Жоқ, орыс жері, біздің Молдавия жері,— деді Штомпель жұлып алғандай. Офицер енді немісше сөй- леп, жынданған адамша өз-өзінен бүлініп, бөлмені ба- сына көтерді.
Сырттан румынның вкі солдаты кірді. Оларға жуан офицер «мыналары алып кет» дегендей, қолын сілте- ді. Бөлмеден шыға бере Штомпель екеуіміз құшақта- сып көрістік. Румын солдаттары үндеген жоқ. Тек, «Бөлмеден неміс офицерлері шығып қалар ма екен?» дегендей, арттарына жалтақ-жалтақ қарай берді. Штомпель екеуімізге енді бәрібір сияқты. Неден болса да тайынғалы тұрғанымыз жоқ. Сол күннен бастап Ва- силий Штомгіель екеуіміз бірге болдық. Күндер жыл- жып өтіп жатты. Бізді бір түрмеден екінші түрмеге ауыстырып, жауап үстіне жауап ала берді. Ақыры август айының 22 күні екеуімізді де ату жазасына бұ- йырды. 22 августан 23-іне қараған түні ату жазасына кесілген адамдарды фашистер түрмеден алып шығып, сот үкімін орындап жатқанын бізге күзеттегі румын солдаттары жеткізді. Вася Штомпель екеуіміз камера- да құшақтасып тұрып, «Варяг» әнін салдық. Оған көр- шілес камерадағы тұтқындар да қосылды. Ңайдан,
кімнен, ңалай естігенін кім білсін, «Совет партизанда- ры жасасын!»— деп, румын, чех, венгер, неміс тілде- рінде олар айқай салады. Осылай түн өтті. Бірақ таң сарғайып қалған кезде бүкіл түрме кенет күңіреніп кетті. Бір кезде біздің есік ашылды да:
Совет партизандары, шығыңдар! Ңолдарыңа қа- ру алыңдар! Румын орысқа дос! — деп айқай салды бір румын офицері. Біз дал болып, аңырып тұрып қал- дық. Сол жерде румын офицері: «Румыния өкіметі құлады. Жаңа үкіметіміз неміске қарсы соғыс жария- лады. Біз Совет Армиясымен бірге фашизмге қарсы соғысамыз» — деп, қысқаша түсіндірді. Біз камерадан атып шықсақ, далада азат етілген тұтқындар құшаң- тасып, қуаныштары қойындарына сыймай бірін-бірі құттықтап жатыр екен,
Түрмеден босатылғандарға қару-жарақ таратылды. Бізге де бір-бір румын винтовкасы тиді. Ашынған тұт- қындар румын әскери бөлімдеріне қосылып кетті. Екі- үш сағаттың ішінде сол қала фашистерден азат етілді.
