Қызылы-қызыл, жасылы-жасыл болып кесіліп жатыр (Д.Досданов).
Бетінің қызыл күреңденгені қызыл күреңденген бе? (Қазақ әдебиеті).
Есімдік пен есімдік тіркесі. Өзгесі өзге еді, бүгінгі қылығын не
деп дәріптейді (М.Сқақаов). Басқасы басқа, ал, Әбекеңді ойландырған
қатаң сөгіс те емес, ақшаның табылуы да емес, тіпті басқа нәрсе, сол
сейфке ақшаның баруы еді. («Беласқан»).
Менікі де менікі.
Сенікі де менікі («Маржан сөз»). Сол сол-ақ екен. Темір әскерінің ұғын шеті қиқуласып, аш қасқырша ілгері ұмтылысты (М.Сқақаов). Әй, ол ол ма, сен Тайлақбайдың не істеп жүргенін естісеңші («Қазак әдебиеті»).
Етістік пен етістіктің тіркесі. Мынау көргені - көрген емес
(М.Әуезов). Жоқ, оны жасамайды. Осы тоқтаганы тоқтаган
(«Жүлдыз»). Көзден бұлбұл ұшқаны ұшқаны — аң шығар (М.Қаназов). —
Айтқаны айтқан (Ж.Молдағалиев).
Үстеу мен үстеудің тіркесі. Бұрынғысы бұрынғы ма, қазіргіңе
жол болсын (Беласқан). Жүрт бұрынғы бұрынғы ма, енді Жаулыбай
Ақсынды менсінбей тастап кетіпті деп, Тұрлі қауесеттер бықсытты
(«Жүлдыз»).
«Бар, жоқ» сөздерінің өзара тіркесі.
Бары бар, жоғы жоқ, қойын алар бөрі жоқ. (Маржан сөзі). Бары бар-ау, бірақ менікі елде, күнде жоқ неме...- деп қыбыжықтай берген суыр Құсайын шынын айтты (С.Жүнісов).
Достарыңызбен бөлісу: |
