енді не болса да жолсыз жермен кетейін деп, Матузь- каны ңайта есіне түсірді.
Матузька ірі қулактың баласы. Колхоздасудың ал- гашңы дәуірінде Совет өкіметіне ашың қарсы болып, коммунистер мен комсомолдарға талай қиянат-қастық істегендіктен, қылмысты ісі мойнына қойылып, тұтқын жазасына кесіліп, айдалып кеткен еді. Ежелден қаны қара, пиғылы жат сұмпайы, міне, бүгін ойламаган жерден кез болды. Көз алдымда үндемей сазарып тұр- ды-ау, қара бет. Мұның соңы неге соғар екен деген ой биледі Панасты.
Қыстың суың үскірігі бет қаратпай тұр. Мойнын анда-санда ыққа бұрып қойып, жедел басып келеді. Бірақ Панастың үстіндегі жұқа киім бұл суыққа төтеп бере алатын емес. Ол бір жагы суық, екінші жағы опа- сыз Матузькадан қауіптенді, жүрісін жеделдете түсті. Панастың ңазіргі маңсаты — Мироновка станциясынан алыстап жасырыну. Бірақ, алай-дүлей боран, аңдыган жау үрейлендіре түсті.
Бұл кезде үйінен сұрланып жүгіре шыққан Матузь- ка, біреу қуғандай қорасына кіріп, атына жайдақ міне, Козинға беттей далақтап шаба жөнелген.
Мұны ГІанас көрмесе де, Матузьканың үйінен жын соқңандай жүгіре шыққаны көз алдына елестеп тұр- гандай еді. Ойындағы өкініш: ебі келгенде атып кету жөн еді-ау ол опасызды!
Қарды омбылан жүгіре, жүгіре шаршап, әбден енті- гіп, болдырған кезде тоқтап, екі иінінен дем ала, арты- на қараса — станциядан үш шақырымдай алыстапты. Ұйтқып соқңан боран өзін әлдекімге қайырып ұстап беретін секілді, болмаса «ілгері жүрме, алдыңда аңдып тұрган жау бар» деген сияқты. Бұл жұмбақ ойдың қа- уіптісі артында қалды.
Козин комендатурасының есігі алдында Матузька- ның ңара аты байлаулы тұрды. Сегіз шақырымдық жердің апшысын қуыра суыт шапқан ат ентігіп, өкпе- сін соғып, буы бұрқырап, басын жерге салып, әлі де қиналатынын білгендей, пысқырып қояды. Комендату- раның ат қорасының алдында екі полицай шана жегіп жатты.
Достарыңызбен бөлісу: |
