Жігіт пен қыз сыры

Көргендей жүрек езілді.

Тым жақын екен сол бір кез,

Сағынышы тартып сезілді.

Жердегі жұмақ мұнда шын.

Ақ қайың тербер жанымды,

Шыршалар мәңгі мұңдасым.

Қалыпты аққу қаз ғана.

Дегендей мойнын бұрып ап,

«Жанымда тұршы аз ғана»

Жүректе сезім от құрап.

Табиғат мынау тартымды,

Өзіңмен екен бақ тұрақ.

Аңсауға жаным енеді.

Жастығым болған жайлауым,

Шабыттың асқақ төрі еді...

Мөлдіреп тұр-ау сарай бақ.

Жүр ме екен сонда ару қыз?

Елеңдеп қойдым қарайлап...

Жақсылығы мәңгі қалар сеземін.

Не тындырдық, не бітірдік, не білдік?

Саналы ойдың сағымымен кеземін...

Жүрек қанат қағып бейне сұңқардай.

Адамдықтан алыптықты аңғардым,

Бір қыранға жете алмайды мың қарға-ай...

Жақсылықтың жеңеріне жұбандым.

Жақсы адам көп тіршілікті түрленткен,

Адамзаттың амандығын сұрандым...

Табиғаттан тәрбиелі таралсақ.

Ғанибет қой пана болған әлемге,

Жер-Анаға біз де қамқор бола алсақ...

Жерден өнген жерді қайта жастанар.

Адамзаттың жерде аман қалуы,

Әр пенденің пиғылынан басталар...

Өткен күнге сағынышы туындап.

Өмірінің тәтті кезін адамдар,

Немеремен ұғынбақ...

Уайымың да ұмытылады қанша мың,

Немереден тәтті болар шөбере,

Арманы ғой баршаның...

Бар бақытты отырарсың олжалап.

Бауыр бүтін аман болса барлығы,

Керек емес басқа бап...

Жүз жиырмада кіргің келмес көрге де.

Қайын болып әзілдейсің жеңгеге,

Тек кемпірің аман болсын «Өлме» де.

Арман, аңсау ажырамай қойғаны.

Мәңгі бақыт ұрпағыңмен жалғасса,

Мәңгі өмірің қанатын кең жайғаны...

Жақсылықты күтіп күнде елеңдей,

Қайран көңіл жылы сөзге асығар.

Сайран өмір сағынышта тереңдей,

Толқындарша жағаға кеп басылар...
Сағынамыз жүректегі жанды аңсап,

Ол да бізді аңсайды ма кім білсін?

Адамды жүр періштелер мың қоршап,

Жын шайтанмен құмбылсың...

Көңіл күнмен теңесіп тұр ғажабы.

Сен жіберген сәлеміңнің айғағы,

Бұлбұл құстың естіледі саз әні...

Табиғаттан жастығымды іздедім.

Көңіл толқып кеткім келді сол баққа,

Үмітімді үзбедім...

Күн көңілімнің күйі тектес жаңғырып.

Ақ жанымның жерден тапқан жұмағы,

Сағынышым мәңгілік...

Мөлдірін-ай , «Сен бе екен?»-деп қарадым.

Уайымымның түгел бәрін жеңші сыр,

Табиғатқа мен де айналып барамын...

Көңілімді көркем етті көктем – нұр.

Қимас жандар кетер кейде жас үйіп,

Тағдыр - тұлпар өктем бір...

Үмітіңді ертеңіңнен үзбегін.

Өмір – нөсер, үлгермейсің сырласып,

Табиғаттан жауабымды іздедім...

Жүректің қылын тербетіп,

Сағынышымды мәңгі етіп.

Үніңді есітіп жете алмай,

Тағдырдан асып кете алмай,

Шегіме жеттім шөлдетіп...

Өмір де екен қас қағым.

Арнадым өмір бауырға,

Қыздың қыл жолы ауыр да.

Өтіпті лезде жас шағым...
Ата-ана барда бірге едік,

Ажырамайтын түрде едік.

Айналып олар сағымға,

Күрес боп жалған ағында,

Уайымсыз өмір сүрмедік...
Қартайып мен де барамын,

Бауыр боп көңіл алаңым.

Ұлдарын сүйдім «Ұлым»-деп,

Қыздарын «Гүлім - шырын»-деп,

Жәутеңдеп тағы қарадым...
Шаңырағым болып шайқамай,

Өмірім өтті байқамай.

Перзент те сүйіп өппедім,

Арманға асыл жетпедім,

Барады шерім тарқамай...

18.04.2013жыл.
Күлкіңнен...

