Е. Уайт жаратушыға апарар жол мазмұНЫ

СИЫНУДЫҢ АРТЫҚШЫЛЫҒЫ

Құдайға ғибадат етіп, сиыну кезінде, біз Оған өзіміздің қимас та аяулы досымызбен сырласқанымыз сияқты, жан дүниемізді толғандырып жүрген сырларымызды ашамыз. Осының өзі біздің өміріміз Құдайға беймәлім болғандықтан емес, біздің Құдайды жан дүниеміз бен жүрегімізге етене жақын қабылдай білуіміз үшін жасалады. Сиыну кезінде біз Құдайға, ал Құдай бізге жақындай түседі.

Жер бетінде өмір сүріп жүрген кездерінде Иса Мәсіх Өзінің шәкірттеріне қалай сиыну керектігі жайлы ғибраты мол ақыл кеңестер, сабақтар берген еді. Ол сиыну кезінде, әркім өзінің күнделікті қажеттіктері туралы айта келіп, өзінің үлесіндегі қам-қарекеттердің ауыртпалықтарын Оған артуы орынды екендігін айтқан еді. Құтқарушы олардың дұға-тілектері Құдай Әкенің құлағына шалынатындығы жайлы уәде берген. Бұл уәденің қазіргі кезде бізге де қатысы бар. Исаның Өзі, адамдардың арасында өмір сүрген кездерінде өте жиі сиынатын. Ол Өзі сиынған кездегі, Құдайға жолдаған дұға-тілектерінде өзінің Көктегі Әкесіне жүзін бұра отырып, Одан көмек сұрады: өйткені Ол жердегі адамдардың мұқтаж-мүдделерін орындап, олардың әлсіз болған жерлерінде көмек көрсетуді өз мойнына алып, осы істерін ойдағыдай атқарып, қызмет ету және сынақтардан сүрінбей өту үшін жаңа күш-қуат беруін сұрап, сиынды. Ол біздің дәрменсіз, әлсіз кездерімізде жәрдем беретін Бауырымыз бола білді. Ол да біз сияқты әр нәрсеге қызығып, еліктейтін. Соған қарамастан, Ол жаманшылыққа жоламай, өзінің жан дүниесінің тазалығын сақтап қалып, күнәдан пәк күйінде қалды. Бұзылғандық, күнә жайлаған әлем дүниесінде Құтқарушы талай азап шегіп, жан дүниесі жабырқады және сондай қиындықтармен күресе білді. Құдайға құлшылық ету, Ол үшін аса қажетті баға жетпес артықшылығы бар іс болды. Иса Мәсіх өзінің Көктегі Әкесімен байланыста болғаны, Оның жанына жұбаныш, көңіліне қуаныш әкелетін. Егер адамдарды Құтқарушы, Құдайдың Ұлы үшін Оған сиынудың өмірлік маңызы мен қажеттілігі зор болса, біздер, күнәға батқан, дәрменсіз жандар үшін сиынудың қажеттілігі мен артықшылығы қандай қажет десеңізші.

Біздің Көктегі Әкеміз біздерді өзінің қайырымды да мейірімді шапағатына бөлеп, ақ батасын жаудыруға даяр. Біз Жаратушы Иеміздің өзімізге деген шексіз де риясыз сүйіспеншілігінің кәусар сулы бұлағынан нәр алып, шөлімізді қандыру мүмкіндігіміз бар. Солай бола тұра, біздің Құдайға жүзімізді бұрып, аз сиынатынымыз неліктен? Құдай өзіне мойын ұсынған балалары, шынайы сенім иелерінің шын жүректен сиынғандарын, мұқият түрде тыңдап аса жылы қабылдайды. Бірақ біз Оған жүрек сырымызды ашып, өзіміздің мұқтаждықтарымызды айтудан іркіліп, шегіншектеп тұрамыз. Жер бетіндегі адамдардың азғырудың арбауына түсіп, дәрменсіз, бейшаралық күйге түсіп, қиналған, жарлы адамдарды көргенде, аспандағы періштелер не ойлайды? Періштелер аспандағы Әкенің жүрегі өзінің жаратқан пенделеріне деген шексіз сүйіспеншілікке толы екендігін жақсы біледі. Ол адамдардың ой-ниеттері мен ой-саналарындағы және өтініштеріндегіден де артық жақсылықтарды бере алады. Осыған қарамастан, адамдар, өздерінің сенімдері таяз болғандықтан, өте аз сиынатындары өкінішті-ақ. Періштелер Құдайға асқан қуаныш сезімімен құлшылық етеді, олар үшін Құдаймен жақын болу зор ғанибет. Біз жердің балалары үшін Құдаймен байланыста болмаған күннің өзінде, қол жеткен игіліктеріміз өзімізге жеткілікті деп, қанағат тұтамыз. Ал Құдайдың көмегін қажетсінбейміз.

