сың^іа? '^імізге кедіп қадмаса, олар бізді баиқа-
май қалуы мұмкін. Ал оларға не істеу керек деп ои- лайсың, Илько? Егер өлтірсек, мылтық даусы естіліп қала ма деп қорқамын, онда басқалары естіп, 131л”^п білдіріп аламыз ғой. Болмаса құралдарын таР™ алып, қоя берсек пе екен? — деп кеңесті бастық өзін орынбасарымен.— Қалай деп оилаисың.
Жоқ ең дұрысы олардың құралдарын алыш ө
дерін лагерьге айдап бару керек. Меніңше, осылаи іс теген жөн болар,— деп ақыл айтты Илько.
— Дұрыс, солай істейік,— деп келісті Иван. Барлаушылар бұтаны бетке ұстап жата қалды. екеуі де құралдарын оқтап кезенумен таянып қалғак солдаттардан көз алмай, демдерін іштеріне алып күтп жатты
Ешбір күдіксіз бейқам келе жатқан жау өзара дау- рыға сөйлеп, қарқылдап күліп, кең жолмен еркін жү- ріп келеді. Бұл жерде бір пәлеге тап боламыз гои де ойламаган болар. Олар пистолеттерін кобурларын салып, ал винтовкаларын иықтарында бос ұстап
^Бұтамен қатарласа берісімен-ақ Илько Витряк п* ' Иван Гаман жер астынан шыққандай, жарқ етш алда-
рынан шыга келді де: «йитй-
— Тоқта! Қолдарыңды көтерщдер! — деп аиқап лап, оларға қаруларын кезенді.
Жау тілге келмей-ақ ңолдарын көтерді. Олар үрей- ленгеннен қалш-ңалш етеді, дамыл-дамыл көздерін жыпылықтата берді, қалтыраған еріндерімен әлде нө деп күбірлеиді, шамасы кешірім сұрап тұрган болса керек, бірақ тілдері күрмеліп, ештеңе дей алмайды Гаман автоматының аузын оларга тура қадап тұр- ды, ал Илько оларды әп-сәтте қарусыздандырды Вин- товкаларын иықтарынан алды да, Илько олардың за- творларын алып қалтасына салды, винтовкаларды жол жиепне лақтырып тастады. Пистолеттерін алып сұм- касына салды, сонсоң: ’
— Ңолдарыңды арттарыңа ұстаңдар! — деді Иван.
“Г4 соңьшнан еРін отырыңдар?— деді Илько. Естері кеткен жау моиындарын салбыратып Илько- ныҢ ооңынан салпақтап еріп отырды, ал артынан авто- матын даиын ұстап, Иван Гаман жүріп отырды.
Достарыңызбен бөлісу: |
