ОҢТҮстік қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясының хабаршысы №2 (63), 2013) Қосымша, приложение

1. 
   Михайлов В.А. Качество жизни, стигматизация и восстановительная терапия больных эпилепсией. Автореф. дисс. докт. мед. наук. Санкт-Петербург 2008. -52с.
   
2. 
   Шестаков В.Ю. «Качество жизни и социальное функционирование больных эпилепсией и разработка модели по оптимизации психиатрической специализированной службы (региональный аспект)». Автореферат дисс. канд. мед. наук. М. – 2007. – 25с.
   
3. 
   Качество жизни при эпилепсии. / Е. И. Гусев и др. // Проблемы стандартизации в здравоохранении : материалы 3-й науч.- практ. конф. -М., 2001.- С. 65-68.
   
4. 
   Максутова и др. // Соц. и клинич. психиатрия. — 1998. Т. 8, № 3. -С. 82-85.
   
5. 
   Казаковцев, Б. А. Психические расстройства при эпилепсии / Б. А. Казаковцев. М. : Амипресс, 1999. - 416 с. - Библиогр. : с. 385 - 412.
   
6. 
   Серебрийская Л.Я., Ястребов В.С., Ениколопов С.Н. Социально-психологические факторы стигматизации психически больных // Журн. неврол. и психиатр. – 2002. С.12-16.
   
7. 
   Katsching H., Freeman H., Sartorius N. (Eds.) Quality of life in mental disordes. – Chichester, 1997. – Vol, 10. – P. 337-345.
   
8. 
   Ястребов В.С. «Психическое нездоровье в общественном сознании», М. 2001. 212с.
   

Нами проводились изучения частоты различных осложнений ОРВИ, гриппа и оценка эффективности проводимого лечения данной патологии. Под нашим наблюдением находились 136 детей, проводились осмотр, анализ клниико-анамнестических, лабораторных и аппаратных обследований амбулаторных и стационарных больных в городской, областной детской больницы г.Шымкенте, изучение медцинской документации (ф №112, ф №003).

Ключевые слова: Осложнение ОРВИ и гриппа, лечение, профилактика, дети.
Грипп и ОРВИ занимают первое место по частоте и количеству случаев в мире и составляют 95 % всех инфекционных заболеваний. Ежегодно в мире заболевают до 500 млн. человек, 2 млн. из которых умирает. В России ежегодно регистрируют от 27,3 до 41,2 млн. заболевших гриппом и другим ОРВИ. Максимум заболеваний респираторными инфекциями приходится на возраст от 6 мес. до 6 лет с пиком ее в возрасте от 3 до 6 лет [1-3]. Достаточно серьезной проблемой являются различные осложнения ОРВИ, риск развития которых существенно повышается у недоношенных, перинатальной патологий, искусственное вскармливание, гипотрофия, анемия при отягощенном преморбидном фоне и/или у детей находящихся в социально неблагополучных условиях.

Целью данного исследования явилось изучение частоты различных осложнений ОРВИ и гриппа и оценка эффективности проводимой лечении данной патологии.

Материалы и методы. Под нашим наблюдением находились 136 детей, проводились осмотр, анализ клинико-анамнестических, лабораторных и аппаратных обследований, изучением медицинских документации (ф № 112 и ф № 003) амбулаторных и стационарных больных в городской, областной детской больницы г.Шымкента. Анализируя всех этих данных, излагаем настоящую публикацию.

Осложнения могут возникать в любые сроки от начала болезни. Наиболее частыми из них, особенно у детей раннего возраста, являются отиты (катаральные или гнойные), воспаление придаточных пазух (синуситы), гнойный ларинготрахеобронхит, очаговая, очагово-сливная , сегментарная пневмония. Все эти осложнения возникают при наслоении на вирусную, гриппозную инфекцию бактериальной флоры. Особенно тяжело, длительно и волнообразно протекают гнойные или гнойно-некротические ларинготрахеобронхиты, у детей раннего возраста, клинические проявляющиеся синдромом крупа. Очаговые, очагово-сливные пневмонии при ОРВИ, гриппе также всегда обусловлены присоединением бактериальной инфекции. При их появлении состояние детей резко ухудшается. Усиливаются симптомы интоксикации, температура тела повышается до более высоких цифр или вновь поднимается в случае, если она уже снизилась до нормы. Учащается кашель, который становится глубоким, влажным, усиливается одышка, появляется цианоз. Ведущим клиническим симптомом очаговой пневмонией является укорочение перкуторного звука и появление крепитации, влажных мелкопузырчатых хрипов над очагами поражения. Характерно рентгенологическая картина: констатируется очаговые тени, чаще в нижних и средних долях легких, на фоне гиперпневмотоза непораженных участков и бронхо-сосудистой тяжести. В периферической крови отмечается лейкоцитоз, нейтрофилез (палочкаядерным сдвигом токсическая зернистость лейкоцитов, ускоренная СОЭ [2,6,7]