Әзәзіл шайтан Құдайға сиынып, Оған дұға-тілектерін бағыштамайтын адамдардың айналасында қапас түнек тудырады. Шайтанның азғыруының салдарынан адамдардың күнә жасауға зауқы соғып тұрады. Құдайдың ұлдары мен қыздары Жаратушысына сиыну - аспан әлеміндегі құдіреті күшті Құдайдың шексіз мүмкіндіктері сақтаулы қазынасының сенімді кілті екендігін біле тұра, өте аз сиынатыны өкінішті- ақ. Біздің жауларымыз берекелі игіліктер тағына барар жолда әрдайым кедергілер келтіріп, бөгет жасайды. Бұл жерде олар адамдар сеніммен ғибадат етуге, сиынуға немқұрайды қарап, өздерінің құмарлық зауықтарын жеңе алмауы үшін қолдарынан келгенінің бәрін жасайды.

Біз белгілі жағдайда Құдай біздің дұға-тілектеріміздің бәрін естіп, жауап беретіндігіне сеніміміз зор болуы тиіс. Сондай шарттардың бірі біздің Құдайдың көмегіне мұқтаж екендігімізді түсінуімізді көздейді. Өйткені Ол бізге берген Уәдесінде: "өйткені Мен шөлдегенді суға кенелтіп, кеуіп қалған далаға суды тасқындата ағызамын" (Ишая. 44:3) — дейді. Яғни, кімде-кім тақуалықпен, әділдікпен өмір сүріп, шынайы сезімі, шын жүрегімен Құдайға құлшылық етуге ұмтылса, ондай адамға Құдайдың беретін несібесі мен жақсылықтары орасан зор. Бірақ, біз Құдайға бет бұрып, мойын ұсынып, дұға-тілектерімізді бағыштауымыз керек. Сонда ғана ол біздің өтініштерімізге жауап береді. Құдай былай деген: "Құдайдан сұраңдар, сонда Ол сендерге мұқтаждарыңды береді", "Ол өзінің жалғыз рухани Ұлын аямай, Оны біз үшін өлімге қиды. Ендеше Онымен бірге бізге қажеттінің бәрін қалайша сыйламайды?" (Матай. 7:7; Римдіктерге. 8:32).

Егер біз жамандық атаулыға мән беріп, жүрегімізде сақтап жүрсек, онда біз қандай да бір күнәга байланысты болғанымыз. Мұндайда Құдай біздің сиынғанымызды, дұға-тілектерімізді бағыштағанымызды естімейді. Ал істеген күнәлары үшін өкініп, тәубеге келген жанның сиынғанын тыңдап, қабыл алады. Алайда, Құдайдың рахымшылығы арқасында қол жеткен игіліктеріңді, өз күшіңмен қол жеткізгендігің туралы ойлаушы болма. Тек Иса Мәсіхтің сіңірген еңбегі ғана бізді құтқарып, Оның қаны ғана бізді күнәмыздан тазартады. Бірақ мұның бәрі біздің ниетіміз қабыл болу үшін қажетті шарттарды шетке шығара алмайды.

Шынайы сенім сиыну кезіндегі маңызды шарттардың бірі болып саналады. "Келген әркім Оның бар екеніне сенуге және Өзін іздеп, жақыннан танығысы келгендерді Құдайдың жарылқайтынына илануға тиіс" (Еврейлерге. 11:6). Иса шәкірттеріне былай деген еді: "Құдайға сиынып, (Оның еркіне сай) не сұрасаңдар да, соны қабылдадық деп сеніңдер" (Марқа. 11:24). Біз Оның сөздеріне сенеміз бе?

