Ғылыми-педагогикалық әдіснамалық тұғырларын реттеңіз
Қазақстанда техникалық және кәсіптік білім беру мәселелері даярлық деңгейі мен өндіріс бағыттарының сәйкес келмеуімен тығыз байланысты. Сол себепті кәсіптік білім беру мазмұнын жаңарту бағытында іргелі және қолданбалы зерттеулер жүргізілуде. Ең әуелі осы Отандық техникалық кәсіптік білім беруді жаңарту терең түсіну мақсатында білім берудің шетелдік модельдерін салыстырмалы педагогиканың әдіснамасы арқылы жүргізу керек. Кәсіптік білім беру көптеген елдердің стратегиясында басшылыққа алатынын атап өту қажет. Әсіресе, бұл Европалық кеңестің, АҚШ-тың, Жапонияның стратегиясынан анық көрінуде.
Зерттеудің екінші кезеңінде кәсіптік стандарттарды жобалаудың әдіснамалық тұғырлары іздестірілуде. Кәсіптік стандарт қызметкерлердің кәсіби әрекеті сапасына бағдар ретінде алынады: а) құзыреттіліктердің деңгейлік жүйесі; б) кәсіптік міндеттер жүйесі; в) қызметтік карта; д) тұлғалық қасиеттер жүйесі.
Оқытушының инновациялық іс-әрекетін қалыптастыруға қолданылатын әдіснамалық тұғырларды іздестіру мен анықтау барысында біз ТМД және Қазақстан ғалымдары құраған осы саладағы білімді басшылыққа алдық. Жетілдіріліп жатқан мәселеге қатысты әдіснамалық тұғыр педагогикалық үдерісті педагогтың іс-әрекет объектісі ретінде жүзеге асыруды белсендіру мақсатында ізделіп отырған сапаны қалыптастыруға бағытталған оқытушының педагогикалық іс-әрекетін ғылыми негізделген басшылыққа алынған норма ретінде анықтауға мүмкіндік береді. Бұл ретте, басты бағыттаушылары іс-әрекеттік, аксиологиялық, синергетикалық және инновациялық тұғырлар болып табылады. Біздің көзқарасымызша, инновациялық тұғыр жаңа өзгермелі қоғамға бағытталған білім беру парадигмасына ауысу жағдайындағы оқытушының инновациялық іс-әрекетінің теориясы мен тәжірибесін түсінуге мүмкіндік береді.
Әлеуметтік гуманитарлық танымның әдістері мен ұстанымдарын тереңдете және жетілдіре отырып, жаңа әдіснамалық құралдар мен тұғырларды іздестіріп, олардың біреуін ғана шыңдай түсу керек. Біз оқытушының инновациялық іс-әрекетінке даярлығын қалыптастыру мәселесін жетілдіруге қажетті педагогикалық зерттеулердің әдіснамалық тұғырларын анықтау, бұл тұғырлардың педагогика мен мәдениеттануда қолдану шеңберін анықтау мәселелерін зерттеген ғалымдардың ұстанымдарын талдадық.
Біздің пікірімізше, индивид, жекелік және тұлға түсініктерінің қатынасы, жеке тұлғалықтың құрылымын талдауға бағытталған қазақстандық философтардың (И.И. Резвицкий, Д.Н. Нұрманбетова және т.б.) зерттеулерінің нәтижесін басшылыққа алуымыз керек. Іс-әрекет әдіснамалық ұстаным ретінде (іс-әрекет ұстанымы), материя қимылы түрінің, адамның өмір сүру тәсілінің ерекшелігін анықтауға қызмет етеді, яғни, адам әлемге бейімделіп қана қоймай, өзінің қызығушылықтары мен қажеттіліктеріне сәйкес әлемді өзгертеді, өз әлемін құрады.
Іс-әрекеттің философиялық теориясын меңгеру педагогикалық инновациялық іс-әрекет мазмұны мен мәдениетін құрастыруға көшуге мүмкіндік береді.
Инновациялық іс-әрекеттің түрлі аспектілерін, білім берудің мазмұнын дамыту, жаңалықты енгізу мәселелерін Ю.К. Бабанский, В.А. Сластенин, А.В. Лоренсов, В.П. Кваша, В.Я. Ляудис, Қ.Қ. Қабдықайыров, С.Н. Лактионова және т.б. қарастырған.
Инновациялық іс-әрекет – педагогикалық еңбектің өнімділігін сапалы өзгертетін оқыту мен тәрбиелеудің жаңа үлгілері мен әдістерін құру үдерісі. Педагогтың инновациялық іс-әрекетінің қалыптасуы: өзінің жеке қасиеттерін есепке ала отырып, басқалардың инновациялық тәжірибесін өзгерту, жетілдіру, қабылдау қабілетімен; жаңа ғылыми идеялар мен басқалардың тәжірибесінен хабардар бола отырып, өз жұмысының нәтижесін ұғыну қажеттілігімен; жаңа ғылыми зерттеулер, олардың әдістемелік жүзеге асуын үздіксіз тәжірибеге енгізумен; педагогикалық инновацияның жаңа әдістері мен тәсілдерін өз бетінше жасаумен; педагогикалық кертартпалықпен, артта қалушылықпен белсенді күресумен сипатталады.