Из неврологических осложнений могут быть менингит, менингоэнцефалиты и энцефалиты, реже невралгии, невриты, полирадикулоневриты. В остром периоде гриппа на высоте токсикоза могут быть нарушения деятельности сердца, которые быстро ликвидируются по мере выздоровления. Редко возникает миокардит.

ОРВИ, грипп – остро возникший насморк и /или кашель обычно на фоне лихорадки, в диагнозе желательно выделять преобладающую форму процесса. Диагноз оправдан при исключении поражения нижних дыхательных путей (бронхит, пневмония), при которых есть хотя бы 1 из следующих симптомов: учащение или затруднение дыхания, втяжения податливых мест грудной клетки, укорочение перкуторного звука, хрипы. [8-10].

Группу контроля составили 38 условно здоровых детей, которые по совокупности анамнестических, клинических и лабораторных данных не имели признаков острых и обострение хронических заболеваний после ОРВИ и грипа.

Мнение о том, что при всяком ОРВИ активируется бактериальная флора («вирусно-бактериальная этиология») не обосновано и ведет к избыточному прирменению АБ. [12].

Бактериальные осложнение (отит, синусит, пневмония) на фоне ОРВИ возникают не более чем 3-8 %, обычно в 1-2-й дни болезни и очевидны при первом обращении. Лейкоцитоз 10-15 %, СРБ 15-30 мг/л при ОРВИ, бронхитах встречается у 20-30% больных и не являются показанием к назначению АБ. «Немую» пневмонию можно заподозрить по стойкости Т0 и более высоких уровнях маркеров. «Волнообразное» течение ОРВИ – суперинфекция чаще в стационаре. В ряде стран частота применения АБ при ОРВИ, крупе, бронхите входит в оценку квалификации врача и медицинского учреждения. В НЦЗД РАМН АБ получают соответственно 3,8 % и 1,6 % больных. [3,4,5]

Лечение: жаропонижающие – при дискомфорте или Т0 выше 39-39,50 АБ при не осложненных ОРВИ не используют.

АБ, подавляя нормальную флору, «Сдерживающую агрессию» стафилококков и кишечной флоры, способствуют бактериальным осложнениям. АБ могут быть показаны детям с хронической патологией легких, ИДС.

Противовирусная химиотерапия ОРВИ надежных доказательств эффективности не имеет, интерфероны и интерфероногены могут сокращать длительность Т0 на 1 день. Используют интерфероны альфа – 2 б: Гриппферон в нос, Виферон – свечи 150 000 МЕ 2 раза в сутки, мазь – 12/сут (40 000 ЕД/сут.) на 3 апликации на слизистую носа 5 дней, а также Арбидол и Тилорин (Амиксин) Р.О Циклоферон рекомендуют при тяжелых ОРВИ. Эффект Анаферона и других гомеопатических средств не доказан, в НЦЗД РАМН их не применяют, как и горчичники, банки, пластыри и растирания.

Профилактика ОРВИ: Закаливание, в эпид.сезоны - удлинение прогулок, ограничение контактов, поездок на городском транспорте, ношение масок при ОРВИ в семье, обучение детей мытью рук – с обычным мылом, не уступающим антибактериальному. Интерфероны в нос 1 раз в сутки, 7-10 дней.