Мәсіхтің бұл куәлігінің шегі жоқ. Ол Өзінің уәдесіне берік. Біз сұрағандарымызға бірден-ақ қолымыз жетпегеннің өзінде де, біздің дұға-тілектеріміз бен өтініштеріміз Оның құлағына шалынатындығына, Жаратушы біздің дұға-тілектерімізге жауап беретіндігіне сенуіміз қажет. Кейде біз өзіміздің ниеттерімізді білдірген кезде, көрегендік танытпай, өзімізге игілік пен бақыт әкелуге қатысы жоқ игіліктерді сұраймыз. Құдай Әке мұның бәрін біледі. Бізге игіліктер жіберерде, Ол бізге бақыт әкелетін игіліктерді нәсіп етеді. Біз өзіміздің дұға-тілектерімізге жауап болатындығына күмәнданған кездің өзінде Құдайдың берекелі шапағаты болатындығынан үміт үзбеуіміз керек. Бірақ сұрағандарымыз белгілі уақытта, белгілі жағдайда іске асады деп нық сенімде болу, біздің тарапымыздан менменшілдік болмақ. Құдай - шексіз даналық Иесі. Озіне бет бұрып, ақиқи шындықты іздеген, сенімді серік еткен пенделерін мейірлі шапағатына бөлеп, жақсылығымен жарылқайды. Сондықтан өтініштеріңе дереу жауап алмаған күннің өзінде де, үміттеріңді үзбей, Оның нық уәделеріне сеніңдер: "Құдайдан сұраңдар, сонда Ол сендерге (мұқтаждарыңды) береді" (Матай. 7:7).

Біз өзіміздің күдіктеріміз бен қорқыныштарымыздың билігінде болып, өзіміздің сана-сезімімізге сыймайтын нәрселерді үғынып, немесе түсіндіруге тырысатын болсақ, онда біздің қиындықтарымыз көбейіп, күмәндарымыз тереңдей түседі. Осы ретте біз Жаратқан Иеміздің өзінің балаларына - деген мейірімі мен қайырымы шексіз екенін, біздің өтініш-тілектерімізді әрқашан естіп, оған жауап ретінде өзінің берекелі игіліктерін сый етіп, жүректерімізді жарық нұрымен нұрландыратынын білуіміз керек.

Құдайдан қайырымдылықпен бата тілеп сиынған кезде, біз бар жан дүниемізбен беріле отырып, Одан істеген күнәларымыз үшін кешірім өтіне отырып, Оған деген шексіз сүйіспеншілігіміз бен алғыс сезімдерімізді білдіре отырып сиынуымыз керек. Мынадай дұға-тілектерге зейін қойып көрейік: "Бізге күнә жасағандарды кешіргеніміздей, Сен де біздің күнәларымызды кешіре гөр!" (Матай. 6:12). Егер біз өзіміздің дұға-тілектеріміз Жаратушы Иенің құлағына шалынады деген үмітте болсақ, онда өзіміз де өзгелердің өзімізге жасаған қиянаты мен жәбірін кешіре білуіміз керек.

Құдайға сиыну кезінде табандылық танытып, тұрақты түрде сиыну сиынушының Жаратушыдан өтінген дұға-тілектерінің орындалуы үшін маңызы зор шарттардың бірі болып табылады. "Әрдайым Құдайға сиынып, рухани сергек те шыдамды болып, шүкіршілік ете беріңдер" (Қолостықтарға. 4:2). Елші Петір Құдайға сенушілерді былай деп хабардар етті: "Сиынып, дұға ете алу үшін, байсалды да салауатты болыңдар!" (1 Петір. 4:7). Елші Пауыл мынадай өсиет айтады: "Барлық жағдайда да өтініштеріңді Құдайға сиынып, шүкіршілікпен білдіріңдер!" (Філіпіліктерге. 4:6). "Ал сіздер, өте жақсы көретіндер, Киелі Рухтың жетелеуімен сиынып, Құдайдың өздеріңе деген сүйіспеншілігін сақтай біліңдер" - деп жазады Елші Яһуда. (Яһуданың хаты. 20:21). Құдайға құлшылық етіп, үзбей сиыну біздің Онымен берік байланыста болуымызға дәнекер болады. Осының нәтижесінде біздің жан дүниеміз тазарып, Жаратушы Иемізді пәк тазалығымызбен, киелілігімізбен қуантатын боламыз.

