Жаз ортасы қаралы қағаз Аянға келді, ол үнсіз қабылдады. Сосын ат
қораға барып, ұзақ жылады.
Сыртқа шыққан соң көрдім, көзі қып-қызыл боп кетіпті. Маған қарады да
өз-өзінен жымиып күліп айтқаны: «Күн ыстық, ә».
Осыдан кейін бір жеті өткен соң, ертеңгісін он шақты қозы-лақты тауға қа-
рай өргізіп жіберіп, қайтар жолда Бапайдың есігінің алдында тұрған арбаға
көзім түсті. Аянды балалар үйіне жібергелі жатыр екен, Бапай арба айда-
ушыға Аянды станцияға дейін аманат қып тапсырғанын қайта-қайта айта бе-
реді. Ал кемпірі кеп Аянның бетінен сүйді, көзіне жас алды. Бапай қоңыр
сиырды сатып, ақшаны қолына берер ем, қазір болмай тұр деді, Ал кемпірі
үцде тұрады, әлі де келгенде қайтарып береміз дейді.
Есікбай арбаға жармасып, оны талай жерге дейін шығарып салды, өзге
балалар да қимай қоштасты, Садық ойнайық дегенде де ешкімнің ой-
ынға зауқы болмады.
Кейде кешкілік, Аян айтқан ертегілерді қайталап та айтып жүреді, ол
айтқан ертегілер әлі күнге дейін көбінің есінде қалған. Ешкіөлмес
шоқысы - астында жалғыз көзді дәу ұйықтап жатқандай көрінеді. Жазға
салым Жусандытөбеден қоңыр салқын самал есіп, жусан иісі аңқиды.
Сол кезде Аян еске түседі.
« Ұлттық құндылықтар: Соғыс кезіндегі қарапайым ауылды көрсете отырып
жетімді жылатпауға, мейірімділік пен қайырымдылыққа шақырады.
« Түсінік: Өмірден алынған, шынайы шығарма әр оқырманның жүрегінен
орын алды десек те болады. Себебі автордың барлығын сипаттап, ерекше қы-
зық қып жазуы, терең ойды жеткізе білуі оның шеберлігін көрсетеді. Сол
оқиғаға еріксіз тартады.
« Өз ойым: Бұл ығарма маған өте қатты әсер етті десе болады, тіпті Аянның
тағдырын оқи отырып, жылап алдым. Бала қиялы, сағынышы жусан иісімен
берілген. Соңғы үміті жауқазындай жайрағанда жүрегіме қатты батты.
« Ұқсас шығарма: «Тортай мінер ақ боз ат» Оралхан Бөкей
Достарыңызбен бөлісу: |