Таким образом, внедрение в повседневную педиатрическую практику основных положений настоящей публикации будет способствовать ранней диагностике осложненных ОРВИ и Гриппа и адекватному ее лечению, что существенно повысит эффективности терапии и позволит обеспечить благоприятный прогноз заболевания в целом.
Литература

1. 
   Коровина Н.А., Заплатников А.Л, Захарова И.Н. Антибактериальная терапия респираторных заболеваний в амбулаторной практике врача-педиатра. – М: Медпрактика, 1998. – 63 с.
   
2. 
   Острые респираторные заболевания у детей: лечение и профилактика /научно-практическая программа Союза педиатров России. – М: Международный Фонд охраны здоровья матери и ребенка. 2002. – 69 с.
   
3. 
   Болезни органов дыхания у детей в РК. М.М. Байжанова. Педиатрия и детская хирургия. №2. 2011г.
   
4. 
   Учайкин В.Ф. Руководство по инфекционным болезням у деткей. М: ГЭОТАР. Мед, 2001. 824
   
5. 
   Нестерова И.В. Проблемы лечения вирусно-бактериальных респираторных инфекций у «часто и длительно больных» иммуннокомпрометированных детей. Леч.врач. 2009; 6; 26-29
   
6. 
   Самсыгина Г.А. Фитилев С.Б., Левин А.М. Новые подходы к лечению острых респираторных инфекций у часто болеющих детей.Педиатрия. 2006:1: 72-81
   
7. 
   Баранов А.А., Богомыльский Т.Д., Волков И.К. и др. Применение антибиотиков у детей в амбулаторной практике: практические рекомендации. Клин.микробиол. и антимикробная химиотерапия. 2007; 9 (3) 200-210
   
8. 
   Таточенко В.К. Препараты для симптоматического лечения острых респираторных вирусных инфекций у детей. Вопр. современной педиатрии, 2004: 3 (4): 112-114
   
9. 
   Острые респираторные заболевания у детей: лечение и профилактика. Научно-практическая программа Союза педиатров России, М., 2002.
   
10. 
    Хайтов Р.М., Пинегин Б.В. Иммунмодуляторы; механизм действия и клиническое применение. Иммунология. 2003: 4, 196-203
    
11. 
    Практическое руководство по детским болезням. Заболевания органов дыхания у детей. Под ред. Б.М. Блохина. IX том. Медпрактика.
    
12. 
    – М. Москва. 2007.
    
13. 
    В.К. Таточенко. Педиатру на каждый день – 2012 Справочник по диагностике и лечению. Москва. 2012-12-10
    

Дәрігер-педиатрдің тәжірибесінде ЖРВИ-дің әртүрлі асқынулары

Various complications of sars practice pediatrician

S.A. Tuktibaeva, SKSPHA, Shymkent city
In the given article presents the literature and the results of own research complications of SARS and influenza. We observed 136 children, the study of medical documentation (f №112 and №003 f) outpatient and inpatient city (GDB number 1) and the regional children's hospital and the analysis of clinical, analytical, laboratory and hardware survey, the results changed the publication. Key words: complications of SARS and influenza, treatment, prophylactic, children.


НӘРЕСТЕНІҢ ГИПЕРБИЛИРУБИНЕМИЯСЫНЫҢ ЭТИОЛОГИЯСЫ МЕН КЛИНИКАЛЫҚ – ЛАБОРАТОРИЯЛЫҚ КӨРІНІСТЕРІ
Түктібаева С.А.

Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясы, Шымкент
Нәрестелердің гипербилирубинемиясы мәселесі, ұзақ уақыт кезеңінде зерттелсе де, өзінің өзектілігін сақтап отыр. Соңғы 5 жылды эпидемиологиялық қарастырсақ, біздің еліміздің көптеген аймақтарында мезгіліне жетіліп туылған және шала туылған нәрестелерде гипербилирубинемияның өсуі анықталды. Гипербилирубинемия барлық нәрестелерде бірінші күндері дамиды, бірақ тері қабаттарының сарғаюы 60-70%-де көрініс береді. Қан сарысуында билирубиннің концентрациясы бірінші күндері 1,7-2,6 мк моль/л/сағ. жылдамдықпен жоғарлап, 3-4 күндері орташа есеппен 103-107 мк моль/л жетеді. Оның ішінде тіке емес билирубин деңгейі жоғарлаған болады.

Бұл токсикалық зат, суда ерімейді, тек майда ериді. Ол орталық жүйке жүйесіне әсер етеді. Сондықтан нәрестелік кезеңде гипербилирубинемияны потенциальды қауіпті симптом ретінде қарастыруымыз қажет. Патологиялық гипербилирубинемияны шекаралық қалыпты жағдай деп қарастырғандықтан, нәрестелерде физиологиялық сарғаюды патологиялық сарғаюдан ажырату қазіргі кезге дейін оңай болмай тұр.

Біз 18 балада физиологиялық сарғаюдың пайда болуымен клиникалық лабораториялық көріністеріне тексеру жүргіздік. Қыз балалар – 8, ұл балалар – 10. Олардың І жүктіліктен 5 (27,7%), ІІ – 4 (22,2%), ІІІ – 6 (33,3%), ІV – 2 (11,1%), V – 1 (5,5%) балалар туылған. Туылған кезіндегі салмақтары: 3 (16,6%) балада -1800-2000 гр, 4 (22,2%) балада – 2000-2500 гр, 6 (33,3%) балада – 3000-3500 гр, 5 (27,7%) балада – 3500-3900 гр болған. 15 (83,3%) балаларда пренорбидты фоны қолайсыз болған. 77,2% аналар анемиямен, 63,1%-де жүктіліктің бірінші жартысында токсикоз, 30,2%- созылмалы пиелонфрит, 52,8%- жүктілікті үзу қаупі, 46,5% - кольпит, 19,8% - фетоплацентарлық жетіспеушілік анықталды. 26,3% жағдайда аналарда түсік тастау, аборт болған. Туылғаннан кейін 38,8% (7) балада орталық жүйке жүйесінің гипоксиялық-ишемиялық зақымдануы анықталған.

Терінің сарғаюы 11 нәрестеде 4-5 – ші күні, 4-еуінде 8-ші күні, 3-еуінде 10-шы күні көрініс берген. Сарғаю ұзаққа созылып, оның интенсивтілігінің төмендеуі 10 балада 14-ші күні, 4 балада 24-ші күні, 4 балада 30-шы күні болған. Нәжіс пен зәрдің түсі өзгермеген. Тіке емес билирубин 98-ден – 148 мкмоль/л деңгейінде болған.Тіке емес билирубиннің жоғары көрсеткіші 126-148 мкмоль/л шала туылған нәрестелерде байқалған. Жетіліп туылған нәрестелерге қарағанда шала туылған нәрестелерде тіке емес билирубиннің төмендеуі және сарғаюы интенсивтілігінің азаюы ұзаққа созылған.

Қорытынды: Физиологиялық сарғаюдың интенсивтілігі мен ұзақтығы антенатальды және интранатальды преморбидті фонға, сонымен қатар постнатальды патологиялық жағдайға байланысты болып келеді.


ДИСПАНСЕРИЗАЦИЯ И РЕАБИЛИТАЦИЯ ДЕТЕЙ С ВРОЖДЕННЫМИ ПОРОКАМИ СЕРДЦА
Туктибаева С.А.

г.Шымкент, Южно-Казахстанская фармацевтическая академия
Важной проблемой, требующей неотложного решения, является врожденные пороки сердца (далее - ВПС). Врожденные пороки сердца – это возникшие внутриутробно до рождения ребенка анатомические дефекты сердца, его клапанного аппарата или его сосудов. Врожденные пороки сердца встречаются с частотой 6-8 случаев на каждую тысячу родов и составляет 30 % от числа всех врожденных пороков развития(1). Они занимают первое место по смертности новорожденных и детей первого года жизни. Существует более 100 различных врожденных пороков сердца. Чем раньше выявлено заболевания, тем больше надежды на его своевременное успешное лечение.

Ежегодно в Республике Казахстан рождается около 3000 детей ВПС, из них 1/3 умирает на первом году жизни, а остальные, в основном не доживают до трудоспособного возраста и нуждаются в постоянной медицинской помощи и регулярных социальных пособиях(2). На 1 января 2012 года абсолютное число больных с ВПС по республике, состоящих на диспансерном учете, составило 9456 человек. В оперативном лечении нуждаются 8983 (95%) детей ВПС (2).