Құдайға сиынған кезде, сиынушыларға ешқандай кедергілер бөгет болмауы керек. Исамен тілдесім кезінде, рухани сезім толықтығына, қуанышты сезімге бөленуге тырысыңыздар. Құдай Иемен тілдесімге келуге талаптанатындар, әдетте, қауымдастықтарда өтетін ғибадат ету жиындарына қатысып, ғибадат құлшылықтарын мінсіз атқаруға тырысады, Олар Оның уәде еткен баталарына бөлену үшін, аспан әлемінен түскен нұрлы жарық жүректерін нұрландыруы үшін бар мүмкіндіктерді пайдалана отырып, ғибадат-құлшылық етеді.

Біз отбасымыздың мүшелерімен бірге Құдайға сиынуымыз керек. Бұл ретте оңаша түрде сиынуды да ұмытпаған жөн: осылайша сиынғанда, адамның ішкі жан дүниесінің тылсым сырлары ашылады. Тек отбасында немесе қауымдастықпен бірге сиыну жеткіліксіз. Сондықтан бәрін де көруші құдіреті күшті Құдайға жан дүниемізді, жүрегімізді аша білейік. Оңашада сиынған адамның дұға-тілектері Құдайдың құлағына шалынады. Әрбір адамның құпия тілектерін тек Құдайдың өзінен басқа ешкім естімеуі керек. Оңашада Құдаймен тілдесімге келгенде, адам бөтен көзден таса болып, оның Жаратушы алдында сырын айтып, жан дүниесінің толғаныстарын бөлісуіне ешкім кедергі болмайды. Құпияны көре білетін Ол адамның жүрек түпкірінен шыққан асыл ойларын дәл сезіп, оның жан сезімін түсінеді. Адамдар Құдайға сиынғанда өз бойына шайтанмен күресте өзіне баға жетпес тірек бола алатын Тәңірілік нұрлы жарықты молынан жинақтайды.

Күнделікті еңбек етумен, тіршілік қамымен жүргеннің өзінде де, оңашалай отырып Құдайға сиынуға болады. Жүрек сырларыңды Оған жиі-жиі аша біліңдер. Енох әрдайым "Құдаймен бірге" жүрген. Оңашалана отырып, құпия түрде сиыну берекелі бата тағына көтереді. Құдайға шынайы сенген адамның жүрегіне шайтан әсер ете алмайды.

Құдаймен тілдесімге келу барлық жерде де үйлесімді. Біздің жүректеріміз Иса үшін әрқашан да ашық болып, Ол біздің жоғары құрметпен тосатын аспандық қонағымыз болғаны абзал.

Біздің айналамызды бұзылған, күнәкар дүние қоршағанына қарамастан, біз қапас дүниенің күлімсі буын иіскеуіміз міндетті емес. Өйткені біздің таза аспан әлемінде өмір сүруге мүмкіндігіміз бар. Бар жан жүрегімізбен Құдайға сиынып, Оған дұға-тілектерімізді бағыштаған кезде, біз таза емес, жаман ой-пікірлерді ойламай, өзімізді сақтандыра аламыз. Құдайдың әсер етуі мен берекелі баталары үшін, жүректерін айқара ашқан адамдар, киелі ахуалда өмір сүріп, аспан әлемімен ұдайы байланыста болады.

Біз Иса туралы анағұрлым көп біліп, мәңгі құндылықтардың ақиқи болмысын ойымызбен саралап, көз алдымызға елестете білуіміз керек. "Киеліліктің құдіреті" Құдайдың балаларының жүректерін рухани сезім нұрына бөлегені абзал, Осындай дәрежеге жету үшін, біз аспанға байланысты ақиқи шындықты жете игере түсуіміз керек.

Өзімізге Құдайдың ұсынғанындай, таза аспан әлеміне өрлеу — біздің жүректеріміздің қалауы болғай! Солай болғанда, біз Оған жақын болатындығымыз сондай, Оған ойша бет бұрған кезде, гүлдің күнге бет бұрғанындай табиғи үндестік пайда болмақ.

