«Мәдени МұрА» МеМлекеттік бАғдАрламасының кітАп сериялАры
жүктеу/скачать 1.63 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ТАУДАНБЕКҰЛЫ ДӘУІТБАЙ /1873-1937/ 317. «Арна»
| 316. «Саңдық ашты Сарыөзен»
Бір күні күйші Сарыөзен деген өзенді бойлай өрлеп келе жатады. өзен тасып, толқындары төңкеріліп, тынбай тулап, тасқа тигенде қайта қайырылып, сандықтың аузын ашқандай ақтарылып жатады. осы көрініске қызыға қарап келе жат- қанда, артынан атпен бір жігіт жақындап: —Ассалаумағалейкүм!—дейді. Сыбанқұл үндемей жүре-жүре бір кезеңді асқанда барып жігітке бұрылып: —уәликсалам,—депті. —ой, ата мен сізге сайдың аяғында сәлем беріп едім, басы на келгенде жауап қатқаныңыз қалай?—деп сұрайды жігіт. Сонда Сыбанқұл күйші: —Сен, балам, ренжіме. Мен бағанадан бері «Сандық ашты Сарыөзен» деген күй тартып келе жатыр едім,—деп домбыра- сын қоржынынан алып, сол жерде әлгі күйін тартқан екен. ТАУДАНБЕКҰЛЫ ДӘУІТБАЙ /1873-1937/ 317. «Арна» Қиын кезде ел қамын ойлап, түрлі амалын қарастырып, ат үстінен түспейтін азаматтың бірі күйші Тауданбекұлы Дәуіт- бай болған. Бір жылы ерте көктемде Боғда үкіметінің жандай- шаптары қимылын ширатып, елді дүрліктіре бастайды. осын- дай қиын шақта Дәуітбай күйші жанына бір жолдасын ертіп, Қобда сыртындағы елге хабар беруге келе жатса, өзеннің қы зыл суы жүріп, сең бұзыла бастапты дейді. Қамсыз отырған ел ге 302 күй аңыздар қалайда хабар беру шарт. Сәт сайын сарқырап-күркіреп ағасын күшейтіп бара жатқан Қобданың асау мінезі тіптен асық- тыра түскендей болады. Сонда Дәуітбай: «Әй, мұндайда аяған жан кімге шікірә!»—дейді де, астындағы атты тартып-тар тып жіберіп өзенге қойып кетеді. «Дәуітбайдан жаным ардақты ма!» деп, жанындағы жолдасы да күмп береді. Содан Қобданың ақ көбік шашқан асау ағысы екі жігітті жанқадай қалтылдатып ала жөнеледі. Тақымға басқан атта- ры иектерін көтеріп, парылдай жүзіп жан таласады. Бірақ дүлей күш туырлықтай сеңдерімен соғып, келесі жағалауға маңайлатпай қояды. Дәуітбайдың аты бір-екі рет су қауып, өзінің де бойынан қауқар кеткендей көзі қарауытады... ...Әлден уақытта, ес кетіп, жан шықты дегенде бірдеңе сарт етіп иығына тигендей болады. Сөйтсе, жағалауға бұрын шыққан жолдасы қыл арқан лақтырған екен. «Суға кеткен тал қармайды» деген, жан-дәрмен арқанға қолы тиіп, аман-есен Дәуітбай да жағалауға шығады-ау. Сол күні ауылға келіп, ағайынның ықыласына бөленіп оты- рып, Дәуітбай әлгінде ғана көрген азабын күй тіліне түсі ріп еді дейді. Бұл күй ел ішіне «Арна» деген атпен тараған. жүктеу/скачать 1.63 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|