70
Иммунитеті. Жас бұқалар ауырғаннан кейін әлсіз иммунитет болады,
тағыда ауруы мүмкін, үлкең малдар тұрақты болады.
Клиникалық белгілері. Ірі қарада цистицеркоздың клиникалық
белгілері
білінбейді. Бұзау алғашқы ауырғанда температура 40-41˚С жетіп, әлсірейді, іші
өтеді.
Паталогиялық-анатомиялық өзгерістері. Цистицеркоздың жіті түрінде
бұлшық етте, жүректе, тері астында қаң құйылу байқалады. Бұлшықетте ұсақ,
бозғылт түсті көпіршіктер – цистицерктер болады.
Балау. Цистицеркозбен ауырған малға балау қою өте қиын. Кейбір
зерттеушілер цистицеркозға аллергиялық
реякция қолданған дұрыс деп
айтады,бірақта бұл әдіс іс жүзінде әлі қолданымаған. Сондықтан,
қазір
цистицеркозға мал өлгеннен кейін,
оның етін тексеріп, цистицерк дернәсілін
тауып нақты балау қойяды. Егер цистицерк дернәсілі табылса, мүндай малдың
етін түгелдей бракқа шығарады.
Емі. Панакур, дозасы 0, 05 г/кг, дронцит, дозасы 0,01 г/кг 2 күн
бойынша,
бір басқа, жеммен қосып береді. Бірақта балауды дәл қойыл-
мағаңдықтан дұрыс емделмейді.
2.17 Дипилидиоз
Дипилидиоз - ит, мысық, терiсi бағалы
аңдардың және көп жабайы
етқоректiлердiң гельминтозды ауруы, Dipiliіdium caninum цестодасымен
туындаған, Hymenolepidata подотрядына, Dipiliididae тармағына жатады. Өте
сирек адамда да кездеседi.
Достарыңызбен бөлісу: 