Среди причин роста заболеваемости и смертности от ВПС особое место занимают ухудшение экологических факторов, связанных с урбанизацией, химизацией быта людей, загрязнением окружающей среды, употреблением алкоголя женщиной в первом три месяце беременности, угроза невынашивания, ранние гестозы. Большое значение придается вирусным инфекциям (краснуха) ОРВИ в первой половине беременности и порой, бесконтрольному применению лекарственных средств, а так же генетической детерминированностью. Немаловажную роль в формировании ВПС играют экстрагенитальная патология беременной женщины. Отмечается высокая частота гинекологической патологии среди матерей, родивших детей с ВПС. Дети с ВПС в 50% случаев рождаются недоношенными.

Цель – изучать состояние вопросов о динамике сердечно - сосудистой системы (ССС) и эффективности реабилитационных мероприятий у детей с ВПС на поликлиническом этапе.

Материалы и методы. Проведен аналитический обзор медицинской документации (ф.112/у, ф.ЗО) детей находящихся на диспансерном учете по поводу ВПС в ШГДП №6 за 2012 год.

Результаты. Установлено, что всего на диспансерном учете состоят 174 пациентов с ВПС. В подавляющем большинстве случаев (76,5%) топических диагноз был поставлен в первые 3 года жизни, при этом в родильном отделении в 24% случаев, в детской поликлинике в 56,5%, в стационаре, при госпитализации по поводу интеркурентного заболевания – в 19,5% случаев.

В структуре ВПС превалировали септальные дефекты: изолированные ДМПП -86 (49,4%) ребенка, ДМЖ11 -23 (13,2%) ДМПП в сочетании с другими сердечно сосудистыми аномалиями – 13 (7,5%). ДМЖП в сочетании с другими сердечно сосудистыми аномалиями -14,8 (8%). Следует отметить, что среди ДМЖП 32% занимают дефекты перегородки в мышечной части. Открытый артериальный проток констатирован в изолированном варианте у 13 (7,5%) детей, в сочетании у 8 (4,6%). Удельный вес других ВПС был значительно ниже: изолированный СЛА -5 (2,8%), СЛА в сочетании с другими сердечно - сосудистыми аномалиями -6 (3,4%), болезнь Фалло 4 (2,3%) из них с диагнозом тетрада Фалло-2 детей, 1 –триада Фалло, 1-пентада Фалло аномалия аортальных клапанов-2,8%.

Количество детей врожденной недостаточностью створчатых клапанов польной формой АВК, аномальным дренажом легочных вен не превышала 5,1%. Длительность диспансерного наблюдения варьировало от 3 до 7 лет.

Оценка эффективности реабилитации базировалось на результатах объективного осмотра, динамике данных лабораторного и инструментального обследования ЭКГ и Эхо КГ. В большинстве случаев констатировалась положительная динамика функционального состояния кардиоваскулярной системы. Среди наиболее длительно сохраняющихся изменений преобладали нарушения сердечного ритма, проводимости, процесса реполяризации на ЭКГ и вегетативные расстройства. Объем реабилитационных мероприятий включал комплекс медицинских, педагогических, психологических и социально-правовых аспектов. Среди медикаментозных препаратов наиболее часто назначались средства, улучшающие метаболизм миокарда (препараты, кудесан, инозин, карнитин, МагнеВ6, панангин, предуктал), поливитаминные комплексы, иммуномодуляторы, ноотропные препараты, растительные адаптогены. Больным с резко выраженными нарушениями легочной гемодинамики в начале в стационаре, затем в условиях поликлиники длительно назначались сердечные гликозды. Детям с умеренно выраженными нарушениями легочной гемодинамики сердечные гликозиды назначаются в поддерживающихся дозах короткими курсами. Этим детям необходимо своевременная консультация кардиохирурга для определения оптимального срока оперативного вмешательства.

Кардиохирургом проконсультирован 50 детей. Прооперировано 18 детей. Многие еще ждут очереди на операцию. 3 больных из числа прооперированных получали дигоксин до операции в связи с наступившей декомпенсацией сердца. После оперативного вмешательства диспансерное наблюдение проводилось совместно с кардиохирургами.