Күлші өзің, қуаныш тарқамасын,

Жымиғанда әдемі байқаласың.

Әзіл айтшы көңілімді көктем етіп,

Жаныма жағатындай айта аласың.
Күлгеніңде жанарың жалындап бір,

Құдіреттен кеудеме алынбақ нұр.

Назыңменен құлпырып кетесің сен,

Жазыңменен жуылып арылмақ кір...

Күлкіңменен өмірді ұзартасың.

Бүгінгі бақытыңмен балбұл жайнап,

Ертеңге үмітіңді жүз артасың...

Елестетер сен ғана емес пе едің?

Көрмедім қайғы мұңда езілгендер,

Жылаумен абыройға теңескенін...

Келтірер адам өзі көңіл райын.

Күлкіңмен биіктікке бастадың сен,

Аман бол, ақкөңіл жан, айналайын!!!

Балабақша бал бағым,

Қаншама күн қалмадым.

Бойым өсіп ойыммен,

Осы әнімді арнадым.
Қайырмасы:

Қоштасамыз қия алмай,

Біз ұшамыз қиялдай.

Білімді боп мектепте,

Сағынармыз жиі алда-ай...
Тәрбие көп алғаным,

Жақсылықты жалғадым.

Мектебімде үйренем,

Білімімнің қалғанын.

Сұлулық-іңкәр, жігіттік-сұңқар жерде де.

Жігітсіз нағыз, қалдыңыз аңыз боп аға,

Айналып алтын көмбеге...

Мөлдірлік табар, өзіңізге жақын қыз деген.

Сағынышымен сарғая түскен күзбенен,

Үмітін тағы үзбеген...

Жүректен жанған сезімді тағы үрледі.

Махаббат қызық мол жылдар екен бүгінгі,

Аңсатқан керім түрдегі...

Періште кезін қай жерде кенет қалдырған?

Мөлтілдеп жасы, жаралы жаны жаңбырдан,

Іші өрт болып, сырты ғой сылқым сән құрған...

Адамдық азды, қасиеттерден шығын мың.

Серілік, мәрттік, жомарттық, пәктік, намыстың,

Туы боп қайта туылдың...

Ерлігіңменен елдікте егіз, үндестің.

Мәңгілік қалдың, жастарға жалын беретін,

Махаббатыңды білмес кім?!

Ғашықтық сырмен ғасырға жаңа енесіз.

Махаббат – мәңгі, адамзат өмір сүргенде,

Мәңгілік жасай бересіз!!!

Қымбат қой өмір, ғашықтық, өсіп өнумен.

Жылынып тұр-ау, тартылып тылсым дүние,

Бір-бірін жақсы көрумен...

29.04-30.04.2013жыл. сағат 23сағат41минут-06сағ47минут
Күйші Нұрбол ініме!
Домбыраң сырын шерткендей,

Шабытты шыңға жеткендей.

Жаныңды жебер жауқазын,

Кеудеңді кернер өрт нендей?

Жүресің кейде бір тоға.

Күйіңнің құдіретіменен,

Емделер елің, о тоба!

Нар кезің алар қамалды-ай.

Өз ортаң білсең биік төр,

Уайыммен босқа жамалма-ай,

Еліңе «Ер» деп елетер,

Қаншама дарын өткен жоқ,

Көңілді күйің жөн етер...

Өнер деп өркен жаралдың!

Бабы бол келер ұрпақтың,

Бағы боп елдің қаландың...

Ақкөңілсің, ел бағына туғандай,

Күй кернеген жүрегіңде бір тылсым.

Жаның тағы әппақ нұрын қиғандай,

Жұмбақ тағы бір гүлсің...
Еңбекқорсың, адалдығың айқын-ды,

Тыным таппау, жеткенің де мақсатқа.

Екі аптада жарқыраған ай тұрды,

Мәңгі қалғын жақсы атта!!!

Әрбір адам ниетінен табады!

Жүрегің күн, ақ жүзіңде мейірім,

Адамдығың қалады...

Қостұраның биігінде туылдың!

Боралдайдың кәусарында жуылып,

Шырайысың шыныңның!!!

Бәйдібектің алыптығын аңғарттың!

Сағыныш боп туған жерің дем берсін,

Биікте бол, үмітімді көп арттым...

Сені сырттай бағалармын, аңғар үн,

Кім біледі, бос үміт пе таңдарым?

Бірақ өзің жан жүрекпен сезгейсің,

Қамқор жұмбақ жан барын...
Сен білмессің, өткен бізден көктем де,

Аңғармадық жылы самал өпкенде.

Жазым болған жастық шағым жайдарлы,

Кездестік-ау қоңыр күзім жеткенде.

Керек емес ешкімнің де наласы.

Табиғатқа «Тазарам»-деп асықтым,

«Жазылар»-деп жүрегімнің жарасы...

Елеңдедім көңіл күйі қаланбақ.

Шыныменен өтеміз бе өмірден,

Үмітпенен өзімізді және алдап?

Қымбаттығы немеремен басталмақ!

Болмысымды жаулап алды тылсым үн,

Жүректегі күйді жаздым астарлап...

Пейілі кең даламыздай,

Ақылды данамыздай,

Ерлікпен бәрі аңыздай,

Қазақтың жігіттері!
Шаруасын дөңгелеткен,

Күн-түні еңбек еткен,

Қимылдар ерте көктем,

Қазақтың жігіттері!

Мақтанып тасынбайтын,

Бастан сөз асырмайтын,

Қазақтың жігіттері!

Күреске сұранатын,

Қонаққа қуанатын,

Бір сөзде тұра алатын,

Қазақтың жігіттері!

Жауды елге аттатпаған,

Абыройын ақсатпаған,

Қазақтың жігіттері!

Серттескен сенімменен,

«Ынтымақ, Елім» деген,

Қазақтың жігіттері!

Қыздарын аяулы еткен!

Мейірімді жылы леппен!

Қазақтың жігіттері!

Асауын құрықтаған!

Жамандық жуытпаған!

Қазақтың жігіттері!

Мәрттікке жанын салар!

Жүйрік боп алда шабар!

Қазақтың жігіттері!

Өнермен қанат қаққан!

Көк туды алаулатқан!

Қазақтың жігіттері!

Арымен ардақталған!

Аруға жан-жақты арман!

Қазақтың жігіттері!

Көсемі, көркемі де!

Намыстың желкені де!

Қазақтың жігіттері!

Мектебім алтын ұям,

Білімді сенен жиям,

Бітіріп кеткенімде

Қалайша сені қиям?
Мектебім жайнай түскін,

Біліммен бейне күшпін!

Мұғалім жарық еткен,

Ғылыммен жердің үстін

Мектебім саялаған!

Білімсіз қай кезде де,

Қанатын жая алмаған!

Білімнің сан мың бағы!

Мектебім ұмытылмас,

Ұстазым жадымдағы!!!

Айналайын Элъназам! Бесігің өзіңе құт болсын! Өмірің ұзақ, денің сау болсын! Өмірді жақсылығымен жалғастырар ұрпақ болса, жанымның кішкентай, мөлдір, пәк, таза бір бөлігі өзіңсің! Бақытың баянды, өмірің ел өнеге тұтар аяулы болсын!

Нәсіптен болар бағың да!

Есіктен кірген жылылық!

Тілекте, бата, арыңда!

Данамыз айтқан асыл сөз!

Бөлінбеу, бір боп, кең болу,

Көнеден келген нақыл сөз!

Бақыт пен байлық тұрағы!

Елімнің қымбат әр тасы!

Жері мен суы, құрағы!

Отанға махаббатымен!

Болашаққа біздер мың тірек!

Сөз берем жігіт атыммен!

Нұрмахан ата бақыты!

Нәзипа апа жыр есіп,

Бөбекпен өтер уақыты!

Есіткен көрсін бақытты!

Элъназа алтын жұбаныш!

Сыйлады жарқын уақытты!

Дені сау болып өрлесін!

Өнеге-тілек өлеңім!

Еш жамандық көрмесін!

Нағашың тілек тіледі!

Бақытың болсын баянды!

Еліңнің болғын тірегі!

Уақыт шіркін бәрін дағы ұрлайды.

Қазіргі сәт ертең болар сағыныш,

Өмір-тұлпар, тоқтамайды, зырлайды...

Уайым қалар, ұмыт қайғы шеккені.

Көз алдыңда ғайып болып асыл жан,

Орантады өкінішке өрттегі...

Мың тірлікпен, қуанышпен тасынып.

Осындайда елестейді қария,

Жанардағы жасын ұқ...

Періштелік жолдан тағы өте алмай.

Қария боп сәби күнді аңсаймыз,

Өзімізді біліп тұрып, бос алдай...

Сырға толы ғұламадан хат па еді?

Адамдарға жетпей тұрар «Адамдық»,

«Қасиеттер» бүгін зәру оттегі...

Ақ жауын құйып көктемгі,

Тазартып кетті жанымды.

Сезімнің сыры жетті енді,

Еске сап әсем бағымды...
Аңсадым көркем шыршаны,

Жаным да күйге бөленбек.

