51
Шерхан Мұртазаның «Ай мен Айша» роман-диологиясында Сияқұлдың
орден алу үшін жаздырған хатының мазмұны мынадай еді:
«Аса қадірлі,
алтыннан ардақты, күмістен салмақты Кәлінін жолдас! Мен майданнан
қайтқан солдатпын. Аты-жөнім: Асанов Сияқұл...
...Аса құрметті, қадірменді ақсақалымыз Кәлінін жолдас! Менің сол
орденім қайда болды екен? Ауылдағы балалар менің орденім бар десем,
сенбейді...
Аса құрметті Кәлінін жолдас! Менің осы өтінішімді аяқсыз
қалдырмасаңыз екен. Деніңіз сау болып, Стәлін жолдастың басшылығымен
жүз жасауыңызға тілектес – майдангер Асанов Сияқұл. 4 сәуір, 1944 жыл».
Бұл шығармадағы жанама кейіпкер Сияқұлдың
барлық бастан кешкен
оқиғасы мен образы хат арқылы көрсетілген. Бұдан шығатын түйінді, хаттар
шығармада тек кейіпкерлер арасындағы хабар жеткізу құралы ғана емес,
автордың кейіпкер образын ашу үшін құрал ретіндегі қызметін де көре аламыз.
Сәбит Мұқановтың «Ботагөз» романындағы мәтін ішіндегі хаттардан
мысал келтірелік:
«Его высокопревосходительство генерал-губернаторды мен
Ақмола жөнелтіп барам,– деп жазған еді. Көкшетаудың уездный начальнигі
Кривоносов Итбайға,– қасында Ақмола Ақмола облысының гражданский
губернаторы бар, прокурор бар, лакейі, повары тағы басқалары бар – барлығы
он бес кісі, алты пәуеске... Жақсылап, сыйлап жіберерсіз деп сенемін. Ішік,
құндыз сықылды лайықты затыңыз болса, сыйға тартқаныңыз да жаман
болмас еді».
Мұқан Иманжановтың «Алғашқы айлар» повесінде:
«Елизавета
Сергеевна орнынан тұрды да, столдың тартпасынан бір сурет алып,
Жақыпбекке берді.
–
Сыртындағы жазуды оқыңыз.
–
Сурет сыртына мынадай сөз жазылған еді:
«Қымбатты шәкіртім! Сен мектеп бітіріп, жас түлектей қияға, өмір
Достарыңызбен бөлісу: