдік қызметке инвестициясының таза сомасының бір бөлігі болып табылады және осы Стандарттың 570-тармағына сәйкес есепке алынады. Осындай монетарлық баптар ұзақ мерзімді дебиторлық берешекті немесе қарыздарды қамтуы мүмкін. Олар сауда дебиторлық берешегін немесе сауда кредиторлық берешегін қамтымайды.

570. Есеп беріп отырған субъектінің шетелдік қызметке салатын инвестициясының таза сомасының бір бөлігін құрайтын монетарлық бап бойынша туындайтын бағамдық айырмалар есеп беріп отырған субъектінің жеке қаржылық есептерінде немесе шетелдік қызметтің жеке қаржылық есептерінде пайданың немесе залалдың құрамында танылуға тиіс. Шетелдік қызметті қамтитын және есеп беріп отырған субъектінің қаржылық есептерінде (мысалы, шетелдік қызмет еншілес ұйым болып табылатын жағдайда шоғырландырылған қаржылық есептерде) осындай бағамдық айырмалар бастапқыда капиталдың жеке компонентінде танылуға және осы Стандарттың 581-тармағына сәйкес инвестицияның таза сомасы істен шыққан кезде пайданың немесе залалдың құрамында көрсетілуге тиіс.
§ 262. Шетелдік валюта бағамының өзгеруі

571. Субъект шетелдік валютаның бағамы өзгерген жағдайда осы өзгерістің күнінен бастап аудару рәсімдерін қолдану қажет.

572. Субъектінің функционалдық валютасы субъектіге жататын негіз құраушы операцияларды, оқиғалар мен жағдайларды көрсетеді. Тиісінше, функционалдық валюта белгіленгеннен кейін ол осы негіз құраушы операцияларды, оқиғалар мен жағдайлардың өзгеруі шартымен ғана өзгертілуі мүмкін. Мысалы, негізінен, тауарлар мен қызметтердің сату бағасына әсер ететін валютаның өзгеруі субъектінің функционалдық валютасының өзгеруіне әкелуі мүмкін.

573. Шетелдік валюта бағамының өзгеру әсері перспективалы түрде ескеріледі. Басқа сөзбен айтқанда, субъект өзгерген күнгі валютаның айырбас бағамын пайдалана отырып, барлық баптарды жаңа функционалдық валютаға ауыстырады. Алынған, осылайша монетарлық баптардың ауыстырылған сомасы олардың тарихи құны ретінде қаралады. Бұрын осы Стандарттың 570-тармағына сәйкес капиталда жіктелген, шетелдік қызметті ауыстырудан туындайтын бағамдық айырмалар осы қызмет істен шыққанға дейін пайданың немесе залалдың құрамында танылмауға тиіс.

574. Егер есептілік валютасының субъектінің функционалдық валютасынан айырмашылығы болса, онда ол өз қызметінің нәтижелерін және қаржылық жағдайын есептілік валютасына ауыстыруға тиіс. Мысалы, егер топ әр түрлі функционалдық валюталары бар жекелеген ұйымдарды қамтитын болса, онда әрбір ұйымның қызметінің нәтижелері және қаржылық жағдайы шоғырландырылған қаржылық есептерді ұсыну үшін жалпы валютада көрсетіледі.

575. Функционалдық валютасы гиперинфляциялық экономика болып табылмайтын субъект мынадай рәсімдерді пайдалана отырып, қызметтің нәтижелері мен қаржылық жағдайын басқа есептілік валютасына ауыстыра алады:

1) әрбір ұсынылған баланстағы актив мен міндеттемелер (яғни салыстырма соманы қоса алғанда) тиісті баланс күні жабу бағамы бойынша ауыстырылуға тиіс;

2) пайда мен залал туралы әрбір есептегі кірістер мен шығыстар (яғни салыстырма соманы қоса алғанда) операцияларды жасау күнгі валютаның айырбас бағамдары бойынша ауыстырылуға тиіс; және

3) барлық туындайтын бағамдық айырмалар капиталдың жеке компоненті ретінде танылуға тиіс.

576. Практикалық тұрғыдан алғанда, субъект операция күнгі валютаның айырбас бағамдарына шамамен тең бағамдарды, мысалы, кірістер мен шығыстардың баптарын ауыстыру үшін кезең үшін орташа бағамды пайдалануы мүмкін. Алайда валютаның айырбас бағамдарында едәуір ауытқулар болған кезде кезең үшін орташа бағамды пайдалануға жол берілмейді.