Вывод: Таким оброзом проведенный анализ свидетельствует об эффективности реабилитации детей с ВПС на поликлиническом этапе. Своевременная диагностика и оперативное лечение в раннем возрасте помогут сохранить жизни 1000 детей с ВПС, что повлияет не только на демографическую ситуацию в республике, по и сократит затраты на социальное и медицинское обеспечение этой категории больных.
Summary

The article tells about and dependence intensive the duration of physiological from the character of antennal and intranatal premorbid background.

The analyses of 174 medical documents were done in children who were on the dispensary control because of I.H.D. It was established that desensitization and rehabilitation of children with I.H.D. is effective on the polyclinic stage.


РАХИТПЕН АУЫРАТЫН БАЛАЛАРДА АКВАДЕТРИМ Д3 ВИТАМИНІ (ХОЛЕКАЛЬЦЕФЕРОЛ) ПРЕПАРАТЫН ҚОЛДАНУ ТӘЖІРИБЕСІ
Туктыбаева Г.Н., Туктибаева С.А., Жумабеков Ж.К., Хатамов Ф.Д., Кемельбеков К.С.

Шымкент қаласы, Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясы, Х.А.Яссауи атындағы Халықаралық қазақ-түрік университеті, Шымкент
Қорытынды: Осы жұмыста клинико-лабораторлық зерттеулер негізінде рахиттің еміне Аквадетрим витамин Д3 сулы ерітінді препаратын ұзақ пероральды қолдану қауіпсіз, тиімді және сенімді түрі болып табылады. Бұл өз кезегінде ерте жастағы балалардағы бірінші және екінші дәрежелі рахиттің емінде қолдануға ұсынылады, сонымен қатар препаратты қолдану кезінде қолдану ыңғайлылығы мен бақылау әдістерінің оңайлылығы арқасында ұсынуға болады.

Түйінді сөздер: рахитпен ауыратын балалар, витамин Д3 препараты, фосфор-кальций алмасуы, емдеу.

Зерттеу мәліметтері мен әдістері.Зерттеуге кездейсоқ таңдау әдісімен екі жыныстан да рахиттің түрлі дәрежесіндегі 1 жасқа дейінгі (соның ішінде жедел ағыммен 50 және жеделдеу 16) басқа жедел аурулары жоқ, созылмалы аурулардың өршуі жоқ және зерттеу жүргізердің алдында 2 ай бойы калбций және витамин Д препараттарын алмаған 66 бала таңдалынып алынды. Зерттеулер №1,2 балалар емханаларында жүргізілді. Балалардағы рахиттің ауырлық деңгейінің диагностикасы жалпы қабылданған көрсеткіштер бойынша: ерте жастағы балалардағы рахиттің емі және алдын алуы ДДҰ ұсыныстарына сай статусты клиникалық бағалау негізінде және лабораторлық зерттеу мәліметтеріне (қан мен зәрдің фосфор-кальций алмасуының биохимиялық анализі), сонымен қатар қажет болған жағдайда рентгенологиялық көрінісіне сүйеніп жүргізілді.

Рахиттің бірінші дәрежесімен (жедел ағым) ауыратын балалардағы «Аквадетрим витамин Д3 (холекальцеферол)» препаратын қолданғанға дейін және қолданғаннан кейінгі лабораторлық көрсеткіштердің динамикасы.
Кесте 1- «Аквадетрим витамин Д3 (холекальцеферол)» препаратын қолданғанға дейін және қолданғаннан кейінгі лабораторлық көрсеткіштердің динамикасы.

№	Көрсеткіштер	Емге дейін	Емнен кейін
1	Қан сарысуындағы кальций (ммоль/л)	2,06	2,64
2	Қан сарысуындағы фосфор (ммоль/л)	0,88	1,25
3	Қан сарысуындағы сілтілі фосфатаза (ХБ/л)	322,2	204,8
4	Кальцийдің зәрмен экскрециясы (ммоль/тәулігіне)	2,76	3,50
5	Фосфордың зәрмен экскрециясы (ммоль/тәулігіне)	39,8	23,1
6	Қанның жалпы ақуызы (г/л)	70,3	72,4
7	Қандағы эритроцит мөлшері	3,8	3,9
8	Қандағы гемоглобин мөлшері	102,4	106,2

*-көрсеткіштер статистикалық нақты өзгеріп тұрды

Балалардың денсаулық жағдайларының клиникалық бағалауы зерттелетін балалардың аналарының акушерлік-гинекологиялық анамнезі және балалардың қосымша патологияларының тіркелуімен өмір анамнезі (туылғаннан бастап зерттеу жүргізілгенге дейін) негізінде жүргізілді. Аквадетрим витамин Д3 препаратымен емдеу тиімділігін анықтау кезінде оны көтере алушылығы есептелінді және кері әсерлері тіркелінді.

