Адамзаттың азғындары, ұсқынсыз жексұрындар
құрдай жорғалап, бас ұрып, сыртқа шығуға бет алды. Мектептің барлық кластарын қарап, ол мектеп үйі-
нен шықңан кезде, Болатов ғажап картинаны көрді.
Алаңға көп халық жиналып ңалған екен, олардың ал-
дында бастарын төмен салбыратып полицайлар тұр.
Илько автоматын әзір ұстап, маңыздана адымдап ерсі-
лі-ңарсылы жүріп жүр.
Жағдай ңалай, бірінші взвод командирі жол-
дас? — деп Болатов қарқылдап күлді Илькоға қарап.
Полицайларды ңарап тұрмын, отряд командирі
жолдас!— деді Илько. Алаңды жаңғыртңан күлкі бас-
ты. Ақмақ болған солдаттар мен полицейлер тек енді
түсінді. Оларды батыл, ержүрек төрт партизан қоршап
тұтңынға алған. Болатов полицайлар сапының алдына
келіп оларға:
Мектеп үйінде мен сендердің өмірлеріңді сақ-
таймын, босатамын деп уәде берген едім. Мектепте сен-
дер көп едіңдер, ал біз не бары төртеу-ақ едік. Енді
міне халың. Сендердің тағдырларыңды менің бір өзім-
нің шешуіме қақым жоң. Не істеу керек екенін мына
халың айтады. Бұл олардың правосы.
Оккупация кезінде талай адамдарға айуандық жа-
саған, бұрынғы кулак балалары екі полицайды халың
үні өлім жазасына үкім етті.
Залымдардың үні өшсін!— деп дауыстады алаң-
дағы жұртшылың.
Осы алаңдағы халық алдында Болатов протокол
толтырды. Далалық партизан соты атынан Отанға
опасыздық жасаған әлгі екі полицай өлім жазасына
кесілді. Басқалары босатылды, бірақ олардың бәрі де пар-
тизан отрядына алуды қолқалап сұрады. Алайда олар- Дьі алмады. 13—780
385
Мұндайларды партизанға алмайды,— деді да- уыстап Илько, ал кімде-кім партизан отряды қатарын- да шын, адал күрескісі келсе, ондайлар партизандарды тауып ала алады.