577. Осы Стандарттың 575-тармағында айтылған бағамдық айырмалар мыналардың нәтижесінде туындайды:

1) кірістер мен шығыстарды операция күнгі валютаның айырбас бағамдары бойынша, ал активтер мен міндеттемелерді жабу бағамы бойынша ауыстыру. Осындай бағамдық айырмалар пайданың немесе залалдың құрамында танылған кірістер мен шығыстардың баптары бойынша да, капиталда тікелей танылатын баптар бойынша да туындайды;

2) алдыңғы жабу бағамынан айырмашылығы бар жабу бағамы бойынша кезеңнің басындағы таза активтерді ауыстыру.

Бағамдық айырмалар шоғырландырылған шетелдік қызметке жататын, бірақ толық меншікте емес болса, ауыстырудан туындайтын және азшылық үлесіне жататын жинақталған бағамдық айырмалар азшылық үлесіне жатады және шоғырландырылған баланста оның бір бөлігі ретінде танылады.

578. Функционалдық валютасы гиперинфляциялық экономика болып табылмайтын субъект қызметтің нәтижелері мен қаржылық жағдайды ХҚЕС ІАS «Валюталардың айырбас бағамы өзгеруінің әсері» 21-ге сәйкес басқа есептілік валютасына ауыстыруға тиіс.

579. Шетелдік қызметтің қызмет нәтижелері мен қаржылық жағдайын есеп беріп отырған субъектінің қызметінің нәтижелері мен қаржылық жағдайына қосу осы Стандарттың 9 және 14-бөлімдеріне сәйкес еншілес кәсіпорынның топішілік қалдықтарын және топішілік операцияларын алып тастау ретінде шоғырландырудың қарапайым рәсімдеріне сәйкес орындалуға тиіс. Алайда қысқа мерзімді сондай-ақ ұзақ мерзімді топішілік монетарлық актив (немесе міндеттеме) шоғырландырылған қаржылық есептердегі валютаның айырбас бағамы ауытқуларының әсерін көрсетпестен, тиісті топішілк міндеттемеге (немесе активке) қарсы есепке алына алмайды. Бұл монетарлық бап бір валютаны екіншісіне ауыстыру жөніндегі міндеттемені білдіретінімен және есеп беріп отырған субъектіні валютаның айырбас бағамының ауытқуы нәтижесінде кірістің немесе залалдың туындау тәуекеліне ұшырататынымен түсіндіріледі. Тиісінше, есеп беріп отырған субъектінің шоғырландырылған қаржылық есептеріндегі осындай бағамдық айырма әлі де пайданың немесе залалдың құрамында танылады, егер ол осы Стандарттың 570-тармағында айтылған жағдайларда туындайтын болса, шетелдік қызметтің істен шығу сәтіне дейін оны субъект капиталда көрсетуге тиіс.

580. Шетелдік қызметті сатып алу және осы шетелдік қызметті сатып алу кезінде туындайтын оның активтері мен міндеттемелерінің баланстық құнын оларды әділ құн бойынша көрсету мақсатында түзету кезінде туындайтын гудвилл шетелдік қызметтің активтері мен міндеттемелері ретінде ескерілуге тиіс. Осылайша, олар шетелдік қызметтің функционалдық валютасында көрсетілуге және осы Стандарттың 575-тармағына сәйкес жабу бағамы бойынша ауыстырылуға тиіс.
§ 265. Шетелдік қызметтің істен шығуы

581. Шетелдік қызмет істен шыққан кезде осы шетелдік қызметке жататын капиталдың жеке компонентінде кейінге қалдырылған бағамдық айырмалардың жинақталған сомасы істен шығудан түсетін кіріс немесе залал танылатын сәтте залалдың немесе залалдың құрамында танылуға тиіс.

582. Осы Стандарттың 584 және 586-тармақтарындағы функционалдық валютаға сілтемелер топ жағдайында бас ұйымның функционалдық валютасына жатады.