Балалардағы рахитті Аквадетрим витамин Д3 препаратымен емдеу ерте жастағы балалардағы рахитті емдеу және алдын алу тәулігіне 2000-нан 5000 ХБ емдік дозалармен жүргізілді. Емді 2000 ХБ бастап 3-5 күн берді кейін жақсы көтерсе мөлшерін жоғарылатты. Рахитті емдеу курсы 30-45 күн (препарат ішуге тағайындалды).

Лабораторлық көрсеткіштерден (зерттеуге дейін және зерттеу соңында) капиллярлық қандағы гемоглобин мөлшерін, эритроцит санын анықтаумен клиникалық анализден қызыл қан құрамы бағаланады. Сонымен қатар қандағы жалпы белок құрамы да анықталынды. Ағзадағы фосфор-кальций алмасуының сипаттамасы үшін белгілі әдіспен қан сарысуындағы кальций және фосфор мөлшері, сілтілі фосфатаза белсенділігі, зәрмен кальций және фосфордың тәуліктік экскрециясы анықталынды. Алынған мәліметтер статистикалық өңделді.

Препараттың терапевтикалық тиімділігінің көрсеткіштері: клиникалық (орталық және вегетативті жүйке жүйесі, сүйек және буын жүйелері жағынан өзгерістерді бағалау) және биохимиялық (қан және зәрдегі фосфор-кальций алмасуы) көрсеткіштер, ал қажет болса рентгенологиялық көрініс болып табылады.

Рахиттің бірінші дәрежесімен (жеделдеу ағым) ауыратын балалардағы «Аквадетрим витамин Д3 (холекальцеферол)» препаратын қолданғанға дейін және қолданғаннан кейінгі лабораторлық көрсеткіштердің динамикасы.

Аквадетрим витамин Д3 (холекальцеферол) препаратымен емдеу жүргізгеннен кейін зерттелетін топтарда бұлшықет тонусының анағұрлым жақсаруымен, сүйектердің қатаюымен, психомоторлы дамуының жақсаруымен, қозғалыс белсенділігінің жақсаруымен, тістердің шығуымен сипатталатын айқын клиникалық эффекттерге жетті. Екінші дәрежелі және жеделдеу ағымды рахитпен ауыратын балалардағы клиникалық көріністерінің оң сипаты айқын емес. Бақылау тобындағы балаларда оң клиникалық көрініс анықталмады.

Лабораторлық көрсеткіштердің мәліметтері де рахиттің бірінші дәрежесімен ауыратын балаларда Аквадетрим витамин Д3 препаратымен емдегеннен кейін фосфор-кальций алмасуының оң динамикасы (Са, Р, сілтілі фосфатазаның нақты қалыпты деңгейге келуі анықталды) (№1,2 кестеде) дәлелденді. Осындай оң өзгеріс (фосфор-кальций алмасуының оң динамикасы) рахиттің екінші дәрежесімен және жеделдеу ағыммен ауыратын балаларда анықталды. Бақылау тобындағы балаларда (лабораторлық анализ 7 балаға жасалынды) фосфор-кальций алмасуының жоғарыда көрсетілген көрсеткіштерінің оңға жылжуы анықталмады. Сонымен рахиттің еміне Аквадетрим витамин Д3 сулы ерітінді препаратын ұзақ пероральды қолдану қауіпсіз, тиімді және сенімді түрі болып табылғандықтан, оны ерте жастағы балалардағы бірінші және екінші дәрежелі рахиттің емінде қолдануға ұсынылады, сонымен қатар препаратты емханада ғана емес балалар стационарында да қолдану ыңғайлы және бақылау әдістері оңай болғандықтан ұсына аламыз.