Естілсе бұлбұл жыр әні,

Қаламын тағы елеңдеп...

Аққулар жүр-ау алаңдап.

Көңілімнің керім келбеті,

Сол жерде ғана қаланбақ...

Тербеліп кетті гүл құрақ.

Әлемді сезім басты да,

Сағыныш етті үн құрап...

Сезімге бәрін бұрғандай.

Сенім мен үміт артылған,

Үндестік әлем құрғандай...

Бір тартылыс ынтық етті жанымды.

Сағынышым аңсауға енді жеткені,

Еске салды бағымды...

Алып емен сыр шертеді сағымда.

Сұлулықпен самғар көңіл мақтана,

Көл күлімдер шағылысып лағылда...

Балықтары көздің жауын алады.

Талықсисың табиғатқа сүйініп,

Жан демалып қалады...

Ағаштармен қауышасың бауырдай.

Шақырады мөлдіреген бес киік,

Көңіл шалқыр тазаратын жауынға-ай...

Тылсым күйді жаным бүгін сағынды.

Тазалықтан тауып барлық жарасым,

Аңсап жүрмін бағымды...

Бір адам кетті сағынтып,

Сезімін іште жасырып...

Бір адам кетті қағынтып,

Қулығын тағы асырып...
Бір адам кетті қия алмай,

Көңілімді көктен түсірмей...

Бір адам өтті ұялмай,

Өз мінін өзі түсінбей...

Іші тарлықтан мұңайып...

Ерлікке ерше ере алмай,

Өзінде күдік мың айып...

Тәкәппарындай текенің...

Кесапаттығы ерсі етер,

Ұмытып қонақ екенін...

Азаматтығын танытты...

Гүлдентіп туған мекенін,

Жанымен жақты жарықты...

Адамзат мәңгі тұрардай...

Бірінен бірі қашып жүр,

Мың жылдық өсер шынардай...

Имандылыққа бұрылып...

Жабырқау жанын жаз етті,

Аллаға ғана жүгініп...

Адамның жынды сауы бар...

Еңіреп туған есіл ер,

Өзіңді-өзің тауып ал!

Өмірді сүргін мәні бар!

Жақсылықтарға жалған да,

Өзіңді – өзің танып ал!!!

Төрт Қызыл жұлдыз орденінің иегері, Ауған соғысының ардагері, ержүрек батыр Әмірбеков Рахымбек Оразбайұлына!

Ауғандық сарбаз елінің намыс қорғаны,

Сексенінші жылдар, қайғының бұлты торлады.

Он сегіз жаста оранып отта өртеніп,

Шалшықты суда, окопта, сызда тоңғаны...
Жалмауыз соғыс жалмады қатар досын да,

Өліктер иісі, тозақтың төрі осында.

Ажалмен айқас, тірі қалудың амалы,

Бірінші өлтір, шошынба...

Үміттің гүлі солдатта ғана солмайтын...

Әр секунд қауіп, қатты нан тауып, қуанар,

Түн мезгіл ұйқы болмайтын...

Елдікке бастап, ерліктің жайған желкенін.

Қиындық түссе Отанға қорған бола алар,

Ардақтар елі көркемін...

Жастарға тәлім, тәрбие – нағыз табысты!

Ұғымтал ұлан ұлықтар ардагерлерін,

Құрметте елім Ауғандық батыр арысты!!!

Көркіңнен сенің келіскен,

Тайғанап түстім еңістен.

Сұлулығыңа сүріндім,

Жүргенмен қанша тегіспен...
Табиғатыңа тамсандым,

Бұлбұлмен таңды қарсы алдым.

Көлімдей керім көркем ең,

Жырыммен тағы жар салдым...

Жүрекке жалын от құрап.

Сұлулық бойды тербетіп,

Сезіммен кетті соққылап...

Сөз жетпей жақты күрмелткен.

Жастығым болған жасыл жер,

Ғажайып еді бұл неткен???

Еркіңді билер, құлшынба.

Жапырақ жаным жайқалар,

Сұлулық атты бұл сында...

Сол қадалған жанар естен кетпеді.

Балбыраған кезім-керім, аялы,

Жүрегіме жетпей тұрар оттегі...

Тұрып қалдым көргендей бір дарақтан.

Салтанатты саябақты қыз дедім,

Жалт бұрылтып қаратқан...

Бұлбұл сайрап сезімімен үн қатты.

Неткен ұқсас табиғатпен бар тұлғаң,

Үндестікпен қымбатты...

Табиғатым тым тартымды санамда.

Уайымымның ұмытамын барлығын,

Ғашық болып ғаламға...