583. Субъект мынаны ашуға тиіс:

1) осы Стандарттың 11-бөліміне сәйкес пайданың немесе залалдың құрамында әділ құн бойынша өлшенген қаржылық аспаптар бойынша туындайтындарды қоспағанда, пайданың немесе залалдың құрамында танылған бағамдық айырмалар сомасын; және

2) капиталдың жеке компонентінде жіктелетін таза бағамдық айырмаларды және кезеңнің басы мен соңындағы осы бағамдық айырмалардың сомасын мұқият тексеруді.

584. Субъект қаржылық есептер ұсынылатын валюта туралы ақпаратты ашуға тиіс. Егер есептілік валютасының функционалдық валютадан айырмашылығы болса, субъект осы фактіні функционалдық валюта туралы ақпаратты аша отырып көрсетуі қажет.

585. Есеп беріп отырған субъектінің немесе субъектінің едәуір шетелдік қызметінің функционалдық валютасы өзгерген жағдайда осы фактіні және функционалдық валютаның өзгеру себебін ашу қажет.

586. Субъект қосымша қаржылық ақпаратты оның функционалдық валютасынан да, оның ұсынатын валютасынан да айырмашылығы бар валютада ұсынған кезде субъект:

1) осы Стандарттың талаптарына жауап беретін оның ақпаратынан айыру үшін осы ақпаратты қосымша ретінде анық белгілеуге;

2) қосымша ақпарат келтірілетін валютаны ашуға; және

3) субъектінің функционалдық валютасын және қосымша ақпаратты анықтау үшін пайдаланылған ауыстыру әдісін ашуға тиіс.
31. Есепті кезең аяқталғаннан кейінгі оқиғалар
§ 267. Анықтама

587. Есепті кезең аяқталғаннан кейінгі оқиғалар – бұл есепті кезеңнің аяқталуы мен қаржылық есептерді шығаруға бекіту күні арасындағы кезеңде болатын қолайлы да, қолайсыз да оқиғалар. Осындай оқиғалар екі типке бөлінеді:

1) есепті кезеңнің аяғында болған жағдайларды растайтын оқиғалар (есепті кезең аяқталғаннан кейінгі түзетуші оқиғалар); және

2) есепті кезең аяқталғаннан кейін туындаған жағдайлар туралы куәландыратын оқиғалар (есепті кезең аяқталғаннан кейінгі түзетпейтін оқиғалар).

588. Есепті кезең аяқталғаннан кейінгі оқиғаларға, егер олар субъектінің пайдасы туралы деректерді немесе басқа кез келген қаржылық ақпаратты жариялағаннан кейін болған болса да, қаржылық есептерді шығаруға бекіту күніне дейін барлық оқиғалар жатады.
§ 268. Есепті кезең аяқтағаннан кейінгі түзетуші оқиғалар

589. Субъект есепті кезең аяқталғаннан кейінгі түзетуші оқиғаларды көрсету үшін тиісті ашуды қоса алғанда, қаржылық есептерде танылған соманы түзетуге тиіс.

590. Төменде субъект қаржылық есептерде танылған соманы түзету жолымен немесе бұрын танылмаған баптарды тану жолымен ескеруге тиіс есепті кезең аяқталғаннан кейінгі түзетуші оқиғаларға мысалдар келтірілген:

1) субъектіде есепті кезеңнің соңында бар міндеттеменің болу фактісі расталған есепті кезең аяқталғаннан кейін болған сот дауын реттеу. Субъект осы Стандарттың 20-бөліміне сәйкес осы сот дауы жататын бұрын танылған бағалау міндеттемесін түзетеді немесе жаңа бағалау міндеттемесін таниды. Субъектінің шартты міндеттемені ғана тануы жеткіліксіз, өйткені реттеу осы Стандарттың 20-бөліміне сәйкес қаралатын қосымша дәлелдерді береді;

2) ақпаратты есепті кезеңнің соңында болған активтің құнсыздануы туралы немесе осы активтің құнсыздануынан болған бұрын танылған залалды түзету қажеттілігі туралы куәландыратын есепті кезең аяқталғаннан кейін алу. Мысалы:

сатып алушының есепті күннен кейін болған банкроттығы, әдетте, есепті күні сауда дебиторлық берешегі бойынша залалдың болғанын растайды әрі сауда дебиторлық берешегінің баланстық құнын түзетуі қажет; және

қорларды есепті кезең аяқталғаннан кейін жүргізілген сату есепті кезеңнің соңындағы олардың сатылу бағасы туралы куәлік ете алады;