Құдайға оңашалай сиынуды барлық жерде, кез келген уақытта атқаруға болады. Оның алдында шын көңілмен жүрек сырларымызды ашып, сиынуымызға еш нәрсе де кедергі келтіре алмайды. Ерсілі-қарсылы сапырылысқан жүргіншілер толы көшелерде немесе өзіміздің әдеттегі үйреншікті істерімізбен шұғылданып отырған кезде де, біз Құдайға жүзімізді бұрып, мойын ұсынып Немия пайғамбардың үлгісімен көмек сұрап, сиынуымыз керек. Немия пайғамбар кезінде Артаксеркс патшаға өзінің өтінішін білдіргенде, осылай сиынған көрінеді.

Құдайдың алдында өздеріне керектінің бәрін, қуаныштарың мен қайғы-қасіреттеріңді, уайымдарың мен күдіктеріңді ашыңдар. Сендер бұл істеріңмен Оны шаршатпайсыңдар және қиналтпайсыңдар. Сендердің бастарыңдағы шаштарыңды бір талдап санай алатын Жаратушы Иеміз, сендердің мұқтаждықтарыңа немқұрайды қарамайды. "Иеміздің жанашырлығы мен қайырымдылығы қандай зор!" (Жақып. 5:11). Өздеріңді абыржытып, мазаларыңды алып жүрген ойларың болса, Оған айтыңдар. Бүкіл әлемді ұстап, басқарып тұрған құдіреті күшті Жаратушымыз сендердің жан дүниелеріңнің тылсым сырларын түсініп, қуаныштарыңа қуанып, күйініштеріңе қайғырады. Оның балаларының бастарына түскен қандай да бір қайғы, олардың бойларын билеген үрей, кез келген қуаныш сезімдері, шынайы да терең сезіммен айтылған дұға-тілектері, Жаратушының назарынан тыс қалмайды. Ол осылардың бәріне көңіл бөліп, жауап қатады. "Ол жүректерін қайғы-қасірет басқандарды емдеп, оларды қайғыларынан арылтады" (Зәбүр жырлары. 146:3). Құдай Ие әрбір адамның жан дүниесін тереңінен түсінетіндігі сондай, әр адам Оған бет бұрып, сиынғанда, жер бетіндегі адамдардың мәңгілік өмір бақытына ие болуы үшін, өзінің Ұлын құрбан еткен Көктегі Әкенің дүние әлеміндегі балалары Өзіне бет бұрып, дұға-тілектерін бағыштаған кезде, өздерін емін-еркін сезініп, жүрек түкпірінен шыққан асыл ойларын, мұң- мұқтаждарын Оның алдында бүкпестен жайып салады.

Иса былай деген: "Сол уақытта менің атымнан сұрайсыңдар, Менің сендер үшін Әкеден өтінуімнің қажеті болмайды, өйткені Әкенің Өзі сендерді шексіз сүйеді"; "Мен сендерді таңдап алдым... Менің атымнан не сұрасаңдар, Әкем соның бәрін де береді" (Жохан. 16:26-27; 15:16). Сонымен Исаның атынан сиынып, өтініш айту дегеніміз өте маңызды жай, өйткені бұл ретте Оның атын жай ғана, сиынудың алдында немесе соңында ғана атап өту емес. Бұл Құдайдың еркімен және Оның Киелі Рухымен келісілген түрде, Оның берген уәделеріне шынайы сене отырып, Оның рахымына арқа сүйеп сиыну болмақ.

Ешнәрсе істемей, тек сиыну мен болатын адам, көп өтпей-ақ мүлде сиынуын қояды немесе ол тек үйреншікті әдеті бойынша сиынатын болады. Адамдар қоғамдық өмірден өзінің мәсіхшілдік міндеттерін шеттейтін болса, онда олар өздері үшін жалықпай еңбектеніп жатқан Жаратушы Иенің ризашылығы үшін еңбек етуін тоқтатқаны. Яғни ондай адамдардың дұға-тілектеріне арқау болатын еш нәрсе болмайды: олардың өз өмірлерін тақуалыққа бағыштауға деген ықыласы болмайды. Олардың дұға-тілектері өздерінің мақсат-мүдделеріне бағышталады. Сондықтан да оның адамзат баласының мұқтаждықтары, Мәсіх патшалығының жасампаздығы үшін сиынуға, өздеріне ғибадат-құлшылық ету үшін күш-қуат беруді сұрауға мұршалары келмейді.