Ғаламаты мәңгілік қой толғанар.

Сезгендей боп әрбір сәтте күйімді,

Демеуші боп елестейді сол жанар...

Өте шығар жаңбырлы күн себелеп.

Сезімменен ауыратын дерттен-ді,

Отқа түсер көбелек...

Мәңгілікке тұратындай көрінер.

Аққу құстай айдынында таранған,

Тектіліктен терілер...

Сүйгеніне қосылғаны тәуір-ау.

Ата-анадан алыстайды жыраққа,

Қыз тағдыры ауыр-ау...

Өте шығар көктем жазы елестей.

Сенімділік махаббаттың өлшемі,

Бақыт келмес күреспей...

Тектілігі жақсылыққа бұрғандай.

Ойлап тұрсаң өмір қысқа ертегі,

Дәлелімен тұрғандай...

Күйгенмен не сән, өмірмен келем тартыса.

Жасырам қалай жанымнан аққан жасымды,

Сүймедім сәби жар құша...

Намыс пен арым, абырой барым, жігердей.

Тектілік атты темірден болам құрыштай,

Жауатын бұлттай түнермей...

Жүдесе көңілім сыр бермей келем ашынған.

Сырымды сыртқа шығара алмадым қыз болып,

Сезімім сертте жасырған...

Өкпелеп Сізге, корғаушы болып, ақтадым.

Сізбенен ғана сезіммен серпе тербеліп,

Ұйқысыз атқан ақ таңым...

Сезімнің мәңгі, сүюдің әрлі күшіндей.

Санамды шырмап, салады ырғақ, тылсым күй,

Сағына берем түсінбей...

Береке кетті де.

Бойда қан қызынды,

Елес боп өтті де...

Кереге керілмей.

Күйзелер әруақ,

Өнеге өрілмей...

Үзілді күйреліп.

Ашуға барғандар,

Тозақта түйреліп...

Ажырау бағыңнан.

Ауыр ғой өлімнен,

Балаңды сағынған...

Ең басты-отбасың!

Баянды ет бағыңды,

Абырой сақтасын!!!

11.06.2013жыл.
Жаныма жақын...

Жаныма жақын балалық кезім,

Бал тәтті неткен уайымсыз.

Алаңсыз көңіл, періште сезім,

Еркеліктерге дайынсыз...
Жаныма жақын анамның айтқан,

Әңгімелері, сөздері.

Есімде бәрі, домбыра тартқан,

Әкемнің нұрлы кездері...

Жылы бір ұя болатын.

Гүлдерге жарық беретін шам да,

Қыдыр боп қонақ қонатын...

Балықты аулар бал шағым.

Өтерін лезде кім екен сезген,

Бір сәтте болар алшағын?

Өмірде сыйлас кездескен.

Сағынышымен қарбалас қоғам,

Таусылар ғұмыр сезбестен...

Самалы желпіп, аялай елітіп, еліткен,

Табиғатыма еміне енем неліктен?!

Суы бал кәусар, желегі аңсар, адамның,

Уайымын бір сәт кеміткен...
Сұлулықты аңсап, шалдығып шаршап, жетемін,

Бала боп сірә, дана боп мұнда кетемін.

Шабытым менің қырандай көкте самғатса,

Бәрін де жақын етемін...

Жақсыға жарық жанымның жайып желкенін.

Табиғат-ұстаз тазалығымен тәнті етер,

Өнегеге өріп өркенін...

Тіл жетпес көркем керемет еді бұл неткен?!

Сұғынып тұрып, сұлулығына тағы тоя алмай,

Иесің басты құрметпен...

Адамзат ғана саналы аңсар, ашығар,

Сәбидей көркем болмысы, түпкі тамыры,

Табиғат тартып, асығар...

Музыкасы мен өлеңін жазған Бертай Төкеев

Бойжеткен қыздың көріп шұғыласын,

Өмірден көп нәрсені ұғынасың.

Әкенің қимастық бар жанарында,

Ананың алаңдаған жыры басым...

Киелі бұл отбасы алғаш құрар.

Жақсылық жалғанады мәңгілік боп,

Ұрпақпен өнегені жалғастырар...

Кешегі құлдыраған құлын еді.

Атасы көре алмады-ау жақсы көрер,

Қу көңіл толмас бір сәт бүлінеді...

Сағыныш көп қой еске жиі аламыз.

Елімнің ерке өскен елігі еді,

Көңілін жүдетпеңдер сұранамыз...

Тебірендім сәукелесін көргенімде.

Бақыты базарлы боп, баянды боп,

Көрейік өрлеп, өсіп, өнгенін де!!!