3) есепті кезең аяқталғаннан кейін есепті кезең аяқталғанға дейін сатып алынған активтердің өзіндік құнын немесе есепті кезең аяқталғанға дейін сатылған активтерді сатудан түскен түсімдерді анықтау;

4) егер есепті кезеңнің соңында субъектіде заңдық міндеттеме немесе осындай төлемдерді практикадан туындайтын, осы күнге дейін болған оқиғаларға байланысты жүргізу міндеттемесі болған болса, есепті кезең аяқталғаннан кейін пайдаға немесе сыйлық беруге қатысу жоспарлары бойынша төлемдердің сомасын анықтау;

5) қаржылық есептердің дұрыс еместігін растайтын алаяқтық фактілері мен қателіктерді анықтау.

591. Субъект есепті кезең аяқталғаннан кейін түзетілмейтін жағдайларды көрсету үшін қаржылық есептер болып танып, қабылданған сомаларды түзетуге тиісті емес.

592. Есепті кезең аяқталғаннан кейін түзетілмейтін жағдайлардың үлгісі болып есепті кезеңнің аяқталуы мен қаржылық есептерді шығаруға бекіту күні арасындағы кезеңде инвестициялар құнының төмендеуі болып табылады. Нарықтық құнның түсуі әдетте есепті кезеңнің соңындағы инвестицияның жағдайымен байланысты болмайды, алдағы уақытта туындайтын міндеттемелерді көрсетеді. Сондықтан субъект мұндай инвестицияларға қатысты қаржылық есептерде танып, қабылданған сомаларды түзетпейді. Осыған ұқсас жағдайда субъект осы Стандарттың 595-тармағына сәйкес оған қосымша ашуды беру мүмкіндігі болса да бұл инвестициялар бойынша есепті кезеңнің соңындағы ашу сомаларын түзетпейді.
§ 270. Дивидендтер

593. Егер субъект есепті кезең аяқталғаннан кейін үлестік құралдардың иелеріне дивидендтерді жарияласа, онда ол есепті кезеңнің соңындағы міндеттеме ретінде бұл дивидендтерді танып, қабылдауы тиіс.

594. Субъект қаржылық есепті шығаруға бекіту күнін және қаржылық есепті шығаруға бекіткен лауазымды тұлғаны (орган) ашады. Егер ұйым иелері немесе басқа тұлғалар қаржылық есептер шыққаннан кейін оған түзетулер енгізуге құқылы болған жағдайда, субъект бұл фактіні ашқаны жөн.

595. Субъект есепті кезең аяқталғаннан кейін түзетілмейтін жағдайлардың әрбір санаты бойынша мынадай ақпаратты ашады.

1) жағдайдың сипаты; және

2) оның қаржылық салдарын бағалауды немесе мұндай бағалаудың мүмкін еместігі туралы өтініш.

596. Төменде есепті кезең аяқталғаннан кейін түзетілмейтін жағдайлардың үлгілері берілген, бұлар бойынша әдетте ашу талап етіледі:

1) ірі бизнес бірлестігі немесе ірі еншілес ұйымның шығуы;

2) қызметін тоқтату жөніндегі жоспарды жариялау;

3) осы Стандарттың 16-бөліміне сәйкес активтерді қомақты көлемде сатып алу, сатуға арналған активтерді жіктеу, активтердің басқа да шығуы немесе активтердің басым бөлігін мемлекеттің экспроприациялауы;

4) өрттің нәтижесінде субъектінің ірі өндірістік қуаттарының жойылуы;

5) ірі ауқымды қайта құрылымдау туралы хабарландыру немесе оны іске асырудың басталуы;

6) әдеттегі акциялармен ірі операциялар және ықтимал әдеттегі акциялармен операциялар;

7) активтер құны мен валюта айырбастау курстарының әдеттен тыс үлкен өзгерістері;

8) қабылданған және жарияланған, ағымдағы және кейінге қалдырылған салық активтері мен міндеттемелерге елеулі әсер ететін салық ставкаларының немесе салық заңнамаларының өзгеруі;

9) елеулі міндеттемелерді немесе шартты міндеттемелерді, мысалы елеулі кепілдіктерді беру кезінде қабылдау;

10) есепті кезең аяқталғаннан кейін болған ерекше жағдайларға байланысты ірі сот тексерулерінің басталуы.