Құдай өз пенделері монах немесе дүниеден безген дуана болғанын талап етпейді. Біз Иса өмір сүргендей өмір сүріп, еңбегімізде де, Құдайға құлшылық еткен кездерімізде де Оған ұқсауға тырысуымыз керек. Егер бір-біріміздің көңілімізді аулап, бір-біріміздің мақсат-мүдделерімізге түсінушілікпен қарамасақ, біз көп нәрсені жоғалтамыз. Өзімен-өзі болып, саяқ жүретін мэсіхшіл, Құдайдың өзіне тапсырған тапсырмаларын орындай алмайды. Мәсіхшілдерді бір-біріне шексіз сүйіспеншілік, өзара түсінісушілік рухында тәрбиелеу, бізді басқаларға сезімтал және ықыласты етіп Құдайға қызмет етуге деген ниетімізді нығайтады.

Мәсіхшілер бірге бас қосқанда, бір-бірімен тілдесім-сұхбат кезінде Жаратушы Иенің өзінің пенделеріне деген ыстық ықыласты сүйіспеншілігі, адамдарды ақтап алу туралы ақиқи шындық туралы сөз сабақтап, әңгіме ететін болса, олардың сенімі күшейіп, рухани жан дүниесі байи түседі. Осындай кездерде адамдардың бір-біріне деген ілтипаты күшейіп, олардың арасында өзара түсінісушілік, оларды біріктіретін ортақ мақсат, құдіреті күшті Құдай Иеге деген риясыз сүйіспеншілік сезімдері күшейе түседі.

Иса Мәсіхтің бізге деген қамқорлығын көргенде, әр кезде Құдай туралы еске алсақ, біздің ойымыз барлық уақытта Оған бағытталар еді де, біз Ол туралы әңгімелеп, Оны ұлылап қуаныш табар едік. Біз өзіміздің жердегі істеріміз туралы айтамыз, өйткені олар бізді қызықтырады. Біз достарымыз туралы айтамыз, өйткені оларды жақсы көреміз, және олармен қуаныштарымыз бен қайғыларымызды бөлісеміз. Бірақ достарымызға қарағанда, Құдайды жақсы көруге, сансыз көп себептеріміз бар. Жаратушы Ие туралы ой толғау, Оның жарылқауы туралы, Оның күші туралы әңгімелеу — міне, біз үшін ең керектісі осы болуы керек. Құдай Әке бізге қажеттінің бәрін беріп, игіліктерді сый етті. Осының өзі біздің ой-санамызды билеп, жүректерімізді жаулап алып, біздің өміріміз кімге тән екенін мүлде ұмыттырып жіберу үшін берілмеген. Керісінше, біздің иеленген байлықтарымыз бен игіліктеріміз әрдайым Жаратушыны есімізге алуымызға ықпал етіп, бізді көктегі Әкемен - көктегі Берушімен шексіз сүйіспеншілік пен алғыс сезімдерінің берік дәнекерімен жалғастыруы керек. Біз жердегі өмір туралы өте көп ойлаймыз.

Құдіреті күшті Құдайдың ұлы даңқымен Мәсіхтің жүзі нұрлы жарыққа бөленген Аспандағы ғибадатхананың ашық тұрған есігіне көз жіберіп көрейікші. "Ол Өзі арқылы Құдайға сиынғандардың бәрін толықтай құтқара алады" (Еврейлерге. 7:25).

Құдайдың "Оның қайырымдылығы мен мейірімділігі, адамзат баласы үшін жасаған ғажайып істері үшін" (Зәбүр жырлары. 106:8) ұлылап, мадақтайық! Біздің діни өміріміз үшін Жаратушы Иенің жарылқауын тілеп, соған жауап күтумен ғана шектелмеуіміз керек. Біз әрдайым өзіміздің игілігіміз, мұқтаждықтарымыз туралы ғана ойлап, өзімізге Жаратушы Иеміздің нәсіп еткен игіліктері туралы ұмытуымыз дұрыс емес. Біздер өте сирек сиынамыз, сиынғанның өзінде, біз алғыс сезімдерді білдіруге, мадақтауға келгенде, сараңсып қалатынымыз бар. Күн сайын Құдайдың қайырымдылығы мен шапағатын көріп отырсақ та, Оған алғыс сезімдерін білдіріп, ұлылау, мадақтауды аз айтамыз.