Біз оқытушының инновациялық іс-әрекетінке даярлығын қалыптастыру мәселесін жетілдіруге қажетті педагогикалық зерттеулердің әдіснамалық тұғырларын анықтау, бұл тұғырлардың педагогика мен мәдениеттануда қолдану шеңберін анықтау мәселелерін зерттеген ғалымдардың ұстанымдарын талдадық.
Біздің пікірімізше, индивид, жекелік және тұлға түсініктерінің қатынасы, жеке тұлғалықтың құрылымын талдауға бағытталған қазақстандық философтардың (И.И. Резвицкий, Д.Н. Нұрманбетова және т.б.) зерттеулерінің нәтижесін басшылыққа алуымыз керек. Іс-әрекет әдіснамалық ұстаным ретінде (іс-әрекет ұстанымы), материя қимылы түрінің, адамның өмір сүру тәсілінің ерекшелігін анықтауға қызмет етеді, яғни, адам әлемге бейімделіп қана қоймай, өзінің қызығушылықтары мен қажеттіліктеріне сәйкес әлемді өзгертеді, өз әлемін құрады.
Іс-әрекеттің философиялық теориясын меңгеру педагогикалық инновациялық іс-әрекет мазмұны мен мәдениетін құрастыруға көшуге мүмкіндік береді.
Инновациялық іс-әрекеттің түрлі аспектілерін, білім берудің мазмұнын дамыту, жаңалықты енгізу мәселелерін Ю.К. Бабанский, В.А. Сластенин, А.В. Лоренсов, В.П. Кваша, В.Я. Ляудис, Қ.Қ. Қабдықайыров, С.Н. Лактионова және т.б. қарастырған.
Инновациялық іс-әрекет – педагогикалық еңбектің өнімділігін сапалы өзгертетін оқыту мен тәрбиелеудің жаңа үлгілері мен әдістерін құру үдерісі. Педагогтың инновациялық іс-әрекетінің қалыптасуы: өзінің жеке қасиеттерін есепке ала отырып, басқалардың инновациялық тәжірибесін өзгерту, жетілдіру, қабылдау қабілетімен; жаңа ғылыми идеялар мен басқалардың тәжірибесінен хабардар бола отырып, өз жұмысының нәтижесін ұғыну қажеттілігімен; жаңа ғылыми зерттеулер, олардың әдістемелік жүзеге асуын үздіксіз тәжірибеге енгізумен; педагогикалық инновацияның жаңа әдістері мен тәсілдерін өз бетінше жасаумен; педагогикалық кертартпалықпен, артта қалушылықпен белсенді күресумен сипатталады.
Инновациялық іс-әрекет мәселесін түрлі тұғырлардан қарастыру 80-жылдардың соңында жүзеге асты. Ең алдымен оның мәні, өлшемдері және тәжірибесі қарастырылды (В.И. Бондарь, В.А. Кан-Калик, Т.В. Кудрявцев, Ю.Н. Кулюткин, В.П. Пархоменко, Н.В. Кухарев, Я.С. Турбовской, Ф.Ш. Терегулов, Л.М. Фридман және т.б.). Оның түрлері анықталды:
1. рационализаторлық тәжірибе (білім алушылармен жұмыс істеудің формалары мен әдістерін біріктіру және толықтыру);
2. новаторлық тәжірибе (педагогикалық еңбектің тиімділігін айтарлықтай арттыратын жаңа жұмыс түрлері мен әдістерін құру);
3. инновациялық тәжірибе ғылымдағы жаңа идеялар, жаңа мазмұн, жаңа формалар мен әдістер мазмұндық байланысын жүзеге асыру.
Инновациялық іс-әрекет – қазіргі жоғары мектептің даму жолының бір аспектісі. Инновациялық іс-әрекет әлеуметтік-экономикалық жағдай тудырған басқа білім беру саласынан белгілі бір стандарттың межесінен ауытқу мен балама жүйе енгізу шараларын атқарады. Инновациялық іс-әрекет жаңалықтарды ойлап шығару, зерттеу, қолданысқа дайындау, іс жүзінде пайдалану сияқты үдерістермен сипатталады.
Болашақ оқытушының инновациялық даярлығын қалыптастыруды әр магистрантқа қатысты дербес бағдарламамен жүзеге асыру қажет. Нақты мұғалімге, шығармашылықпен жұмыс істейтін инноватор мұғалімге жасаған дербес жеке бағдарламадан көпшілікке, педагогикалық ұжымға арналған бағдарламаны жасауға көшуге болады, яғни, жалқыдан жалпыға өту принципін басшылыққа алған жөн.
Оқытушының инновациялық іс-әрекетін қалыптастыру теориясы мен практикасында ғалым М.В. Кларин зерттеулерінің орны ерекше. Ғалымдардың зерттеулері бойынша инновациялық іс-әрекет диагностикасы үш кезеңде өтеді (11 - сурет).
Инновациялық іс-әрекет нәтижесінде педагог инновациялық педагогикалық үдерісті ұйымдастырушы ортаның әсерін бағалап, инновациялық үдеріске әсер еткен ішкі және сыртқы факторларды анықтайды.
|
Достарыңызбен бөлісу: |