Ертеде Құдай Өзіне құлшылық етуге жиналған Израйлдіктерге былай деп бұйырған: "Өз Жаратушы- ларыңның алдында, Құдай Иелеріңнің арқасында өз қолдарыңмен жасағандарыңның және Оның нәсіп еткен игіліктерінің қуанышы үшін өздерің, бүкіл отбасыңмен бірге ішіп-жеп, көңіл көтеріңдер!" (Заңның қайталануы. 12:7). Құдайдың даңқын дәріптеу үшін жасалғандардың бәрі де жабырқап, мұңаю, қайғы-қасірет үстінде емес, зор қуаныш үстінде, мадақтау әнұрандарын, алғыссөздер айту түрінде өтуі керек.

Біздің Құдайымыз - қайырымды да мейірімді Әке. Оған құлшылық ету, біз үшін куанышсыз, ауыртпалықты іс болмауы керек. Құдайға құлшылық етіп, ол істерге қатыса отырып, біз шынайы қанағаттанғандық сезімдеріне бөлене аламыз. Өз балалары үшін ұлы Құтқарушылық істерін жасаған Құдай Ие, Өзіне балаларының қатал, талапшыл Әмірші ретінде қарағанын жөн көрмейді. Құдай — біздің ең сенімді де ізгі Досымыз. Біз Оған құлшылық етуге жиналған кезде, Ол бізбен бірге болып, бізге батасын беріп, жұбатқысы келеді, біздің жүректерімізді қуанышқа, шексіз сүйіспеншілікке бөлегісі келеді. Жаратушы Ие, балаларының Өзіне құлшылық етуі, оларга ауыртпашылық түсірмей, қайта оларға жүбаныш әкеліп, зор қанағаттанғандық сезіміне бөлегенін қалайды. Жаратушы Өзіне ғибадат етіп, құлшылық жасау үшін ғибадатханаға келгендер, осы Киелі орыннан Тәңірілік сүйіспеншілік, ізгі қамқорлық жайлы асыл ойларды шынайы жүректерімен, жан дүниелерімен қабылдап, осы тілдесімнің нәтижесінде, өздерінің күнделікті өмір тіршіліктеріне ерекше шабыт беретіндей күш-қуат, рахаттану сезімдерін, сергектікті бойларына жинақтап, осы жерден алған берекелі, рахат сезімдерінің арқасында, барлық істерде де адалдық, дұрыстық, ақиқаттық іс-амалдар жасағанын қалайды.

Біз айқыш ағаш алдында бас қосып, бірігуіміз керек. Осы айқыш ағашқа керіліп, адамдардың мәңгілік өмірі үшін, өзінің жанын пида еткен Иса Мәсіх біздің әңгімеміздің негізгі арқауы, ең асыл да қуанышты сезімдеріміздің бастау бұлағы болуы тиіс,

Біз Құдайдан алған әрбір батаны еске алуымыз қажет. Оның бізге деген шексіз де риясыз сүйіспеншілігін тереңінен түсінген кезде, біз бәрін де айқыш ағашқа қолы шегеленген Құтқарушымыздың қолына береміз.

Құдаймен осылайша сұхбаттасып, тілдесімге келудің арқасында, мадақтаудан қанат біткен рухымыз аспанға шарықтап, әуелей түсетін болады. Аспан әлемінің тұрғындары ән мен музыканы қоса отырып, Құдайға құлшылық етеді. Ал бар жан дүниеміздің қалауымен жүрегімізді жарын шыққан шынайы сезімдерімізбен Құдайға алғыс, мадақтау сөздерімізді жолдайтын болсақ, онда біздің Оған осылайша ғибадат-құлшылық етуіміз, көктегі жауынгерлердің ғибадат-құлшылық етуіне ұқсайтын болады. "Мадақтау сөздерін кім құрбандыққа әкелген болса, сол адам Құдайды әркез еске алып, құрметтейді" ( Зәбүр жырлары. 49:23). Құдайдың алдына киелі қуаныштарымызбен барайық! Оған "шат-шадыман болып, шүкіршілікпен шырқалған әнге бөленетіндей қуанышпен" тағзым етейік! (Ишая. 51:3).